Jeukende dermatose is een heterogene groepziekten, zoals atopische dermatitis, urticaria, schurft, psoriasis, allergische contactdermatitis, seborrheic dermatitis, enz. Vaak veroorzaakt een allergische reactie het optreden van een jeukende dermatose.
Jeukende dermatose - Symptomen
Это патологическое состояние проявляется зудом, vaak ondraaglijk. Als je constant jeukt, kan de huid bedekt raken met kammen en schaafwonden. Topcoat zal rood worden. Het leven van de patiënt zal beginnen te verslechteren, er zal een onbalans in het mentale evenwicht zijn. Dit manifesteert zich in de verslechtering van de slaap, verminderde prestaties, het uiterlijk van prikkelbaarheid. Deze symptomen kunnen gepaard gaan met het optreden van pruritische dermatose.
Hoe jeukende dermatose te behandelen?
Van hoe jeukende dermatose voortgaat, zal er zijnafhankelijk van hoe lang het verloop van de behandeling zal duren, wat de complexiteit ervan zal zijn en hoe effectief het zal zijn. Vaak kan de behandeling complex zijn. Bovendien kunnen er verschillende behandelingskuren en daaropvolgende onderhoudstherapieën zijn.
Op het moment van de behandeling is het noodzakelijk om de factor te verwijderen die de ontwikkeling van deze ziekte veroorzaakt.
Als dit atopische dermatitis is, is het noodzakelijk om het allergeen te identificeren dat dit veroorzaakt.
Als de patiënt voedselintolerantie heeft, krijgt hij een dieet voorgeschreven.
Als een patiënt een allergeen heeft van huishoudelijke etiologie (pollen van planten, dierenhaar, stof), moeten deze factoren indien mogelijk worden geëlimineerd.
Een patiënt met urticaria krijgt een onderzoek voorgeschreven, waardoor het infectieuze agens van de aard van virussen wordt onthuld.
Jeukende dermatosen worden goed behandeld met glucocorticosteroïden. Dankzij hen neemt de ontsteking af, verbetert de algemene toestand van de patiënt merkbaar.
Vesiculaire dermatosen
De groep van cystische dermatose omvat auto-immuunziektenchronische ziektes. Het belangrijkste morfologische element is een bel. Pemphigus wordt gekenmerkt door een chronisch kwaadaardig beloop, waardoor blaren en slijmvliezen op de huid ontstaan. Ze kunnen samensmelten, zich door de huid verspreiden en gepaard gaan met toxemie. Risicofactoren zijn infecties en stofwisselings- en endocriene aandoeningen.
Vesiculaire dermatosen hebben de volgende vormen.
1. Vulgaire klinische vorm. Meestal wordt het slijmvlies van het strottenhoofd en de mondholte, de huid van de romp, aangetast. Erosie kan zich vormen, niet vatbaar voor epithelisatie, blaren op het buitenste deel van de onveranderde huid. Erosie kan uitdrogen en een korst vormen.
2. Bladachtige klinische vorm. De huid van de romp is aangetast. Het gaat gepaard met het verschijnen van slappe slappe blaren op het oppervlak van onveranderde huid, huilende erosies, gelaagde korst, hyperpigmentatie.
3. Vegetatieve klinische vorm. Huidplooien rond de oksels en natuurlijke openingen worden aangetast. Het gaat gepaard met de vorming van bellen, erosiebellen, papillomateuze gezwellen op hun oppervlak, hyperpigmentatie.
4. Seborrheic klinische vorm. Dermatose bedekt het hoofd, de borst en de rug. Er worden belletjes gevormd die snel uitdrogen in de vorm van grijsachtige korsten, erythemateuze vlekken, erosies.
Als de behandeling niet wordt gestart, kan de uitkomst fataal zijn.
Hoe wordt cystische dermatose behandeld?
1.Combinatietherapie met corticosteroïden of monotherapie moet worden gebruikt. Ze gebruiken heparine, activine. Bloedtransfusies en bloedvervangers. Antibiotica en sulfamedicijnen worden toegediend op het moment van infectie van de haarden. Ze doen ook sanitaire voorzieningen voor de mondholte.
2. Lokale behandeling. Voor deze behandeling wordt een ontstekingsremmend, epitheliserend middel, een helium-neonlaser voor erosie in de mondholte en geslachtsorganen gebruikt.
3. Houd u aan een eiwit-plantaardig dieet. Beperk zout, koolhydraten, water.
