Te prace są już studiowane w szkole podstawowej.Sylaba pisarza jest tak lekka, że nawet pierwszoklasiści mogą ją studiować i analizować. Istnieje wiele bajek Kryłowa. Uczymy się ich na pamięć, są ciekawe i pouczające. Łatwy dla percepcji i psychiki małych dzieci. Ale nie warto mówić o pierwszym rosyjskim bajkopisarzu jako autorze, który pisał wyłącznie bajki rozrywkowe dla dzieci. Tematy baśni Kryłowa są tak różnorodne i często złożone, że nie mieszczą się w ramach dziecięcej baśni.
Wielu krytyków słusznie zwraca na to uwagętak zwana „rosyjskość” sposobu przedstawienia tekstu, trochę pretensjonalna, ale jednocześnie dość żrąca. Analiza bajek Kryłowa daje nam możliwość oceny niestandardowej narracji, spojrzenia mędrca z zewnątrz. Istnieje zestawienie faktów, bez procesu lub dochodzenia, czytelnik musi wyciągnąć własne wnioski, być może opierając się trochę na zjadliwych uwagach dowcipnego narratora.
Osoba, która nie otrzymała tradycyjnegoklasyczna edukacja, wcześnie pozostawiona bez ojca (któremu jednak udało się zaszczepić w dziecku pragnienie i miłość do książek), była w stanie kultywować własne postrzeganie rzeczywistości. Autor spędzał dużo czasu wśród zwykłych ludzi, dostrzegając styl myślenia, sposób komunikacji, mentalność (zanim powiedzieliby - duszę) swojego ludu.
Iwan Andriejewicz Kryłow, którego bajki myrozmawiamy, był niezwykły nie tylko w umyśle, ale w życiu codziennym różnił się od otaczających go osób. Słynął z bałaganu, lenistwa i nie krył zamiłowania do jedzenia. Nawet na przyjęciu u cesarzowej nie mógł powstrzymać swoich „manier”, wprowadzając obecnych w zdumienie.
Trzeba uczciwie to powiedziećnie od razu stał się poszukiwanym autorem. Osoba z natury leniwa zawsze miała trudności z pracą, a zgryźliwy styl wyrażania myśli dawał władzom powód, by nie mieć do niego przychylności. Ale życzliwe usposobienie i nieco absurdalne postrzeganie życia przekupiły ludzi, którzy go znali, co ostatecznie zaowocowało wielką miłością i odpowiednimi zaszczytami dla autora, który stawał się przyjemny nawet na dworze.
Jeśli narysujesz paralelę z obecnymi gatunkamisatyra, wtedy możemy mówić o skojarzeniu twórczości poety ze współczesną humorystyczną sztuką „wstawania”. Autorzy wyśmiewają niedociągnięcia społeczeństwa z tą różnicą, że Iwan Andriejewicz zrobił to znacznie umiejętniej. Analiza bajek Kryłowa pozwala wyciągnąć takie wnioski. Subtelny, sarkastyczny opis ludzkich wad, nie tyle do wyśmiewania, co do stwierdzenia faktu, aby czytelnik mógł ocenić sytuację. Co więcej, przedstawienie wierszem, jak widzicie, nie jest dostępne dla wszystkich, a nawet takie, że nawet po stuleciach z przyjemnością zacytujemy slogany z nieśmiertelnych bajek.
