Pathologieën van het spijsverteringsstelsel komen veel voor bij de bevolking. Ziekten die verband houden met reflux komen vaak voor. Wat zijn hun kenmerken?
Reflux-oesofagitis
De ziekte is chronischontsteking van de slokdarm, die optreedt als gevolg van het constant binnendringen van zure maaginhoud. Pathologie wordt geassocieerd met insufficiëntie van de onderste slokdarmsfincter, die normaal de slokdarm beschermt tegen het binnendringen van maagsap erin.
Acute gal reflux gastritis
Deze vorm wordt gekenmerkt door de ontwikkeling van acute ontstekingen in het slijmvlies als gevolg van blootstelling aan gal in de voedselklomp. Er zijn verschillende varianten van acute gastritis:
- Catarrale gastritis, de belangrijkste manifestatiewat een lichte hyperemie en zwelling van de maagwand is. Het wordt dikker en wordt bedekt met een laag dik slijm. Het slijmvlies heeft puntbloedingen en kleine erosies.
- Fibrineuze gastritis, waarbij de muurEr worden zones met epitheliale necrose gevormd, geïnfiltreerd door fibrineus-etterend exsudaat. De manifestatie van dit fenomeen is een dunne fibrinefilm op het oppervlak van de aangetaste delen van het slijmvlies. Oppervlakkige gastritis wordt gekenmerkt door de brosheid van deze film en bij diepe ontsteking groeit het samen met het epitheel.
- Necrotiserende gastritis, waarbij, naast het epitheel, andere lagen van het slijmvlies worden aangetast. Onder necrose wordt verstaan celdood onder invloed van agressieve factoren.
- Purulente gastritis - de meest ernstige vormontsteking. Het proces kan alle lagen van de maag omvatten, waardoor perforatie kan ontstaan. De manifestatie van deze optie is de aanwezigheid van etterend exsudaat, evenals intense infiltratie van het slijmvlies met leukocyten.
Chronische gal reflux gastritis
Dit type kenmerkt zich door een combinatieinflammatoire en dystrofische verschijnselen. Regelmatige opname van gal en pancreasenzymen in de maag leidt tot de ontwikkeling van chronische ontstekingen. Deze vorm kan ook het gevolg zijn van acute gastritis. Als gevolg van alkalisatie neemt de hoeveelheid histamine in het slijmvlies toe, waardoor het oedemateus en hyperemisch wordt.
Pathogenese
Tussen de maag, zijn antrum ende twaalfvingerige darm heeft een sluitspier, die de "poortwachter" wordt genoemd. Het werk van deze spier is erop gericht de maagbrij (voedselklomp) van de maag naar de darmen te verplaatsen voor verdere vertering en daaropvolgende opname van voedingsstoffen. Verstoring van de sluitspierfunctie kan leiden tot de ontwikkeling van galrefluxgastritis, waarvan de behandeling een combinatie van medicijnen en de juiste voeding vereist. Het vroegtijdig openen van de sluitspier leidt tot deze ziekte, waardoor een brok voedsel, waaraan door de lever geproduceerde gal is gehecht, terugkeert naar de maag. De samenstelling van gal heeft een nadelig effect op de toestand van het slijmvlies. Het bevat zouten, zuren en enzymen die worden geclassificeerd als agressiefactoren.
etiologie
De redenen voor de ontwikkeling van gal reflux gastritisgeassocieerd met verstoring van de normale werking van de sluitspier - de poortwachter. Dit kan worden veroorzaakt door elke chirurgische ingreep die de motiliteit van het maagdarmkanaal beïnvloedt. Tot de etiologische factoren behoren ook ziekten zoals hepatitis, cholecystitis en chronische duodenitis. Zwakte van de sluitspieren en verhoogde druk in de darm zijn vaak de redenen voor het ontstaan van gastritis, en een aantal gastro-intestinale pathologieën kan hiertoe leiden. De rol van predisponerende factoren is ook belangrijk. Constante stress vermindert bijvoorbeeld de beschermende eigenschappen van het slijmvlies en het is minder bestand tegen de werking van irriterende factoren. Hetzelfde geldt voor niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen, die het risico op gastritis meerdere keren verhogen. Deze medicijnen beïnvloeden de synthese van prostaglandinen en vervullen een belangrijke functie: het stimuleren van de productie van slijm door de slijmbekercellen, waardoor de beschermende eigenschappen van het slijmvlies toenemen. Ontstekingsremmers blokkeren het enzym cyclo-oxygenase, waardoor de hoeveelheid prostaglandines afneemt, en daarmee de hoeveelheid slijm.
Ascites leidt tot de vorming van refluxoesofagitis,waardoor de druk in de buikholte toeneemt, vernauwing van de pyloroduodenale opening. Bijkomende factoren kunnen ongezonde voeding, strakke kleding, medicatie, stress en tabaksrook zijn. Dit fenomeen kan optreden tijdens de zwangerschap en is dan niet geassocieerd met pathologie.
