Het artikel beschrijft het concept van geboute verbinding, schroefverbinding. De belangrijkste bevestigingsmiddelen worden overwogen.
De belangrijkste schroefdraadbevestigingen zijn schroeven,bouten, moeren en tapeinden. Een bout is een product in de vorm van een cilindrische staaf, die aan de ene kant een externe schroefdraad heeft en aan de andere kant een kop voor een sleutel. Bevestiging wordt uitgevoerd dankzij een moer of draadgat in de te verbinden producten. De boutverbindingen zijn de bout, moer en ring.
De sluitring dient om het oppervlak van het onderdeel te beschermen tegen schade die kan worden veroorzaakt door draaiende delen van de bout en moer, en om te voorkomen dat de verbinding afwikkelt.
Voor het produceren van meerdere samenstellingen en demontagesproducten zonder de integriteit van hun afzonderlijke onderdelen te verstoren, gebruiken een geschroefde verbinding, die verwijst naar afneembare verbindingen. Het belangrijkste voordeel is dat er geen ingewikkelde werktuigmachines voor nodig zijn.
Vastgeschroefde verbinding gebruikt voor montagedetails van kleine dikte. Om de verbinding te maken, volstaat het om cilindrische gaten met een iets grotere diameter te maken om de boutstangen er vrij doorheen te laten gaan en de draad niet te beschadigen. Vastgeschroefde verbinding vereist veel ruimte, het verhoogt het gewicht en de afmetingen van de constructie. Maar indien nodig, bijvoorbeeld als het faalt, kan het gemakkelijk worden vervangen. Het biedt een aanzienlijke betrouwbaarheid en sterkte van de structuur.
Vastgeschroefde verbinding kan door twee worden uitgevoerdmanieren. Ten eerste: in de gaten van de onderdelen die moeten worden verbonden, wordt een bout met een speling geplaatst. Draai dan de moer aan, die druk creëert tussen de delen - dit voorkomt hun divergentie en afschuiving onder invloed van axiale en transversale krachten als gevolg van de wrijving die is ontstaan. De tweede methode wordt minder vaak gebruikt en bestaat uit het dicht inbrengen van de bout in het gat van de verbindingsdelen, waardoor de afschuiving niet kan optreden onder invloed van afschuifkrachten. In dit geval worden het deelgat en de boutstang met hoge precisie bewerkt en is de bout dunner met dezelfde zijdelingse kracht.
De vervaardiging van bouten is gemaakt van een vormeen stang die hexagonaal of van een ander profiel kan zijn, op automatische machines of schroefdraaibanken. Draden van bouten worden gesneden of gerold op blanco's, die worden verkregen uit de staaf door hete inbedding. De draadlengte op de bouten houdt rechtstreeks verband met de dikte van de sluitring, de hoogte van de moer, de schroefdraadvoorraden onder en boven de verbinding.
Een schroef is een cilindrische staaf,die aan het ene uiteinde een draad heeft, en aan de andere kant is het hoofd conisch, cilindrisch of halfbolvormig. In vergelijking met de boutverbinding wordt de rol van de moer in de schroefverbinding op het laatste verbindingsdeel geplaatst, waarin het schroefgat wordt gemaakt. Andere componenten van de verbinding bevinden zich tussen deze en de schroefkop. Onder de halfronde of cilindrische kop kan een onderlegring worden geïnstalleerd. Op afspraak zijn de schroeven verdeeld in montage en bevestiging, dat wil zeggen, verbinden.
De schroefverbinding is gebruikelijk en wordt vaak gebruikt in de instrumentengineering. De details van de schroefverbinding zijn, bijvoorbeeld, het lichaam en het eraan bevestigde onderdeel, een flens of deksel.
Wanneer de schroefverbinding is gemaakt, schroefin het lichaam geschroefd en heeft weinig ruimte nodig, wat het gewicht en de afmeting van de constructie vermindert. Maar bij het monteren kan de draad in het lichaam, als deze is gemaakt van gietijzer of aluminium, worden beschadigd. Daarom is het bij een pauze moeilijk om het resterende deel van de schroef uit de schroefdraad te verwijderen.
Boutverbinding en schroefverbinding zijn gestandaardiseerd en vervangen elkaar. Daarom vinden ze een brede toepassing in vele takken van de machinebouw voor het verkrijgen van afneembare verbindingen.
