Aleksiej Nikołajew: Krótka biografia i kreatywność

Nie każdy marzy o tworzeniu muzyki od najmłodszych lat.Często zdarza się, że zainteresowanie nią budzi się w okresie dojrzewania, a nawet później. Radziecki kompozytor Aleksiej Nikołajew urodził się w rodzinie muzyków, ale do trzynastego roku życia miał raczej fajny stosunek do fortepianu. Niemniej jednak stał się jednym z najwybitniejszych kompozytorów swoich czasów. Udało mu się zostać mistrzem operowym i muzykiem z niezwykłą wizją.

Edukacja:

Dzieciństwo kompozytora przypadło na lata wojny.W tym czasie ludność kraju nie miała czasu na muzykę, ale pod naciskiem ojca Nikolayev Alexei poszedł ścieżką rodzinną. Najpierw wstąpił do szkoły w Konserwatorium Moskiewskim, a później na jeden z wydziałów Konserwatorium Moskiewskiego. Równolegle studiował na wydziale historii sztuki Uniwersytetu Państwowego.

Sztuka bardziej pociągała młodego człowieka, onnapisał i obronił swoją tezę o twórczości Zegersa. Ale później muzyka przyćmiła wszystko, zaczął pisać swoje pierwsze utwory. Co ciekawe, twórczość kompozytora jest tak różnorodna, jak jego zainteresowania. Próbował się w różnych gatunkach i tematach. Na przestrzeni lat stworzył kilka oper, baletów, symfonii, oratoriów i wiele innych dzieł.

Mistrz opery

Pierwszą operą mistrza była „Biada niekłopoty ”, ustawione na wersety Marshaka. Potem ledwo skończył kurs konserwatorium pod kierunkiem Szebalina, ale opera została przyjęta i wprowadzona do repertuaru Studia Operowego przy konserwatorium. Nawet wtedy wszyscy rozumieli, że Nikolaev był wyjątkowym kompozytorem z naturalnym talentem. Publiczność pozytywnie przyjęła jego pierwszą pracę.

Kompozycja „Za cenęŻycie ”na podstawie sztuki Salynsky'ego. Współcześni zauważali, że partie wokalne oper Nikołajewa były proste nawet dla studentów pierwszego roku. Bez żalu wprowadzał poprawki i przepisał nawet bardzo duże utwory. Jednak Aleksiej Aleksandrowicz bardzo krytycznie ocenia operę opartą na Salynskim. Był niezadowolony ze swojego pomysłu i wielokrotnie podkreślał, że potrafi lepiej pisać. Zdecydowanie lepsze były jego zdaniem opery z połowy lat osiemdziesiątych - „Hrabia Nulin” i „Uczta w czasie zarazy”.

Ostatnie dni

Jedno z najbardziej atrakcyjnych dzieł mistrzato opera „The Last Days” napisana na podstawie twórczości Michaiła Bułhakowa. Aleksiej Nikołajew był w stanie rozwinąć i uogólnić ideę autora pracy. Całość można podzielić na kilka części i wiele epizodów symfonicznych o różnych nastrojach: lirycznym, groteskowym i epickim.

Dwie współrzędne czasowe dostępnemistrzowie w dwóch liniach muzycznych: naturalnej i dynamicznej. Obecnie trzynaście etiud symfonicznych z tej opery wykonywanych jest jako osobne utwory - wariacje. Ciekawie zapowiada się też zakończenie pracy. Dla niego Nikołajew Aleksiej Aleksandrowicz użył wezwania kukułki.

Sukces zawodowy

Od 1958 roku kompozytor został pedagogiem.Bardzo lubił zarówno studentów, jak i dziennikarzy. Według ich wspomnień rozmowa z Aleksiejem Aleksandrowiczem była wielką przyjemnością - posiadał subtelne poczucie humoru, inteligencję, głęboką wiedzę, a jednocześnie był całkowicie pozbawiony arogancji, jaką grzeszy wielu profesorów.

Kolejnym sukcesem zawodowym jestwiele filmów i spektakli, do których napisał muzykę. Były bardzo popularne w czasach radzieckich, ale teraz większość tych obrazów jest zapomniana. Za swoje osiągnięcia na polu zawodowym Aleksiej Nikołajew otrzymał wiele prestiżowych nagród. Wśród nich są nagrody Szostakowicza, Prokofiewa i Glinki. Ale najważniejsze jest to, że jego utwory wciąż są wykonywane w filharmoniach w różnych miastach i studiowane w konserwatoriach. Najbardziej popularne są koncerty instrumentalne, które napisał przez lata na flet, wiolonczelę, skrzypce, obój i trio fortepianowe.