Czołgi istniały od pierwszej wojny światowejstał się prawdziwym bólem głowy dla piechoty. Początkowo, nawet wyposażeni w prymitywną zbroję, nie pozostawiali żadnych szans wojownikom. Ale nawet podczas drugiej wojny światowej, kiedy wydawało się, że pojawiły się pułkowe karabiny artyleryjskie i przeciwpancerne (działa przeciwpancerne), czołgi wciąż dyktowały własne zasady walki.
Ale ciągła „bitwa zbroi i pocisków” nawet nie pomyślałazatrzymać. Pojawił się pancerz kompozytowy, który nie był tak łatwy do przebicia za pomocą konwencjonalnego granatnika. Ponadto przeprowadzono już eksperymenty z potęgą i głównym celem stworzenia dynamicznego i aktywnego systemu ochrony, który obecnie jest wyposażony we wszystkie zwykłe czołgi podstawowe na świecie. Potrzebne były nowe środki przeciwdziałania.
To jest przenośna piechotakompleksy przeciwpancerne. Z wyglądu ich działająca część mocno przypomina ten sam granatnik, jedynie „rurka” jest przymocowana do specjalnego wspornika, na którym zamontowano liczne urządzenia naprowadzające i sterujące. Pocisk nie jest granatem o napędzie rakietowym, ale pełnoprawnym pociskiem przeciwpancernym, nawet jeśli jest mały.
Dziś chcemy opowiedzieć o Kornecie.System rakiet przeciwpancernych tego modelu od dawna służy w naszej armii i teoretycznie pozwala skutecznie przeciwdziałać wszystkim współczesnym czołgom podstawowym potencjalnego wroga.
Rozpoczęcie rozwoju
Bez względu na to, jak trudna była sytuacja w latach 90-tych,ale, ku zasłudze krajowych rusznikarzy (Tula Design Bureau), rozpoczęto prace nad zupełnie nowym modelem broni. Już w 1994 roku pierwsze kompleksy zaczęły wchodzić do służby w naszej armii. Trzeba uczciwie zaznaczyć, że prace nie rozpoczęły się od zera: jako podstawę posłużył kompleks przeciwpancerny Reflex, który w tamtym czasie mógł być instalowany na wszystkich czołgach krajowych, a także Sprut-S i Sprut- Działa samobieżne SD. ”.
Ale wszystko to istniało w tamtym czasiekrajowe systemy przeciwpancerne miały jedną, ale bardzo istotną wadę. Mowa o sposobie sterowania: albo przewodowym, gdy wojsko musiało spieszyć się z cewkami, albo za pomocą poleceń radiowych, które mogłyby być dobrze stłumione przez wroga w celu skonfigurowania aktywnego zagłuszania.
„Funkcje zarządzania” nowego ppk
Jaka była różnica między "Cornet"?System rakiet przeciwpancernych tego typu został uzupełniony o układy sterowania podobne do stosowanych w przemyśle lotniczym. Po pierwsze, na samej instalacji zamontowany jest dość mocny emiter laserowy, który skutecznie oświetla cel. Konstrukcja tego ostatniego ma fotodetektor wychwytujący odbitą wiązkę. System naprowadzania pocisku interpretuje otrzymane dane i jest w stanie precyzyjnie dostosować kurs lotu.
Druty były często rozrywane, szrapnele lub kule, i nie można było ubezpieczyć się przed ich banalnymi otarciami. Sterowanie radiowe było często zagłuszane.
Kornet był całkowicie pozbawiony takich niedociągnięć.System rakiet przeciwpancernych jest całkowicie autonomiczny, wyposażony w „inteligentne” pociski, które nie wymagają ręcznego odpalania. Oczywiście w teorii wiązka lasera może być odbijana i rozpraszana za pomocą zasłony dymnej. Ale, jak pokazuje praktyka, zajmuje to stosunkowo dużo czasu. Prędkość pocisku jest taka, że nawet jeśli jego dokładne współrzędne zostaną utracone 100-300 metrów od celu, amunicja pokona tę odległość w tak krótkim czasie, że czołg wroga i tak nigdzie nie ucieknie.
Tym samym kompleksowy „Kornet” jest wysoce niezawodną bronią, która pozwala pewnie trafiać w opancerzone pojazdy wroga w różnych warunkach.
Jakie zadania otrzymali projektanci?
Nawiasem mówiąc, z tego powodu projekt rakiety byłDość niezwykłe. Tak więc ładunek kształtowy znajduje się w ogonie, silnik jest pośrodku, a ładunek pierwotny znajduje się na dziobie. Systemy sterujące znajdują się na rufie.
