Tijdens het tijdperk van de Sovjet-Unie werden grootschalige bouwprojecten uitgevoerdhet was moeilijk om een van de burgers te verrassen. Overal in het uitgestrekte, nu niet-bestaande land vond de bouw van industriële faciliteiten plaats, kolossaal qua omvang en materiële investeringen, waaronder de kerncentrale van Khmelnitsky een speciale plaats inneemt. We zullen in het artikel praten over dit station, dat elektriciteit opwekt uit kernenergie.
Algemene informatie
De Khmelnitsky-kerncentrale is de laatste in zijn soorteen installatie die tijdens de USSR-periode in gebruik werd genomen. Bovendien bleek de faciliteit de eerste in zijn soort op het grondgebied van het moderne, onafhankelijke Oekraïne en mogelijk het eerste teken op weg naar de meest effectieve vernieuwing van de bestaande vloot van kernreactoren. De belangrijkste taak van het station was het compenseren van het acute tekort aan elektrische capaciteit in de westelijke regio's van Oekraïne, en, indien nodig, export naar de staten van de Raad voor Wederzijdse Economische Bijstand.
prehistorie
In de jaren zeventig vond er een zeer snelle ontwikkeling plaatsnationale economie van de Sovjet-Unie, die logischerwijs een toename van het elektriciteitsaanbod vereiste. Het verenigde energiesysteem van het land kampte met een uiterst acuut capaciteitstekort. Omdat de westelijke regio's een zeer behoorlijke export van elektriciteit naar het buitenland uitvoerden, ontstond uiteraard de behoefte om het verschil te dekken door een nieuw station te creëren, dat minstens 4000 MW zou kunnen produceren. Het spreekt voor zich dat dit alleen mogelijk was dankzij kernenergie. En daarom besloot de Raad van Ministers van de USSR op 16 maart 1971 te beginnen met de bouw van een nieuwe kerncentrale in het centrum van Oekraïne. Vanwege de toenemende export van elektriciteit naar de CMEA-landen werd echter besloten het station in het westen van de staat te bouwen.
Makers
Khmelnitsky NPP, waarvan het ongeval zal worden beschrevenhieronder, is gemaakt door specialisten van een Kiev-instituut genaamd “Energoproekt”. De definitieve versie van het project werd op 28 november 1979 door het desbetreffende ministerie goedgekeurd. Het document voorzag in de eenwording van kerncentrales met een reactor van het type VVER-1000. Voor de rol van hoofdbouwplaats waren ruim 50 punten van toepassing.
Begin van de bouw
Dus, waar is de Khmelnitsky-kerncentrale op de kaart?Oekraïne? De leiders van het land kozen het gebied van de stad Neteshin als permanente locatie. Aanvankelijk heette de centrale de West-Oekraïense kerncentrale, maar later werd deze omgedoopt tot Khmelnitsky.
4 februari 1977 Ministerie van Energie van de USSReen bevel uitgevaardigd dat aanleiding gaf tot de start van de bouwwerkzaamheden voor de bouw van het station. Dit document gaf een impuls aan grootschalige operaties. Alexey Ivanovitsj Trotsenko werd goedgekeurd als directeur van een industrieel belangrijke strategische faciliteit.
Eerste moeilijkheden
In het voorjaar van 1977 de eerstewerknemers. Het detachement van 60 mensen stond onder leiding van het hoofd van de site. Aanvankelijk waren er voor het hele team slechts één graafmachine, twee auto's en een bulldozer toegewezen. Het is vermeldenswaard dat Moeder Natuur ook voor extra problemen voor de pioniers zorgde: het gebied was bosrijk en moerassig, veenmoerassen en vreselijke onbegaanbaarheid verstoorden het gebied. Volgens de herinneringen van de eerste directeur van de kerncentrale hadden de arbeiders op de bouwplaats voor die tijd een schamel salaris en leefden ze in zeer krappe omstandigheden, vastberaden gelovend in hun mooie toekomst.
Voortzetting van de bouw
In 1978 werd begonnen met de levering van apparatuur aan de faciliteit,ontwerpen van de eerste componenten en samenstellingen. Ze lanceerden ook een baggerschip om het gebied uit te graven voor de weg en de stad. Twee jaar later begonnen ze met de bouw van een stuwmeer met een totale oppervlakte van 22 km22, en de eerste bewoners van de toekomstige stad van nucleaire arbeiders ontvingen volledig afgewerkte appartementen van de staat.
De daadwerkelijke start van de bouw van de kerncentrale dateert van22 januari 1981. Het was op deze dag dat de eerste emmer grond werd uitgegraven op de bouwplaats voor de funderingsput, waarop de krachtbron van de Khmelnytsky-kerncentrale zou worden geïnstalleerd.
