Wiele osób, zwłaszcza w młodości, chce pisaćwiersze. Większość z nich próbuje coś skomponować, ale nie wszystkie z nich uzyskują atrakcyjny efekt. W rezultacie nie ma tak wielu prawdziwych, uznanych poetów. Może nie powinieneś nawet próbować w tym przypadku? Niemniej jednak liczba poetów amatorów jest duża i każdego dnia pojawia się coraz więcej przybyszów.
Czy każdy może być poetą?
Trudno powiedzieć, dlaczego ludzie piszą poezję.Najczęściej kieruje nimi chęć wyrażenia swoich emocji dotyczących otaczającego ich świata: imponujący zakątek przyrody, serdeczne uczucia, refleksje nad strukturą życia - to wszystko staje się tematem do poezji. Nie rzadziej wiersze są pisane jako rodzaj odpowiedzi na wydarzenia z życia publicznego (w czasach nowożytnych lub historycznych), które wzbudziły entuzjazm autora. W każdym razie powodem pisania poezji jest zwykle impuls emocjonalny, a linie rytmiczne stają się odpowiedzią na wydarzenia w życiu zewnętrznym lub wewnętrznym.
Wiele osób próbuje swoich sił w wersyfikacji i tymożesz też tworzyć, jeśli czujesz takie pragnienie. Oczywiście nikt nie zagwarantuje, że zostaniesz dobrym poetą, ale takie doświadczenie nie pójdzie na marne. Najważniejsze, że zrozumiesz, jak pisać.
Zwrotka i zwrotka - wyjaśnianie znaczenia
Jeśli próbujesz swoich sił w poezji, nie będzie zbyteczne poznanie kilku ważnych pojęć związanych z wersyfikacją.
Werset ... To słowo ma dwa znaczenia. Po pierwsze: przemówienie poetyckie zorganizowane w określonej tradycji (np. „Wiersz Puszkina”). Po drugie: rytmicznie zbudowana linia tekstu poetyckiego.
Nieprawidłowe jest użycie słowa „werset” w znaczeniu „poematu”, ponieważ pierwszy jest integralną częścią drugiego lub (w niektórych przypadkach) znacznie szerszym pojęciem niż jeden utwór.
Połączenie dwóch lub więcej wierszy poetyckich (wersetów) nazywa się strofą.
Wśród takich kombinacji wyróżnia się dwuwiersz, trójwiersz, czterowiersz ... i tak dalej, wyróżnia się do dziesięciu wersetów.
Kilka innych zostanie wyjaśnionych w dalszej części artykułu.ważne pojęcia. Zrozumieliśmy, dlaczego różni ludzie piszą poezję i jak może ona być użyteczna, a także zrozumieliśmy znaczenie słów, które mylą czytelnicy i wielu początkujących poetów. Następnie porozmawiamy o sekretach pisania dobrego wiersza.
Pierwszy krok: od czego zacząć?
Jeśli nigdy wcześniej nie ćwiczyłeśwersyfikacji, najlepiej zacząć od lektury utworów poetyckich uznanych autorów. Nie musisz od razu sięgać po klasyki, jeśli ich nie lubisz. Zacznij od współczesnych autorów, a następnie przejdź do poetów z epoki srebrnej, a następnie możesz dodać złożoność do swojego repertuaru lektur. Jeśli jeszcze nie wiesz, jak zacząć pisać wiersze, po prostu znajdź i przeczytaj, co zabrzmi w twojej duszy. Jednocześnie bardzo możliwe, że Twoje pierwsze samodzielne dzieła będą podobne do twórczości tych poetów, których lubisz najbardziej. Potraktuj to jako pierwszy krok w nauce i kontynuuj komponowanie. Nie jest tajemnicą, że pierwsze wiersze wielu późniejszych znanych poetów były naśladowcami. Ale osoba celowa będzie w stanie rozwinąć swój talent i znaleźć własny styl pisania. Uwierz w siebie, spróbuj, eksperymentuj.
Gatunki wierszy
Aby jednak wiedzieć, w którym kierunku się poruszać, spójrzmy na główne odmiany poezji.
Porozmawiajmy o tym, jakiego gatunku możesz spróbować.Dla natury wrażliwej odpowiednia jest poezja liryczna i filozoficzna, a także ballady i strofy. Dla tych, którzy aktywnie interesują się otaczającym życiem społecznym, można spróbować napisać poezję publicystyczną. Na uwagę zasługuje także parodia, poezja satyryczna i humorystyczna - poszczególne egzemplarze tych gatunków są kochane przez czytelników nie mniej niż poważne wiersze.
Odmiany wersyfikacji
Wybrany gatunek i styl podpowiedzą Ci, jak pisać. Wiersz oznaczający „sposób wyrażania mowy poetyckiej” skomponowany jest według pewnych zasad. Podajemy rodzaje utworów poetyckich:
- biała zwrotka (nie ma rymu, ale wielkość i rytm są wyraźnie zachowane);
- akrostyk (styl pisania, w którym pierwsze litery każdego wiersza tworzą razem słowo, rzadziej dwie lub trzy);
- werset mieszany (sposób pisania bez zachowania tej samej wielkości w całym utworze);
- poezja w prozie (nie ma rymu i rytmu, ale specjalny styl ekspresyjny pozwala przypisywać je poezji);
- vers libre (styl trudny, charakteryzujący się specjalną strukturą linii, krótkimi i bogatymi obrazami oraz brakiem rymu).
Następnie zrozumiemy główne składniki wiersza: rym, metr i rytm.
Jak rym się łączy?