Niekonwencjonalne zastosowanie
Jednak nie tylko czołgi mogą zniszczyć „Kornet”. System rakiet przeciwpancernych można z powodzeniem wykorzystać w nieco niekonwencjonalny sposób.
Faktem jest, że różne PPK są różnekonfiguracje, od momentu ich przyjęcia do służby, były często wykorzystywane przez żołnierzy jako skuteczny środek, za pomocą którego można szybko wypędzić wroga z ufortyfikowanego bunkra. Tak więc podczas bitwy o Falklandy w 1982 roku brytyjscy spadochroniarze bardzo często zajmowali ufortyfikowane tereny, tłumiąc opór za pomocą systemów przeciwpancernych.
Nasze siły specjalne, używając "Fagotów", znokautowały dushmanyz ich jaskiń, a rosyjskie siły zbrojne użyły tej broni podczas drugiej kampanii czeczeńskiej. Okazało się, że „Fagoty” są niezwykle skuteczne w oczyszczaniu budynków. Jednym słowem, w ostatnich latach nagromadziło się wiele takich przykładów.
Należy tylko wziąć pod uwagę, że rakiety PPK nie sąamunicji termobarycznej, a więc przeciwko sile wroga, jej użycie nie zawsze prowadzi do pożądanych rezultatów. Po ocenie doświadczeń bojowych wojsk radzieckich i rosyjskich, Tulyakowie specjalnie dla Korneta stworzyli pociski wyposażone w głowicę termobaryczną. Taki pocisk, uderzając w zamkniętą przestrzeń ufortyfikowanego bunkra, dosłownie rozrywa wszystkie żywe istoty w środku z powodu gwałtownego spadku ciśnienia wynikającego z eksplozji.
Jednym słowem, pocisk Kornet jest rzeczywiście uniwersalną bronią, która może być bardzo szeroko stosowana we wszystkich gałęziach sił zbrojnych.
Wersje zachodnie
Na całym świecie istnieje aktywny trend kompletnościodrzucenie systemów przeciwpancernych, które wymagają do działania wykwalifikowanego operatora. Zachodnie ppk to amerykańskie oszczepy i izraelskie kolce. Operator kieruje się zasadą „odpal i zapomnij”. Uważa się, że takie kompleksy należą do trzeciego pokolenia. Nawiasem mówiąc, nasz kompleks „Kornet” należy do drugiego.
Pocisk wystrzeliwany z takich systemów jest kierowany nie tylko przez wiązkę lasera i ciepło silnika emanujące z celu, ale także przez zapisany w jego pamięci obraz referencyjny wyposażenia wroga.
Wręcz przeciwnie, w tej samej Syrii byłyrękodzieła oparte na systemie PPK Kornet-E widziano zamontowane na wszechobecnym BMP-1/2. Biorąc pod uwagę, że sam kompleks i rakieta kosztują około 30 tysięcy dolarów, ich cena jest znacznie niższa od kosztu podwozia, co sprawia, że produkcja takich kompleksów jest ekonomicznie opłacalna.
Ponadto zachodnie kompleksy mają trzecipokolenia i kolejny problem. Wyraża się w krótszym efektywnym zakresie. Tak więc rakieta Javelin może teoretycznie odlecieć od razu na odległość 4700 metrów, ale jej część naprowadzająca jest skuteczna tylko na odległość do 2500 metrów. Po prostu nie ma sensu instalować takich kompleksów na dużym podwoziu BMP: gdy pojazd zbliży się do czołgu, będzie miał czas na kilkakrotne trafienie (w tym własnymi pociskami).
Warunki są poważnemiejska bitwa. Tak więc w 2003 roku Amerykanie bez problemu znokautowali wszystkie irackie czołgi i bojowe wozy piechoty. Ale to było wyłącznie na otwartych przestrzeniach. W miastach nie było przypadków użycia „oszczepów” na pojazdach opancerzonych. Dlatego Amerykanie (a potem Izraelczycy) wyposażyli swoje kompleksy trzeciej generacji w sterowanie ręczne.
Rozwiązanie rosyjskie
Wkrótce Tula znacznie się zmodernizowała„Cornet”: ppk otrzymała „inteligentny” system śledzenia celu. Jego użycie wygląda następująco: operator najpierw wizualnie wykrywa cel, kieruje PPK w jego kierunku, a następnie stawia znak. Po wystrzeleniu rakiety orientuje się w przestrzeni, nie wymagając udziału człowieka w tym procesie. Dzięki temu "Kornet" - ppk, które można wykorzystać nawet do gwarantowanego zniszczenia wrogich helikopterów.
