Artsen hebben hier vaak mee te makeneen probleem als necrose. De soorten, oorzaken en behandeling van deze ziekte kunnen veilig worden geclassificeerd als relevante informatie voor de moderne samenleving. Heel wat gewone mensen hebben inderdaad te maken met de symptomen van weefsel- en celnecrose. En soms kan het resultaat van zo'n proces fataal zijn. Daarom is het logisch om deze kwestie te bestuderen.
Wat is necrose
Deze term impliceert celdood inhet menselijk lichaam met de laatste stop van hun functies. Dat wil zeggen dat vitale activiteit in een bepaald deel van het lichaam na voltooiing van necrotische processen niet langer mogelijk is.
In feite verschijnen alle soorten necrose als gevolg vande invloed van een extreem sterke stimulus. Soms leidt een zwakke stimulus tot een vergelijkbare toestand. In dit geval moet de blootstelling worden verlengd om ernstige schade te veroorzaken. Een voorbeeld van een langzame ontwikkeling is de transformatie van reversibele dystrofie in onomkeerbaar. Dit proces is onderverdeeld in verschillende hoofdfasen. We hebben het over paranecrose, wanneer de veranderingen nog omkeerbaar zijn, necrobiose (de veranderingen zijn onomkeerbaar, maar de cellen leven nog) en necrose, waarbij autolyse optreedt.
Autolyse is een feitzelfvertering van weefsels en cellen die zijn gestorven als gevolg van de effecten van bepaalde enzymen. In feite is dit proces zeer noodzakelijk voor het lichaam, omdat het volledige genezing na necrose mogelijk maakt.
Impact van verschillende factoren
Bij het bestuderen van dit onderwerp is het logisch om aandacht te besteden aan de factoren waardoor verschillende soorten necrose kunnen optreden. Hun lijst is als volgt:
- Thermisch. Blootstelling aan temperaturen onder -10 ° C of boven + 60 ° C.
- Mechanisch. Dit zijn tranen, knijpen, verpletteren.
- Bloedsomloop.We hebben het over het stoppen van de bloedtoevoer in een bepaald deel van het lichaam als gevolg van vernietiging van het vat of langdurige spasmen. Het vat kan ook te veel worden samengedrukt door een tourniquet of geblokkeerd door een bloedstolsel. Tumorblootstelling kan niet worden uitgesloten.
- Elektrisch. Bij contact met stroom kan het lichaam worden blootgesteld aan een kritische temperatuur die celdood veroorzaakt.
- Giftig. Bepaalde soorten necrose kunnen het gevolg zijn van de afbraak van micro-organismen of blootstelling aan hun afvalproducten.
- Neurogeen. Door schade aan de zenuwstammen van het ruggenmerg worden trofische ulcera gevormd.
- Chemisch.Deze groep factoren omvat blootstelling aan logen en zuren. De eerste lossen eiwitten op en veroorzaken daardoor natte colliquatievernecrose. Deze laatste zijn de oorzaak van eiwitcoagulatie en leiden tot de ontwikkeling van droge coagulatienecrose.
Zoals u kunt zien, kunnen verschillende factoren de toestand van cellen beïnvloeden.
Soorten necrose
Het afsterven van weefsels en cellen kan zich op verschillende manieren manifesteren. Bovendien zijn de verschillen soms groot. De meest voorkomende soorten necrose zijn:
Gangreen.Dit is necrose van weefsels die in contact komen met de externe omgeving. Het kan droog zijn (coagulatie necrose) of nat (colliquatie vernietiging van weefsels). Er is ook een gasvorm door de invloed van sporenvormende micro-organismen.
- Beslaglegging. Het is een necrotisch gebied dat zich in een sekwestrale holte bevindt, gescheiden van gezond weefsel en gevuld met pus.
- Hartaanval.Bij het bestuderen van necrose, definitie, typen en kenmerken van deze ziekte, moet deze vorm absoluut aandacht krijgen. Dit is een gebied van een orgaan of weefsel dat necrose heeft ondergaan als gevolg van een abrupte stopzetting van de bloedtoevoer. In feite hebben we het over ischemie. Het is om deze reden dat dergelijke necrose vaak ischemisch wordt genoemd.
- Nat, het is een colliquatie. In deze toestand worden weefsels die niet kunnen functioneren, gesmolten door rottende micro-organismen.
