Productiekostenplanning is er een vaneconomische actie, vrij vaak gebruikt in de moderne markt. Het wordt uitgevoerd met één hoofddoel: het identificeren van reserves om de productiekosten te verlagen. Bij het maken van berekeningen worden de progressieve indicatoren van vergelijkbare bedrijven in de branche als basis genomen. Hiermee kunt u de optimale hoogte van de kosten bepalen.
De planning van de productiekosten is gebaseerd optechnische en economische berekeningen om de productiekosten en de kosten voor de verkoop van het gehele assortiment en elk type product afzonderlijk te bepalen. Er is een vaste lijst van factoren die van invloed zijn op kostenreductie. Onder hen zijn de verbetering van de productie, de verbetering van het mechanisme voor het gebruik van natuurlijke bronnen, de oprichting van productie- en arbeidsprocessen, de verbetering van de productie, veranderingen in de locatie, het volume en de productiestructuur.
Als de onderneming één soort product produceert,vervolgens worden de dynamiek en het niveau van de productiekosten van de onderneming bepaald op basis van de kostprijs van dit product. Als de onderneming een groot aantal producten produceert, wordt de planning van de productiekosten uitgevoerd per roebel verhandelbare output. De waarde van de kosten per roebel aan verhandelbare output wordt berekend als de verhouding tussen de productiekosten voor verhandelbare output en de waarde van de productiekosten, berekend aan de hand van de door de onderneming vastgestelde groothandelsprijzen. De op deze manier verkregen indicator helpt om het niveau van winstgevendheid te bepalen.
Planning van productiekostenwordt uitgevoerd op basis van de geplande indicatoren voor productie. Vervolgens wordt het werkelijke outputvolume herberekend volgens de geplande kostenindicatoren en wordt een vergelijking gemaakt met de kosten per roebel van de output.
Bij het berekenen van de geplande en werkelijke kostenalleen productiekosten moeten in aanmerking worden genomen; kosten die niet direct of indirect verband houden met de productie van producten, mogen niet in aanmerking worden genomen. Een voorbeeld van dergelijke kosten zijn bijvoorbeeld de kosten voor het onderhoud van hulpboerderijen.
Het is onmogelijk om in geplande kostprijsberekeningen op te nemenonkostenposten zoals afval of overhead. De uitzondering is de glas-, keramiek-, vacuüm-, thermische, gieterij-, optische en conservenindustrie. Bovendien wordt het percentage huwelijk dat in de kostprijs kan worden opgenomen, aangepast en goedgekeurd door een hogere instantie.
De kostprijs is een van de belangrijksteindicatoren die de economische efficiëntie van de productie bepalen. Hoe meer de processen bij de onderneming worden geoptimaliseerd, hoe lager de werkelijke kosten worden behaald en, dienovereenkomstig, hoe hoger de winst van de onderneming. Winstplanning voor ondernemingen is een belangrijk gebied bij het plannen van de activiteiten van een onderneming, wat nauw verband houdt met de berekening van de geplande kosten. Een van de reserves voor winstgroei is een verlaging van de productiekosten. De winst wordt berekend door het bedrag van de opbrengst van de verkoop af te trekken van de kosten van verkochte goederen.
Winstplanning wordt voor meerdere uitgevoerdsoorten: verkoop van vaste activa; verkoop van andere goederen en diensten; realisatie van eigendomsrechten en andere eigendommen; planning van de verkoop van de belangrijkste producten die door de onderneming worden vervaardigd; winst uit niet-operationele transacties; winst uit betaling voor geleverde diensten en uitgevoerde werkzaamheden.
De onderneming gebruikt meestal twee typenhet berekenen van de geplande winst - met behulp van de analytische methode of de directe-accountmethode, die het meest voorkomt in bedrijven.