Jeśli uważasz, że Javelin ma 4,5tysięcy metrów wygląda dobrze, pod tym względem zabudowa krajowa jest generalnie wyjątkowa. Tak więc, pod warunkiem, że nowe pociski są dostarczane za pomocą „Kornetu”, możliwe jest wybicie czołgu w odległości od ośmiu do dziesięciu tysięcy metrów. Co więcej, prawdopodobieństwo trafienia w cel jest stale wysokie w całym możliwym zakresie użycia.
Niektóre modyfikacje
Obecnie nasze wojska otrzymują pełnezmodernizowana wersja kompleksu pod indeksem „D”, natomiast „Cornet-EM” jest eksportowana. Ogólnie nie ma między nimi szczególnej różnicy. Należy zauważyć, że dosłownie w ciągu ostatnich kilku lat samochód Tiger stał się głównym podwoziem tego kompleksu. Ponadto Siły Powietrzne otrzymują teraz specjalny system pocisków przeciwpancernych Kornet, który jest zamontowany na podwoziu BTR-D. Jakie są inne modyfikacje?
Co oznacza indeks „E”?
Ogólnie jest to system rakiet przeciwpancernych„Cornet-E” jest najczęściej spotykany w różnych „gorących miejscach” na całym świecie. Powody są proste: jest tani, tak łatwy do nauczenia, jak to tylko możliwe i jest w stanie niezawodnie uderzyć w prawie wszystkie istniejące typy pojazdów opancerzonych ”.
Wersja "opancerzona"
Dziwne, ale ten kompleks jest terazjest uważany za bardzo obiecujący „dodatek” do systemu „Pantsir”. Mówiliśmy już o powodach: dzięki nowym pociskom może z łatwością zestrzelić nie tylko UAV wroga, ale nawet śmigłowiec bojowy. W tym przypadku stosowana jest swego rodzaju „symbioza” technologii: potężny system detekcji „Pantsir” wykrywa cel, a dopiero potem pocisk przeciwpancerny „Kornet” go niszczy. Co dziwne, ale na jedno wystrzelenie pocisku PPK jest jeden zestrzelony BSP, a zniszczenie go z automatycznych działek "Pantsira" wymaga co najmniej stu pocisków.
Oczywiście takie cele mogą być w 100%prawdopodobnie zniszczone przez pociski przeciwlotnicze, ale ich koszt jest taki, że takie ostrzeliwanie byłoby zbyt kosztowne. Ponadto obecne drony mogą łatwo oszukać system naprowadzania laserowego „Pantsir”, podczas gdy zwykły pocisk PPK jest kierowany wyłącznie przez wizualne śledzenie celu, bez potrzeby jego laserowego oświetlenia.
System pocisków przeciwpancernych Kornet-D został stworzony specjalnie do niszczenia celów powietrznych, ale można do tego celu wykorzystać inne PPK z tej rodziny.
Obecnie wygląda bardzo obiecująco ipomysł zainstalowania kompleksu na statkach patrolowych i łodziach rosyjskiej marynarki wojennej (to już nie jest pomysł, taka modernizacja jest w toku). Tak więc w ciągu zaledwie 20 lat rozwój mistrzów Tula przeszedł od „zaawansowanych” środków niszczenia pojazdów opancerzonych do wielofunkcyjnego kompleksu broni, który może niszczyć cele na ziemi, w powietrzu i na morzu.
„Emka”
Ale najbardziej obiecująca dla „mszy”konsument "nadal wygląda dokładnie" Cornet-EM ", zamontowany na podwoziu" Tygrysa ". Rozwój został po raz pierwszy zademonstrowany podczas MAKS-2011. Ten system nie ma odpowiednika na świecie.
W tym przypadku kompleks wyposażony jest w 16pociski rakietowe, z których połowa znajduje się w pojemnikach ochronnych i jest w pełni gotowa do użycia bojowego. Do celu można strzelać salwą, gdy dwa pociski „działają” w tym samym czasie na czołg. Strzelanie jest możliwe przy użyciu wszystkich rodzajów amunicji, jakie kiedykolwiek opracowano dla tej broni. Ogromną zaletą systemu pocisków przeciwpancernych Kornet-EM jest jego szerokie zastosowanie przy produkcji dostępnych podwozi i materiałów, co znacznie obniża jego koszt w porównaniu z modelami zachodnimi.
