Ford Taunus is een gezinsauto diegeproduceerd van het verre 1939 tot 1942, daarna was er een pauze van zes jaar, waarna het model weer op de markt kwam en daar aanwezig was van 1948 tot 1982. laatste eeuw. Het dankt zijn naam aan de gelijknamige bergketen, die zich in het centrale deel van Duitsland bevindt, in de buurt van Keulen, waar de tak van "Ford" zich feitelijk bevindt.
Als een auto naambord voor een lange tijdgebruikte het wapen van Keulen. Dit was het geval tot 1964, maar daarna werd het idee verlaten. Ford Taunus van elke generatie had een aantal overeenkomsten. Alle auto's waren groot genoeg, hadden een hoge status. De aandrijving was altijd achterwaarts, met uitzondering van de P4- en P6-serie (de modellen van deze lijnen waren voorwielaangedreven).
Modellen die na 1970 zijn geproduceerd, lijken al erg op moderne auto's. In ons artikel zullen we het hebben over de "Taunus" vóór 1970, toen het verschillende machines waren.
Algemene informatie
Voor Ford Taunus waren er specialebenamingen. Dus van het verre 1952 tot 1970 was de serie van deze auto's gemarkeerd met een nummer dat overeenkwam met het werkvolume van de motor van de auto. De 12M is bijvoorbeeld een Ford Taunus met een 1.2 liter motor. 20M is een auto met een aggregaat van precies 2 liter en ga zo maar door.
Maar er was één serie auto's die werd geproduceerd van 1957 tot 1970 en die anders was gemarkeerd: P2 is de tweede generatie, P5 is de vijfde generatie van die serie, enzovoort.
Sinds 1970Ford maakte van de Taunus een analoog van de Britse Ford Cortina. Deze generatie "Taunus" werd gemarkeerd als Ford Taunus TC. Het model werd in 1976 gerestyled en in 1982 werd het stopgezet.
Taunus G73A / G93A
De allereerste "Taunus" werd ontwikkeld naar het beeld van FordEifel. Het had een 1.2 liter motor. Het model zag er voor die tijd erg stijlvol uit. Deze machine is de eerste voor Ford die hydraulische remmen heeft geïnstalleerd. Daarvoor waren de remmen puur mechanisch.
Subcompact - 12M, 15M
In 1949 begonnen ontwerpers te werken aan een nieuwegeneratie van de auto. Het ontwerp is ontwikkeld naar het voorbeeld van de auto's van de Amerikaanse markt in die tijd. Oorspronkelijk was het de bedoeling om een 1,5-liter motor te installeren, maar uiteindelijk werd er een 1,2-liter geïnstalleerd. En diezelfde 1.5-liter motor werd op de volgende generatie van de auto gezet.
De ontwikkeling duurde drie jaar.De machines van deze serie kwamen in 1952 van de band. De 1.2-liter motor produceerde 38 "paarden". De voorste rij stoelen is gemaakt in de vorm van een bank. De voorwielophanging was onafhankelijk en de achterzijde was geveerd. De versnellingsbak had 3 snelheden (mechanica). Opvallend is dat de vorige generatie een vierversnellingsbak had. De ingenieurs realiseerden zich al snel dat ze een fout hadden gemaakt en sinds 1953 was het mogelijk om tegen meerprijs een Taunus 12M of 15M met een "viertraps" te nemen.
Tegelijkertijd werd een stationwagenversie uitgebracht encabrio voor deze generatie. Auto's van de 12M, 15M generatie waren ongeveer een derde duurder dan hun voorgangers en werden niet erg succesvol verkocht. Om een goede winst te behalen, lanceerde de fabrikant sinds 1952 een speciale budgetserie Taunus 12. Deze kwam zonder chroompakket, had goedkopere cabine-uitrusting en de gebruikelijke aparte voorstoelen, die verstoken waren van alle aanpassingen.
Dit model kwam uit in slechts één versie van het lichaam.- een sedan met twee deuren. De Taunus 12 werd stopgezet in 1955. En de prijs voor de 12M-versie was op dit moment aanzienlijk verlaagd. In 1955 en 1958 waren er twee lichte facelifts.
G4B: 15M
In 1954 besloot het bedrijf een serie te lancereneen auto met een 1,5-liter motor om de concurrenten van die tijd te evenaren. Er was geen tijd om een nieuwe auto te ontwikkelen, omdat concurrenten al begonnen waren met het uitbrengen van hun creaties, dus besloten ze een nieuwe motor op de oude "Taunus" te plaatsen en dat was het dan. De nieuwe motor produceerde 55 pk.
Het model werd in 1955 gepubliceerd.en had de aanduiding - Taunus 15M. De auto heeft de decoratieve grille en achteroptiek enigszins uitgewerkt. Tegen het einde van hetzelfde jaar werd een "luxe" versie van de auto uitgebracht. De carrosserie werd in twee kleuren gespoten, er was een chroompakket, ruitenwissers, zonnekleppen (met ingebouwde spiegel), richtingaanwijzers, achteruitrijlichten en tubeless wielen. Over het algemeen was het "complete vulling" van die jaren. Het model duurde tot 1959.
G13RL: 12M en 12M Super
In 1960 werd de 12M gerestyled.De auto was ingetogen, het naamplaatje was veranderd. De motor blijft hetzelfde, maar de markering van de auto is veranderd. Nu was het niet de 15M, maar de Taunus 12M Super. Een jaar later werd de versnellingsbak van de auto aangepast. En een jaar later werd het model helemaal verwijderd. Het werd vervangen door een generatie met voorwielaandrijving met een nieuwe V4-motor. Het model was een succes. Hierover hieronder meer.
P4: 12M
De release begon, zoals we al zeiden, in 1962.De auto had een zogenaamd Amerikaans design en was niet vergelijkbaar met eerdere versies. De motor was een 1,2-liter (V4), en de auto was zwak tijdens het rijden. Even later werd het volume van de motor vergroot tot 1,5 en 1,7 liter. Met deze hen werd de auto speelser.
P6: 12M en 15M
Deze generatie was gewoonmodernisering van de vorige met een kleine herziening van het ontwerp. In deze vorm werd het model tot 1970 geproduceerd, waarna alle Taunus werden vervangen door Taunus TC. Opgemerkt moet worden dat deze generatie zeer betrouwbaar bleek te zijn. De Ford Taunus behoefde in die jaren bijna geen reparaties.
Grote "Taunussen" - 17M, 20M, 26M
De nieuwe auto werd in 1957 getoond.Het zag er modern uit en verkocht goed, aangezien de grote motoren erg populair waren bij de koper. De auto was zowel verkrijgbaar in een budgetuitvoering als in een luxe uitvoering.
De P3: 17M had een opnieuw ontworpen modern design. P5: 17M en 20M geproduceerd 1964-1967. De Taunus P7 was een commerciële mislukking van het bedrijf en we zullen er niet bij stilstaan.
Taunus 20M ging achterin de P7b.Zo'n auto werd de winnaar van de rally in Kenia. Trouwens, tegenwoordig kun je auto's van deze generatie op de weg vinden. Hun eigenaren stemmen Ford Taunus vaak af op de manier van Amerikaanse "muscle cars" van die jaren. Het moet gezegd dat er wat overeenkomsten zijn qua ontwerp met deze machines "Taunus" hebben.
