Chelyabinsk Tractor Plant voor zijn vele jarenDe geschiedenis heeft veel technologie vrijgegeven, die een mijlpaal is geworden voor de industrie van de Sovjet-Unie. Een treffend voorbeeld is het beroemde "weven" - een universele tractor T-100.
Model maken
Industriële Sovjet-tractor, zoals velenandere soorten apparatuur in die tijd, genoemd ter ere van IV Stalin S-100, ondergingen ernstige veranderingen in de vroege jaren 60 van de twintigste eeuw. Eerst verscheen er een modificatie van de T-108. Het werd uitgebracht voor slechts drie jaar. In 1964 begon de fabriek met het produceren van "weven". En al vier jaar later werd de T-100-tractor bekroond met een gouden medaille op een internationale tentoonstelling.
Het zware rupsvoertuig is ontworpen voor:industrie en bouw. Ontworpen als een bulldozer met een blad met touwbediening. Later werd besloten om het te moderniseren voor het gebruik van verschillende bijlagen. In tegenstelling tot zijn voorganger, die slechts twee modificaties had, werden veertien soorten speciale apparatuur geproduceerd op basis van de rupsband T-100.
"Sotka", als industriële tractor, behoorde tottractieklasse 10. Trouwens, de moderne T-25 op wielen (100% universele tractor, zoals hij trots wordt genoemd) behoort tot de tractieklasse 0.6. Deze categorie wordt bepaald door de maximale inspanning die een wiel- of rupsvoertuig kan leveren onder bepaalde strikt vastgestelde voorwaarden.
Technische specificaties
Afgaande op gebruikersrecensies, de T-100-tractorzijn technische kenmerken zijn beter dan die van de S-100. En dat allemaal dankzij het gebruik van een andere motor. Daarom heeft het een bredere toepassing gevonden in de nationale economie. Het constructieve gewicht van de trekker is 11,1 ton De dieselmotor met een cilinderinhoud van 15,5 liter bereikte een maximaal vermogen van 108 liter. van. bij een krukasrotatiefrequentie van 1070 tpm. Bij lage snelheden verbruikte een multitonmachine bijna 20 liter dieselbrandstof per uur. Maar de tank kon ongeveer 240 liter bevatten.
"Sotka" ontwikkelde een nominale kracht (6 tf) voortweede versnelling bij snelheden tot 4 km/u. Dit komt overeen met de zesde tractieklasse van landbouwmachines. De T-100 trekker behoorde tot een hogere, tiende categorie qua maximale trekkracht (9,5 tf) in eerste versnelling en een snelheid van minder dan 2,5 km/u. En dat is niet alles. De trekkracht nam af met toenemende snelheid. Consumenten beweren dat het maximaal was in de vijfde versnelling - meer dan 10 km / u. Geen slechte indicatie! Maar de trekkracht was 2 tf.
Tractor krachtcentrale
De energiecentrale die werd gebruikt optractor S-100, werd serieus gemoderniseerd speciaal voor het "weven". En kreeg het nummer D-108. De viercilinder viertaktmotor had een massa van meer dan 2 ton. De lay-out van de motor is niet veranderd, maar de kamer waarin mengselvorming en brandstofverbranding plaatsvindt, is gemaakt in de zuigerkroon. Hij had ook twee olieschrapers en drie compressieringen. Bronzen bussen werden in de cilinderkoppen gedrukt om de injectoren te installeren. In plaats van één spuitgat zijn er vijf gemaakt. Daarnaast werd een centrifuge in het oliefilter geplaatst.
De T-100-tractor werd de eerste industriële machine, inwaarin de startmotor werd gebruikt. Met behulp van de P-23 installatie met elektrische starter werd in de winter de hoofddieselmotor gestart. Afgaande op de beoordelingen van mensen die minstens één keer in hun leven met deze machine hebben gereden, werd een ander handig mechanisme in de tractor gebruikt. Het is een vacuümapparaat dat werkt op energie uit het uitlaatgas. Het maakte het mogelijk om tanks onder het niveau van de brandstoftank te tanken.
Tractor transmissie
In tegenstelling tot de motor heeft deze niet ondergaangrote veranderingen. Feedback van gebruikers gaf aan dat de koppeling, die een afzonderlijke eenheid is, gemakkelijk te demonteren was. De droge enkelvoudige plaatkoppeling werd bediend vanuit de cabine met een speciale hendel, dankzij het hendel-nokbedieningsmechanisme. Een mechanische drieweg, omkeerbare versnellingsbak had vijf versnellingen vooruit en vier versnellingen achteruit. Bevel centraal - met een aangedreven tandwiel op de flens en met een aandrijfeenheid, die als geheel op de onderste as van de doos is gemaakt.
De draaikoppelingen waren droog, met meerdere schijven.Daarin zijn aangedreven schijven gemaakt met frictievoeringen. Ze kunnen worden bestuurd door servohendels. T-100 is een tractor waarvan de kenmerken het mogelijk maakten om de snelheid te veranderen van 2,3 naar 10,1 km / u in vijf versnellingen bij vooruitrijden en van 2,8 naar 7,6 km / u in vier versnellingen achter.