Główne cechy techniczne
Po raz pierwszy w historii rosyjskiego biznesu zbrojeniowegowdrożono schemat „odpal i zapomnij”. Dzięki niemal całkowitemu wyeliminowaniu osoby z procesu kontroli rakiet udało się zwiększyć prawdopodobieństwo trafienia w cel o prawie 100% za pierwszym podejściem. Należy zauważyć, że stary kompleks „Kornet-E” ma prawie dwa razy gorsze właściwości. Możliwość automatycznego przypisywania i śledzenia celu ma korzystny wpływ na stan psycho-emocjonalny personelu, który może skupić się na sterowaniu pojazdem i wytyczaniu dróg ucieczki.
W zasadzie ten złożony może byćnie jest zamontowany tylko na jednym „Tygrysie”. Wykorzystuje więc kornet przeciwpancernego systemu rakietowego podwozia BMP-3 iw tej wersji (ze względu na lepszą rezerwację) instalację rekomenduje się do stosowania w warunkach intensywnych bitew miejskich. Jak duże jest obciążenie podwozia pojazdu transportowego?
W zależności od liczby wyrzutni,masa PPK Kornet-EM może wahać się od 0,8 do 1,2 tony, co jest praktycznie nieistotne dla podwozia tego samego Tygrysa (pożyczonego z transportera opancerzonego). Same pojemniki są wykonane z tworzywa sztucznego o wysokiej wytrzymałości. Gwarantowany okres przechowywania pocisków bez rutynowych kontroli wynosi co najmniej dziesięć lat.
Skład kompleksu
Po pierwsze, kompleks obejmujebezpośrednio na podwoziu, wyposażone w kabinę operatora z celownikiem i inne urządzenia. Jak już powiedzieliśmy, nasz kompleks militarno-przemysłowy najczęściej wysuwa do tej roli samochód Tiger. Specyfika kompleksu w tym przypadku polega również na tym, że wygląda na daleki od celnego PPK, ale jak zwykły jeep, ponieważ pociski są ukryte w jego korpusie. W przypadku realnego zagrożenia kontener zajmuje pozycję na podwoziu w zaledwie siedem sekund.
Same pociski i ich nazewnictwo mogą byćróżne - od bezpośredniej broni przeciwpancernej po odmiany odłamkowe odłamkowo-burzące, mogą być używane przeciwko siłom wroga w walce miejskiej. Mają efektywny zasięg ognia do dziesięciu kilometrów. Podaje się, że tandemowa część pocisku może trafić piechotę ukrywającą się za betonowymi ścianami, których łączna grubość sięga około trzech metrów.
Pociski przeciwpancerne.Podaje się, że najbardziej rozsądne jest używanie ich w odległości do ośmiu kilometrów. Penetracja pancerza ich skumulowanej części wynosi około 1100-1300 mm jednorodnego pancerza. W zasadzie takie cechy pozwalają na efektywne wykorzystanie Korneta do walki ze wszystkimi typami czołgów podstawowych NATO, nawet biorąc pod uwagę fakt, że istnieje tendencja do zwiększania grubości przedniego pancerza. Wreszcie ładunek amunicji może obejmować pociski wzbogacone termicznie, które są zaprojektowane specjalnie do niszczenia siły roboczej wroga, która jest chroniona przez ściany bunkra.
Launcher z czterema chronionymiuruchamianie kontenerów. Wyposażony w celownik termowizyjny. Używana jest kamera termowizyjna trzeciej generacji. Dla wygody obliczeń stosuje się kamery telewizyjne o wysokiej rozdzielczości, które znacznie ułatwiają identyfikację wyposażenia wroga i konstrukcji ochronnych. Jest też wbudowany dalmierz laserowy, który pozwala z dużą dokładnością określić odległość do celu.
Wady
Czy ma jakieś negatywne cechykrajowy "Cornet"? System rakiet przeciwpancernych (w artykule jest zdjęcie) różni się od swoich zagranicznych konkurentów nadmierną masą (około 50 kilogramów). Ponadto szereg modyfikacji nadal wykorzystuje naprowadzanie laserowe, które silnie demaskuje pozycję zajmowaną przez myśliwce. Jednak właśnie z powodu tej ostatniej okoliczności kompleks Kornet-EM jest zamontowany na podwoziu stosunkowo szybkiego Tigera, co pozwala na szybką zmianę lokalizacji stanowiska strzeleckiego.
Ponadto niektórzy eksperci wskazują, że tylko 47% trafień skutkuje przebiciem pancerza. W szczególności takie dane uzyskano podczas wojny między Libanem a Izraelem w 2006 roku.