- Droge necrose (coagulatie).De ontwikkeling ervan is gebaseerd op uitdroging van het weefsel en eiwitcoagulatie. De weefsels zelf met dit type necrose worden dicht, gerimpeld, atrofisch en droog. Deze vorm is moeilijk hydrolytisch af te breken en treedt meestal op onder aseptische omstandigheden.
Directe en indirecte vormen van necrose
Gezien necrose, oorzaken, tekenen, typen en voorbeelden van deze ziekte, is het de moeite waard aandacht te schenken aan twee manifestaties van dit probleem, waarvan het belangrijkste verschil wordt teruggebracht tot het mechanisme van voorkomen.
De eerste hiervan is directe necrose.Dit proces wordt gekenmerkt door het afsterven van cellen direct op de plaats waar het schadelijke middel inwerkt. Dit kan mechanisch of chemisch letsel zijn, de invloed van stralingsenergie, bacteriën, maar ook de gifstoffen die ze produceren. Dit omvat ook allergische necrose en die verwondingen die het gevolg zijn van de destructieve effecten van sterk geconcentreerde basen en zuren.
Indirecte necrose ziet er enigszins anders uit.Het belangrijkste verschil is het feit dat het proces van weefsel- en celdood kan plaatsvinden op een bepaalde afstand van de plaats waar het schadelijke middel inwerkt. Het is logisch om dergelijke soorten necrose op te nemen als trophoneurotisch en vasculair.
Opgemerkt moet worden dat op jonge leeftijd een directe vorm van weefselschade vaker voorkomt, die voornamelijk wordt veroorzaakt door allergieën en verschillende microbiële factoren.
Gevolgen van apoptose
Dit is een speciale vorm van manifestatie van celvernietiging enstoffen. Ze moet zeker opletten als het doel is om te begrijpen wat necrose is. Apoptose laat de hierboven besproken soorten vernietiging buiten beschouwing vanwege het ongebruikelijke ontwikkelingspatroon. Waar het op neerkomt is dat celdood in dit geval optreedt door de activering van speciale genen in de kern. In feite vindt haar zelfmoord plaats. Hier hebben we het niet meer over de impact van buitenaf, de vernietiging wordt geprogrammeerd door het organisme zelf.
De reden voor het opnemen van apoptotische genen isactivering van het cytoplasmatische eiwit p53, dat zich kan aanpassen aan verschillende factoren van de extracellulaire omgeving. Zo'n proces kan spontaan zijn met verschillende mutationele herschikkingen van genen.
Apoptose verschilt daarin van normale necrosehet destructieve proces begint onmiddellijk in de celkern en pas daarna wordt de dood van het cytoplasma geregistreerd. In de klassieke vorm gebeurt alles andersom: het cytoplasma is het eerste stadium van beschadiging en de kern is het laatste.
Een ander verschil is dat tijdens apoptose individuele cellen door het hele lichaam afsterven, terwijl gewone necrose een grote focus van vernietiging inhoudt.
diagnostiek
Informatie over een probleem zoals necrose (stadia,soort, uitkomst), zal geen tastbare voordelen opleveren als necrose van cellen of weefsels niet op tijd wordt gedetecteerd. Daarom hangt het lot van de patiënt grotendeels af van professionele diagnostiek.
Als er reden is om necrose van inwendige organen te vermoeden, moeten de volgende soorten onderzoek worden uitgevoerd:
- radiografie;
- MRI;
- scannen van radio-isotopen;
- CT-scan.
Dankzij deze technieken wordt het mogelijknauwkeurige bepaling van de grootte en locatie van het getroffen gebied. Met een dergelijk onderzoek kunt u ook gevaarlijke veranderingen in de weefselstructuur corrigeren en nauwkeurig de vorm van de ziekte bepalen, evenals het stadium ervan.
Exodus
Een probleem als weefselnecrose kan verschillende logische gevolgen hebben.
De eerste is de resorptie van necrotisch weefsel, waarna het volledig herstel optreedt. Een voorbeeld is de genezing van kleine gebieden met necrose in de lever of op de huid.
