Czy to prawda, że ​​wasal jest sługą? Podajemy dokładne znaczenie tego terminu

В переводе со средневековой латыни слово vassus oznacza „sługę”. Ale czy to oznacza, że ​​wasal jest ostatnią osobą w hierarchii władzy? Wcale nie Średniowieczne prawo feudalne, w którym narodziła się ta koncepcja, wcale nie uważa wasala za zwykłego niewolnika, a nawet wolnego rolnika na ziemiach pana. To szlachta rycerska, arystokracja posiadająca ziemię i ludzi. Ale była zależna od wasali od swoich władców. Mit o bezpośredniej hierarchii władzy w społeczeństwie feudalnym jest dość powszechny. Zobaczmy, kto, komu i do jakiego stopnia był posłuszny w średniowiecznej Europie.

Pochodzenie wasali

Można powiedzieć, że feudalny system relacjiewoluował na dwa sposoby. Na ziemiach Cesarstwa Rzymskiego z osłabieniem władzy centralnej główni menedżerowie - gubernatorzy prowincji - weszli na arenę polityczną. Przestali podporządkowywać się ojczyźnie i ogłosili się głównymi panami tego kraju. Aby zarządzać rozległym terytorium i pobierać podatki, lordowie ci wyznaczyli swój lud - Parantellę (daleki krewni) i klientów (wolnych wojowników, których pan patronował). Ziemia w tym samym czasie przeszła w posiadanie dziedziczne. Na terytoriach zdominowanych przez prawo niemieckie wasalizm ewoluował na podstawie podboju. Zajęte ziemie oficjalnie należały do ​​pana. Udzielił części terytorium swoim żołnierzom, pod warunkiem, że będą oni pełnić służbę wojskową w swojej armii i być mu posłuszni. Zatem wasal jest „człowiekiem miecza”, należącym do rycerstwa.

Hommage

Rozważmy teraz system relacjipołączył mrocznego władcę z jego podwładnymi. Ponieważ prawo do posiadania ziemi i ludzi zostało odziedziczone, zarówno panów, jak i wasali uważano za arystokratów. Patron dał nie tylko część swojego terytorium, ale także możliwość administrowania dworem, w tym najwyższym. Uzależnienie od zwierzchnika na ziemiach prawa rzymskiego było bardziej warunkowe niż na północy Europy Zachodniej, gdzie dominowały zwyczaje germańskie. Ale wszędzie był rytuał składania przysięgi wasala - hołdu. Mamy wystarczającą ilość pisemnych dowodów, aby mieć wyobrażenie o tym, jak odbyła się ta ceremonia. Overlord siedział na wysokim krześle, a wasal stał przed nim z gołą głową na jednym kolanie. Przyrzekł, że będzie wierny, pojawi się na pierwszym wezwaniu „na koniu, tłoczno i ​​uzbrojony”, aby wesprzeć pana, a nawet dać pieniądze na okup, jeśli zostanie schwytany. Władca łaskawie wyciągnął do niego ręce, gdzie wasal położył dłonie. Ta rytualna akcja zakończyła się pocałunkiem świata. W niektórych krajach składano hołd za każdym razem, gdy potomstwo wasala wchodziło do posiadłości rycerskiej. Ale w niektórych miejscach wystarczyło "foie" - udokumentowanego hołdu dla przodka rodzaju.

Korzyści

Jeśli znaczenie słowa „wasal” jest mniej więcej jasne, tonie wszystko jest takie proste z jego dobytkiem. Podczas hołdu senior udzielił podwładnemu określonych korzyści „za wierną służbę”. Może to być nie tylko ziemia, na której zamieszkują hodowcy. Korzyści obejmowały również prawo do wymierzania najwyższej sprawiedliwości - najwyższej sprawiedliwości. Czasami feud wasala wiązał się z osiąganiem zysku. Na przykład może to być prawo do pobierania opłaty za przejazd przez most lub za prawo do organizowania jarmarków na jego terenach. Niektórzy wasale wybili nawet własne monety! Ze względu na wiele możliwości czerpania dochodu ze świadczeń, nosili różne nazwy: feud, len, len.

Moc w pionie

Błędem jest myślenie, że senor dał swojeziemia podporządkowana. Po prostu przeniósł go do wiecznego użytku. Tak więc własność ziemi wasala pozostała nominalnie własnością zwierzchnika. Jednak lenno przechodziło z ojca na syna na mocy prawa dziedziczenia, a chłopi, którzy zamieszkiwali ten len, uważali się za poddanych mniejszego pana feudalnego. Nie zapominajmy, że system hierarchiczny w średniowieczu był bardzo rozgałęziony. Król był nominalnym władcą, ale książęta, hrabiowie i książęta również otrzymywali hołd od swoich wasali - wicehrabiów, markizów i baronów. Ten zawiły system stosunków feudalnych doprowadził do tego, że niektórzy wasale składali przysięgę wierności różnym panom, a niższe poziomy podległości nie poddawały się wyższym, ponieważ nie składali im hołdu.

Przejście do monarchii absolutnej

Wasal jako taki powstał na ZachodzieEuropa na początku średniowiecza i ostatecznie ugruntowała swoją pozycję w królestwie Franków w VIII-IX wieku. Ludwik Pobożny swoim dekretem potwierdził jedynie hierarchiczną zależność panów feudalnych. Ten system na początku działał dobrze. Ale późniejsze rozbicie feudalne doprowadziło do osłabienia władzy królewskiej. Główny zwierzchnik stał się zależny od swoich wasali. Królestwo królewskie stało się jedną z równorzędnych prowincji kraju. Aby wzmocnić swoją władzę, najwyżsi zwierzchnicy, poprzez wojny i niszczenie zamków zbuntowanych arystokratów, wprowadzili praktykę zwaną natychmiastatyzacją. Począwszy od Filipa II, władcy Francji walczyli o to, aby cała arystokracja - od małych rycerzy po wielkich właścicieli ziemskich - przysięgała wierność królowi. W przeciwnym razie własność wasala została skonfiskowana i zarządzana przez seneszala - upoważnionego urzędnika, a zbuntowany szlachcic stał się faiditem (pozbawionym mienia).

Kraje wasalne

Jeśli państwo podbiło wojskosporu o inny kraj, pokonane terytorium nie zawsze było zaanektowane. Feudalny system stosunków zakłada, że ​​wasal jest niezależnym księstwem lub nawet królestwem, które uznało najwyższą władzę silniejszego królestwa. Władca galicyjski Danila złożył hołd Złotej Ordzie w połowie XIII wieku, aw 1478 roku Chanat Krymski został wasalem Imperium Osmańskiego.