Więc zdecydowałeś, jakie style poetyckie ichcesz sam wypróbować sposoby wersyfikacji. Ale chęć robienia poezji nie wystarczy, musisz wiedzieć, jak. Pisanie wersetu - każdej linii twojej pracy - jest konieczne według pewnych zasad.
Jednym z najważniejszych punktów jest rym -końcówka spółgłoskowa dwóch lub więcej słów. Jak wiecie, w wierszu takie słowa są umieszczane na końcu wiersza. W tym samym czasie sąsiadujące ze sobą dwa wersety mogą rymować się przez jeden, rzadziej dwa. Rhyme ma swoje własne odmiany:
- męski (z naciskiem na ostatnią sylabę);
- żeński (akcent pada na przedostatnią sylabę);
- dactylic (z akcentem na trzeciej sylabie od końca wersetu);
- hyperdactylic (akcent na czwartej sylabie lub nawet dalej).
Istnieje wiele innych odmian, aledla początkującego poety nadal możesz zapoznać się z głównymi. Ważne jest, aby znaleźć odpowiedni i oryginalny rym, a nie „miłość - krew” czy „nigdy - na zawsze”. Poza tym słowa wybrane do rymowania powinny organicznie wejść do tekstu wiersza, tworząc obraz, który poeta zamierzał przekazać.
Jeśli chcesz wiedzieć, jak poprawnie pisać poezję, sprawdź także koncepcje poetyckiego metra i rytmu.
Po co mierzyć i rytmizować?
Rozmiar wiersza jest niezwykle ważny, ponieważdecyduje o brzmieniu, melodii, nastroju utworu. Możesz określić wielkość poprzez kombinację sylab akcentowanych i nieakcentowanych w 2-3 linijkach utworu poetyckiego. Jeśli zastanawiasz się, jak nauczyć się pisać wiersze, spróbuj przeanalizować swoje ulubione utwory pod kątem wymiaru i zrozumieć, w jaki sposób autor uzyskał pożądany efekt.
Rozmiary dwóch sylab:
- jambiczny;
- trore.
Jedna sylaba akcentowana i jedna nieakcentowana. W jambic akcent pada na drugą sylabę, aw przypadku pląsawicy na pierwszą.
Rozmiary trójwymiarowe:
- daktyl;
- amfibrachium;
- anapest.
Jedna sylaba jest akcentowana, a dwie pozostałe nie. Różnica polega na tym, w której sylabie pada akcent: pierwsza to daktyl, druga to amfibrach, trzecia to anapest.
Czy znajomość poetyckich rozmiarów pomożenauczyć się poprawnie pisać wiersze? Samo w sobie - mało, ale zaglądanie „do środka” tego czy innego wiersza jest nadal przydatne. Taka analiza ujawnia to, czego nie widać w zwykłym czytaniu i pozwala nauczyć się budować poetycki rysunek.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest rytm - cykliczna przemiana sylab nieakcentowanych z akcentowanymi. Aby lepiej wyczuć rytm, musisz głośno przeczytać napisany wiersz.
Techniki poetyckie
Dowiedzieliśmy się dużo o poezji, ale jeszcze nie w pełnizadecydował o tym, jak pisać. Wiersz to osobna linijka, z połączenia której składa się wiersz. Aby miała nie tylko formę, ale i treść, trzeba znać i umieć stosować techniki poetyckie. Oto niektóre z nich:
- alegoria;
- aliteracja (pismo dźwiękowe);
- anafora;
- antyteza (opozycja);
- okrzyk;
- hiperbola;
- gradacja (zysk);
- inwersja;
- ironia;
- gra słów;
- metafora;
- metonimia;
- apel;
- oksymoron;
- personifikacja;
- refren;
- odwołanie retoryczne lub pytanie;
- synecdoche;
- domyślna;
- eufemizm;
- epitet;
- epiphora.
Sama znajomość tych technik nic ci nie powiejak nauczyć się pisać poezję. Ale jeśli przyzwyczaisz się do znajdowania środków artystycznych w pracach innych ludzi, stanie się jasne, co możesz zastosować we własnej pracy.
Poeta czy grafomaniak?
Powiedzmy, że już napisałeś jeden lub więcejwiersze. Jak określasz, jak dobre są? Robienie tego samemu nie jest łatwe, bo poezję piszemy nie z powodu, ale w przypływie natchnienia. Jednocześnie sami możemy uwielbiać każdą linię własnej twórczości, ale czy sprawi ona taką samą radość innym? Jest tylko jeden sposób, aby to sprawdzić - pozwolić innym ludziom czytać Twoje wiersze. Jeśli mógłbyś zainteresować kogoś swoją pracą, oznacza to, że zbliżyłeś się do zrozumienia, jak pisać dobrą poezję.
Główne oznaki udanego wiersza:
- czytelnik czuje, że autor włożył lub widzi opisywany obraz;
- świeże, oryginalne rymy, odpowiednie w znaczeniu i nastroju;
- wielkość i rytm są przestrzegane we wszystkich liniach;
- nie ma mowy, błędów stylistycznych i innych (z wyjątkiem sytuacji, gdy jest to część techniki twórczej).
"Chcę pisać wiersze, co mam zrobić?"Jedyną odpowiedzią jest napisanie. A także czytać i tworzyć nie tylko uznanych mistrzów, ale także początkujących autorów. Ćwicząc i analizując dzieła innych ludzi, nauczysz się techniki pisania poezji i rozwiniesz umiejętność rozróżniania zdań udanych od nieudanych. Ale bądź przygotowany na to, że będziesz musiał trenować w rozwijaniu własnego stylu przez wiele lat, jeśli nie przez całe życie.