Overweeg necrose, stadia, typen, uitkomst en de gevolgen van deze ziekte in het algemeen heb je nodiglet op het feit dat het proces van celdood soms eindigt met resorptie met de vorming van een litteken. Het kan een litteken op de huid zijn na blootstelling aan thermische of chemische factoren, maar ook een spoor op het weefsel van het hart, vooral wanneer een hartinfarct is opgelopen.
In sommige gevallen kan het resorptieproces resulteren in de vorming van een cyste. Het komt vaak voor in de hersenen na een ischemische beroerte die de vorm aanneemt van een hartaanval.
Een andere mogelijke uitkomst van necrose isafwijzing door het type mutatie of afschilfering. In het eerste geval bedoelen we het proces van afstoting van organen of hun onderdelen. Een voorbeeld is het verlies van tenen bij gangreen. Gestorven darmepitheel of epidermale cellen kunnen afsterven.
Inkapseling en algemene dood
Als een ander resultaat van necrose, kunt udefinieer de inkapseling van dit proces. Deze toestand van weefsels wordt waargenomen wanneer het onmogelijk is ze te resorberen of af te stoten. Een vergelijkbaar resultaat is mogelijk met tuberculose.
De laatste en meest ernstige vorm die kanhet hebben van een uitkomst van deze ziekte is een algemene dood. De reden voor deze voltooiing van het necroseproces kan heel goed een soort necrose zijn voor een etiologische factor. effecten - van chemisch letsel tot een hartaanval.
De dood van het hele organisme kan in twee fasen plaatsvinden:klinisch en biologisch. In het eerste geval kan het proces omkeerbaar zijn, in het tweede geval is er geen kans op een positief resultaat - de ademhaling verdwijnt, de hartactiviteit verdwijnt en de bloedstroom stopt.
De doodsoorzaak kan massaal bloedverlies, shock en pijn zijn.
behandeling
Als er necrotische veranderingen in de weefsels zijn vastgesteld, is het absoluut noodzakelijk dat u in een ziekenhuis wordt opgenomen.
Meestal om het gewenste resultaat te bereikengebruikte medicamenteuze therapie gericht op het herstellen van de bloedstroom in het getroffen deel van het lichaam, of het nu een orgaan of weefsel is. Indien nodig kan ontgiftingstherapie of de introductie van antibiotica worden uitgevoerd.
In sommige gevallen is chirurgische ingreep de enige relevante maatregel, wat neerkomt op excisie van dood weefsel of amputatie van ledematen.
Maar afhankelijk van de vorm van de ziekte kan de behandeling aanzienlijke verschillen hebben. In het bijzonder het meest voorkomende type necrose - vasculair, het vereist een speciale aanpak, aangezien we het eigenlijk hebben over een hartaanval.
chirurgische ingreep
Als uitgebreide necrose wordt vastgesteldborst en ledematen, die de voeding van cellen, lymfe en bloedcirculatie aanzienlijk verstoren, evenals innervatie, wordt een necrotomie uitgevoerd. Dit is de dissectie van weefsels die zijn gestorven door bevriezing, brandwonden en andere redenen. Met zijn hulp kunt u snel nat gangreen laten drogen.
Dergelijke excisie en verwijdering van dood weefselalleen uitgevoerd na het bepalen van de grenzen van necrose met behulp van een mechanische stimulus. Dit kan een metalen bal zijn, een chirurgisch instrument of een naaldprik uit een injectiespuit.
Voor droog gangreen wordt de operatie soms uitgesteld tottotdat het necrotische weefsel volledig is begrensd. Parallel hiermee is het noodzakelijk om competente preventie van de ontwikkeling van nat gangreen uit te voeren.
Om niet met zo'n gevaarlijke diagnose te worden geconfronteerd,Net als bij necrose, moet men er in eerste instantie voor zorgen dat de effecten van die factoren die weefsels en cellen kunnen beschadigen, worden voorkomen, waardoor het proces van hun necrose wordt gestart.
uitslagen
Overweeg de soorten necrose, afhankelijk van de oorzaken enandere factoren kunnen we concluderen dat deze ziekte buitengewoon gevaarlijk is en een snelle diagnose van hoge kwaliteit vereist. Zonder professionele behandeling zal de situatie moeilijk te veranderen zijn. Daarom is het beste wat u kunt doen bij de eerste symptomen die wijzen op necrose, om onmiddellijk naar uw arts te gaan.