Na nog eens zes maanden begonnen de bouwershet betonneren van de bodem van het reactorcompartiment. En op 22 oktober 1981 werd, samen met de eerste kubus beton die in de plaat van de krachtbron werd gegoten, een capsule geplaatst waarin een symbolische boodschap voor volgende generaties werd geplaatst. Op 1 december van hetzelfde jaar werd het eerste nummer van de gedrukte publicatie "Energostroitel" uitgegeven en in omloop gebracht.
In juli 1982, tijdens de aanleg van de hoofdleidingwerknemers zijn de nulgrens gepasseerd. Er werd ook begonnen met het maken van scheidingswanden en het installeren van metalen constructies. Het jaar daarop begonnen bouwers met het installeren van de reactorschacht zelf. Parallel hieraan werd gewerkt aan de constructie van blok nr. 2.
In 1984 werden speciale viaducten aangelegd voor technische pijpleidingen en werd de aanleg van de elektriciteitstransmissielijn "Khmelnitsky NPP - Rzeszow (Polen)" met een vermogen van 750 kW voltooid.
In 1986 werd de eerste krachtbron uitgerusthermetische schaal, pijpleidingen, ventilatiesystemen. De reactorkoepel werd uiteindelijk in augustus geïnstalleerd. De bouw van blokken nr. 2 en nr. 3 ging ook door, en arbeiders bereidden zich voor om te beginnen met de bouw van nr. 4.
Inbedrijfstelling
In november 1987 kwam de eerste krachtbronkernbrandstof wordt aangelegd. De fysieke lancering van de reactor vond plaats op 10 december om 6.00 uur onder leiding van ploegleider Tugaev. Op 22 december werd duidelijk dat de reactor helemaal klaar was voor aansluiting op het verenigde energienetwerk van het land. Op 31 december werd het station volledig in gebruik genomen.
Op 17 april 1988 werd het eerste geplande preventieve onderhoud van de eerste krachtbron in de geschiedenis van de Khmelnytsky-kerncentrale uitgevoerd.
Jaren 90 tijdperk
Op dit moment is de Khmelnitsky-kerncentrale actiefwerd uitgebuit en geleidelijk aan verder gebouwd. Tegelijkertijd ontstonden er problemen, waaronder: de introductie van een moratorium door de regering van het land op de bouw van kernreactoren, chronische loonachterstanden onder de werknemers van het bedrijf, en andere. Niettemin bleef de kerncentrale elektriciteit opwekken en vanaf 1999 waren de werkzaamheden aan de bouw van een opslagfaciliteit voor radioactief afval voor 80% voltooid.
Jaren 2000
Vanaf 2002 kon de elektriciteitscentrale 90 miljard kWh elektriciteit produceren. Een jaar later kon de faciliteit de hoeveelheid schadelijke uitstoot in de atmosfeer tien keer verminderen.
Op 8 augustus 2007 werd krachtbron nummer 2 geïntroduceerd in het verenigde energiesysteem van Oekraïne.
In 2007 was de situatie in de kerncentrale van Khmelnitsky hetzelfdebestudeerd door vertegenwoordigers van de IAEA-missie, die op uitnodiging van het kabinet van ministers van Oekraïne ter plaatse arriveerden. De experts beoordeelden de naleving van de veiligheidsnormen en waren tevreden met wat ze zagen, wat iedereen geruststelde die zich zorgen maakte over de werking van de kerncentrale.
In het najaar van 2015 werd de overeenkomst met de Russische Federatie over de bouw van energieblokken nr. 3 en nr. 4 beëindigd.
Technische parameters
De kerncentrale van Khmelnitsky is momenteelMoment in Time gebruikt twee krachteenheden. Zowel de eerste als de tweede reactor zijn uitgerust met VVER-1000/320-centrales met een capaciteit van 950 MW. Bovendien heeft krachtbron nr. 1 een ontwerpeinddatum van 13 december 2018, en krachtbron nr. 2 – 7 september 2035.
Noodgeval
Wat er in het begin gebeurde in de Khmelnytsky-kerncentralehuidig 2018? In de nacht van 3 januari deed zich een noodsituatie voor bij een industriële faciliteit: er werd een koelvloeistoflek gedetecteerd in de afdichtingsconstructie van de besturingseenheid van het beveiligings- en controlesysteem. In verband hiermee heeft de stationsdirectie besloten de tweede elektriciteitscentrale van het netwerk af te koppelen. Als gevolg hiervan duurden de reparatiewerkzaamheden tot 9 januari. Al die tijd kregen omwonenden warmte in hun woning dankzij de inzet van stoomketels op het opstartstation.
Over het algemeen vond de kerncentrale van Khmelnitsky het ongeval in 2018 plaatswat voor opschudding zorgde onder gewone mensen, is relatief veilig en staat onder strikte controle van relevante specialisten. Het is vermeldenswaard dat de “320”-motoren na het ongeval in Fukushima, Japan, niet langer volledig aan de internationale veiligheidseisen voldoen.
Het beschreven incident heeft een nulclassificatie op de mondiale INES-schaal, dat wil zeggen buiten de schaal.