Onderstel
De mening van de consument was het erover eens dat:een rupstrekker heeft een voordeel ten opzichte van een wieltrekker bij het terreinrijden op zachte bodems door een lagere specifieke bodemdruk. Voor de T-100 was dit cijfer 4,6 N/cm2.
Zoals kopers in hun beoordelingen vermeldden,Het grootste nadeel van een rupstrekker, wederom in vergelijking met een trekker op wielen, is een complexere chassisconstructie. Het semi-rigide "weave" systeem bestond uit rupsonderstellen met een balanceerinrichting en rupsbanden. Ze werden gemaakt in de vorm van een gelast kokerframe. De schakels van de rupsketting waren onderling verbonden door bussen en pinnen die erop waren geplaatst. Schoenen met een speciaal profiel werden meteen gerepareerd. De ketting is gemonteerd op wielen met spanmechanisme, steun- en steunrollen. De balansophanging is gemaakt in de vorm van een veerplaat met twee stabiliserende, kleinere veren.
Trekker cabine
T-100 (tractor) reviews en nu, op de achtergrondmoderne technologie is positief. Het was voor die tijd uitgerust met een comfortabele cabine. Het werd achter de motor op een stijf frame geïnstalleerd. Binnen was de bestuurder voorzien van een zachte stoel, verlichting en een geforceerd ventilatiesysteem. Tegenwoordig is de T-100 helaas een tractor (foto hieronder), die slechts een herinnering is geworden. Maar in de jaren 70 concurreerde het waardig met de uitrusting van toonaangevende buitenlandse bedrijven. Het was echter niet genoeg. En het werd alleen gebruikt op bouwplaatsen van vakbondsbelang, bijvoorbeeld bij de BAM.
afmeting
Afmetingen zware rupstrekker (L × B × H) -4,3 × 2,5 × 3,1 m. De lengte van het draagvlak van de rupsen is 2,4 m, de baan is 1,9 m, de bodemvrijheid is 0,3 m. Een andere belangrijke indicator van de techniek is het specifieke metaalverbruik. Het is bijna 103 kg/pk.
Aanpassingen aan de tractor
Helemaal aan het begin werd het "weven" geaggregeerd metbulldozer DZ-53, waarbij het blad met touw werd bestuurd. Daarna werd het gemoderniseerd met een moderner hydraulisch systeem. De nieuwe auto kreeg de aanduiding DZ-54. En er werden al veertien soorten aanbouwdelen voor gemaakt voor gebruik bij diverse bouw- en wegenwerken. Het was een boomstronklifter, een bosmaaier, een ripper, een steenverwijderaar en een ruimer. Op het T-100 chassis werden heimachines, kranen en pijpenleggers gemonteerd.
De beoordelingen van gewone tractorchauffeurs gaven aan dat:de wijziging van de T-100 MGP had hydraulische uitrusting, een fronthefsysteem en in plaats van een lier een starre hefinrichting. Het bood uitgangsmechanismen voor het aansluiten van de aftakas en het achterste hefsysteem. Beide modificaties werden geproduceerd als een moerasvoertuig, waarvan de rupsen een bredere doorsnede hadden - T-100 B en T-100 BG.
De letter "T" in de naam was gemarkeerdpijpenlegger, waarin in plaats van hydraulische scharniersystemen aanbouwdelen voor gespecialiseerde eenheden en apparaten werden aangebracht. De T-100 MGP-1-tractor werd geproduceerd in een lichtgewicht versie zonder cabine. De laatste wijziging van het "weefsel", dat parallel met de nieuwe T-130 werd geproduceerd, was de T-100 MZGP met hydraulische stuurservomechanismen. En misschien is alleen zij nog te vinden. En krijg het zelfs.
Aanpassingen aan de tractor voor de behoeften van de landbouw
Het moest een rupstrekker gebruikenT-100 en in de landbouw. Maar gebruikersrecensies gaven aan dat de snelheid erg laag was. Daarom heeft hij geen distributie ontvangen. De wijziging werd aangeduid als T-100 MGS. Ze had een afzonderlijk samengesteld hydraulisch systeem en een achterhefmechanisme. De T-100 MGS-1-tractor beschikte niet over dit mechanisme. In plaats van de lier werd een aftakas geplaatst. Ter vergelijking: de T-25, als 100% landbouwtractor met afmetingen van 3,0 × 1,5 m, kan de bodemvrijheid en de totale hoogte afhankelijk van de aangekoppelde uitrusting veranderen. Het bereik van zijn snelheden bij vooruitrijden is van 6 tot 22 km / u.
De naam van de T-100-tractor - "weven" - is gewordenzelfstandig naamwoord. Het duidt nog steeds op latere modellen: T-130, T-170, T-10. In vergelijking met nieuwere, modernere versies wordt de machine gekenmerkt door moeilijke en oncomfortabele werkomstandigheden voor de chauffeur. Desondanks was ze te allen tijde betrouwbaar en duurzaam, brak ze bijna niet en had ze een hoog vermogen in het hele land.
