Federica Mogherini (ur. 16 czerwca 1973 r.) Jest włoską polityką i obecnym Wysokim Przedstawicielem UE do Spraw Zagranicznych, a także wiceprzewodniczącą Komisji Europejskiej od 1 listopada 2014 r.
Pochodzenie i edukacja
Gdzie Mogherini Federica zaczęła swoje życie? Jej biografia rozpoczęła się w Rzymie, w rodzinie reżysera i scenarzysty Flavio Mogheriniego (1922-1994), który współpracował z wielkim Pasolinim. Wyreżyserował kilka filmów, w tym te z udziałem Marcello Mastroianniego. Niestety, jej ojciec zmarł, gdy Federica miała zaledwie 10 lat.
Po szkole średniej ukończyła La UniversitySapienza w Rzymie z dyplomem z nauk politycznych. Dyplom z zakresu filozofii politycznej poświęciła studiowaniu islamu w zakresie relacji między polityką a religią. Został napisany, gdy Federica pracowała nad projektem Erasmus we francuskim instytucie badawczym IREMAM (Aix-en-Provence).
Wczesna kariera polityczna
Mogherini Federica w młodości (od 15 lat) byłaczłonek Federacji Włoskiej Młodzieży Komunistycznej od 1988 roku. Jednak pod koniec lat 80. wielu młodych Włochów sympatyzowało z komunistami, a ich przywódca Enrique Berlinguer poważnie walczył o fotel premiera. Po upadku Włoskiej Partii Komunistycznej i jej przekształceniu w Partię Socjaldemokratyczną Federica należała (od 1996 r.) Do Związku Młodzieży Lewicowej. Potem odeszła od polityki na kilka lat. W 2001 r. We Włoszech ponownie utworzono Partię Socjaldemokratyczną Lewicowych Demokratów (DS). Federica Mogherini po raz pierwszy została członkiem rady narodowej, a wkrótce dołączyła do krajowego komitetu wykonawczego partii.
Etapy kariery politycznej ostatniej dekady
W 2003 roku Federica Mogherini rozpoczęła pracę wSekcja Spraw Zagranicznych DS, a następnie w Komitecie Politycznym partii, gdzie powierzono jej zadanie nawiązywania kontaktów z ruchami i partiami międzynarodowymi. W tej roli brała udział w dialogu z politykami Afganistanu i Iraku, a także w tworzeniu pokojowego współistnienia na Bliskim Wschodzie. W tym samym okresie utrzymywała kontakty z eurosocjalistami, kierownictwem Międzynarodówki Socjalistycznej, a także z amerykańskimi demokratami.
Metamorfozy włoskiej polityki
Najpierw lewicowi Demokraci weszli w koalicję zinne włoskie partie lewicowe zwane Drzewem Oliwnym. Jednak z powodu niekonsekwentnych stanowisk w wewnętrznych kwestiach politycznych koalicja ta straciła poparcie wyborców. W międzyczasie zbliżały się wybory do Parlamentu Europejskiego i włoskiego parlamentu krajowego. Wówczas kierownictwo "Olive Tree" zdecydowało się na "rebranding" swojej siły politycznej i utworzenie nowej demokratycznej partii z partii lewicowej koalicji.
Po utworzeniu w dniu 4 listopada 2007 FedericaMogherini dołączyła do zespołu jej założyciela i prezesa Waltera Veltroniego (z którym pracowała już jako asystent podczas jego urzędowania jako burmistrz Rzymu). Jego wybór okazał się trafny - dziś jest to największa impreza we Włoszech.
Członek parlamentu
W 2008 roku dołączyła Federica Mogherinideputowani do włoskiego parlamentu XVI zjazdu z listy Partii Demokratycznej w dystrykcie Veneto. Została sekretarzem parlamentarnej komisji obrony i członkiem włoskiej delegacji parlamentarnej do Rady Europy.
24 lutego 2009 została mianowana asystentkąnowo wybrany przewodniczący Partii Demokratycznej Dario Franceschini. Od tego czasu jest prominentnym członkiem jego frakcji w parlamencie. W tym okresie pełniła również funkcję wiceprezesa Fundacji Włochy-USA.