Galreflux gastritis en refluxoesofagitis: symptomen
De belangrijkste symptomen van refluxoesofagitis zijnbrandend maagzuur en zure oprispingen, die meestal optreden na het eten of vooroverbuigen. Dit wordt aangevuld met epigastrisch ongemak.
De galreflux gastritis. De symptomen van deze aandoening zijn onder meer pijnsyndroom en andere aandoeningen. Vaak maken patiënten zich zorgen over het gevoel van een opgeblazen gevoel en een opgeblazen gevoel, evenals over zwaarte in het epigastrische gebied. Pijn verschijnt meestal op een lege maag en de intensiteit kan verschillen - van ernstig acuut tot pijnlijk. Braken wordt vaak waargenomen.
diagnostiek
Diagnostics gal reflux gastritisuitgevoerd na het uitvoeren van speciale onderzoeken en het verzamelen van anamnese. Klachten alleen zijn hiervoor niet voldoende, ze helpen alleen om het ontstaan van de ziekte te suggereren. Allereerst wordt de patiënt naar de levering van uitwerpselen gestuurd, waarin specialisten occult bloed identificeren. Het is ook verplicht om FGDS uit te voeren, wat zal helpen om de toestand van het slijmvlies visueel te beoordelen, om pathologisch veranderde haarden te detecteren. Verhoogde druk in de twaalfvingerige darm kan worden gedetecteerd door manometrie.
Refluxoesofagitis wordt voornamelijk gediagnosticeerdRöntgenmethode met behulp van een contrastmiddel. Met deze methode kunt u bijhouden wanneer de inhoud van de maag in de slokdarm wordt gegooid. Het wordt ook aanbevolen om een endoscopisch onderzoek uit te voeren, waardoor de toestand van het slijmvlies kan worden beoordeeld en biologisch materiaal kan worden afgenomen voor verder onderzoek.
behandeling
Biliaire reflux gastritis en refluxoesofagitisonmiddellijke behandeling vereisen. Dit zal de toestand van de patiënt helpen verbeteren en mogelijke complicaties voorkomen. Als slokdarmontsteking wordt gedetecteerd, moet u slechte gewoonten opgeven, evenals intense fysieke inspanning van de buikstreek.
Medicamenteuze therapie is gebaseerd opde benoeming van antacida die het agressieve effect van maagsap op het slokdarmslijmvlies verminderen. Onder hen kan men "Almagel", "Maalox" uitkiezen, die door de cursus worden gebruikt. Ze omhullen de wanden van de maag en verminderen de zuurgraad.
Bovendien wordt aanbevolen om medicijnen te gebruikendie de afscheiding van maagsap verminderen ("Omeprazol"). Met prokinetiek kunt u de toon van de sluitspier verbeteren, wat de bescherming is tegen de reflux van zure inhoud. Tot deze medicijnen behoren "Motilium" en "Motilak". Als conservatieve therapie niet werkt, kan een operatie nodig zijn, die wordt uitgevoerd met endoscopische apparatuur.
Hoe wordt de therapie van een dergelijke ziekte uitgevoerd?Hoe is galreflux gastritis? De symptomen en behandeling van deze pathologie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Patiënten hebben een complex van farmacologische en niet-medicamenteuze maatregelen nodig die hun toestand verbeteren en klinische manifestaties verlichten. Allereerst moet u uw levensstijl normaliseren - slechte gewoonten opgeven, goede voeding. Onder de medicijnen worden meestal histamine-receptorblokkers voorgeschreven, die de secretie verminderen. U kunt niet zonder gastroprotectors - ze versnellen de genezing van mucosale laesies. Bovendien is de binding van galzuren noodzakelijk, die wordt geproduceerd met behulp van ursodeoxycholzuur. Medicijnen als "Domperidon" en "Metoclopramide" zullen helpen voorkomen dat de chymus in de maag wordt gegooid.
het voorkomen
Voorkom de vorming van galrefluxgastritis en oesofagitis zullen helpen bij de juiste voeding en tijdige diagnose van pathologische processen. Met het oog op preventie wordt het aanbevolen om regelmatig endoscopisch onderzoek uit te voeren, waardoor de ziekte in een vroeg stadium kan worden opgespoord. Dit verhoogt de effectiviteit van conservatieve therapie, voorkomt chirurgische ingrepen en het optreden van ernstige complicaties.
Bovendien moeten de beschermende eigenschappen worden verhoogd.slijmvlies. Om dit te doen, wordt aanbevolen om slechte gewoonten op te geven (of tot een minimum te beperken), gezond voedsel te eten en stressvolle situaties te vermijden.
Ook komt een predisponerende factor vaak voorhet gebruik van niet-steroïde ontstekingsremmende geneesmiddelen die de vorming van slijm in de maag verminderen, met als resultaat dat het slijmvlies kwetsbaar wordt. Een belangrijke rol wordt gespeeld door de preventie en tijdige behandeling van bijkomende ziekten.
Het probleem van het optreden van galrefluxgastritis en oesofagitis zijn relevant, omdat deze pathologieën niet alleen de toestand van de patiënt kunnen verergeren, maar ook complicaties kunnen veroorzaken. Door een tijdige diagnose kunt u op tijd met de behandeling beginnen.