W lutym 2013 została ponownie wybrana do parlamentu z okręgu Emilia-Romania. 1 sierpnia 2013 r. została wybrana na szefa włoskiej delegacji do Zgromadzenia Parlamentarnego NATO.
Jako poseł do PE w lutym 2014 r.Włoska polityk Federica Mogherini odwiedziła Kijów w trakcie konfrontacji między Euromajdanem a prezydentem Janukowyczem. Motywem przewodnim jej ówczesnych wystąpień było wezwanie stron konfliktu do powściągliwości, czego niestety nikt nigdy nie usłyszał.
Włoski minister spraw zagranicznych
Jak długo to trwałoparlamentarzystka Mogherini Federica? Jej biografia na początku 2014 roku dokonała nowego zwrotu. Dołączyła do gabinetu rządowego obecnego szefa Partii Demokratycznej Matteo Renziego jako minister spraw zagranicznych i trzecia kobieta po Susannie Agnelli i Emmie Bonino na tym stanowisku. Miała zaledwie 41 lat, więc jej awans zawodowy był zaskoczeniem dla wielu w kraju, w tym prezydenta. Ta wysoka pozycja nie była jednak ostatnią w karierze takiego polityka jak Federica Mogherini. Zdjęcie z jej okresu we włoskim rządzie pokazano poniżej.
Szczyt kariery politycznej
Latem 2014 roku odbyły się wybory do Parlamentu Europejskiego.11 milionów wyborców głosowało na Włoską Partię Demokratyczną, co stanowi 40% wszystkich głosujących Włochów. W rezultacie włoscy Demokraci stanowili najważniejszą grupę we frakcji socjaldemokratycznej w Parlamencie Europejskim.
W tych warunkach kierownictwo Komisji Europejskiej jakopowołany przez parlament uznał za konieczne posiadanie włoskiego polityka na stanowisku Wysokiego Przedstawiciela UE do Spraw Zagranicznych. W tym poście Komisja Europejska zobaczyła Federicę Mogherini. Jej spotkanie nie było łatwe. Polska i trzy kraje bałtyckie aktywnie się temu sprzeciwiały. Mogherini przywołała w młodości poglądy prokomunistyczne. Jej przeciwnikom nie podobał się też fakt, że włoski rząd zajął powściągliwe stanowisko w kwestii sankcji wobec Rosji. Ale po przystąpieniu Włochów do antyrosyjskich sankcji sytuacja się zmieniła. Kandydatura Mogherini została poparta przez prezydenta Francji, aw sierpniu została zatwierdzona przez wszystkich europejskich premierów na szczycie. Szefowa dyplomacji UE Federica Mogherini objęła urząd 1 listopada 2014 r.
Stanowiska polityczne
Na swojej pierwszej konferencji prasowej stwierdziła, żejej wysiłki będą miały na celu nawiązanie dialogu między Rosją a Ukrainą w celu rozwiązania kryzysu między nimi. Mogherini opowiada się również za odgrywaniem przez UE wiodącej roli w próbie wznowienia prowadzonych przez USA rozmów pokojowych palestyńsko-izraelskich. W kwietniu 2014 roku, rozpoczynając pracę na stanowisku szefa włoskiego MSZ, przez kilka dni odwiedzała region. W listopadzie ubiegłego roku Mogherini powiedziała, że „w Strefie Gazy świat nie może sobie pozwolić na kolejną wojnę”.
Stosunki ze Stanami Zjednoczonymi
Jako fanka z USA Mogherini w wywiadziepowiedziała Reuterowi w 2014 roku, że pewnego dnia chciałaby tam pracować. W negocjacjach w sprawie transatlantyckiego partnerstwa handlowo-inwestycyjnego między UE a USA naciskała na rozdział dotyczący energii, argumentując, że jest to słuszne z punktu widzenia przejrzystości zasad, które mogłyby potencjalnie poruszyć rynki energii w pozostałych częściach świata.
Życie osobiste
Mogherini jest żoną włoskiego urzędnika, Matteo Rebesaniego, syna pułkownika Domenico Rebesaniego. Mają dwie córki: Katerinę (ur. 2005) i Martę (ur. 2010).
