Alle negen maanden zwangerschap mama en babyeen verbinding hebben vanwege de navelstreng die zich uitstrekt vanaf de buikwand van de foetus (deze plaats, die na de geboorte op een litteken lijkt, wordt de navel genoemd) en bevestigd aan de placenta. De navelstreng is een koord in de vorm van een gedraaide spiraal met één ader en twee navelstrengslagaders. Arterieel bloed met zuurstof en voedingsstoffen van de placenta naar de foetus komt de navelstreng binnen. Via een ader keert het bloed verrijkt met kooldioxide en metabole producten terug van de foetus naar de placenta. Een mogelijke verstrengeling van de navelstreng vormt een bedreiging voor het leven van de foetus als gevolg van zuurstofgebrek (intra-uteriene hypoxie). Na het snijden van de navelstreng bij de geboorte, begint hij gescheiden van zijn moeder te leven. Vroeg snijden van de navelstreng (in de eerste paar seconden na de bevalling) leidt tot een verlies van arterieel bloed en een tekort aan ijzer en hemoglobine in het bloed van de pasgeborene.
Beschermt de navelstrengvaten (tegeneventuele schadelijke effecten en mechanische schade) eromheen is een speciaal gelatineus materiaal dat bestaat uit mucopolysacchariden en jelly wrat wordt genoemd. De navelstreng maakt niet alleen de uitwisseling van arterieel en veneus bloed tussen het lichaam van de moeder en de foetus mogelijk, maar ook bewegingen in het vruchtwater, waarbij verstrengeling van de navelstreng kan optreden. De navelstreng ontwikkelt zich bij de baby meestal op het moment van zijn geboorte meestal met de groei van de pasgeborene (gemiddeld 55 cm) en heeft een diameter van anderhalve tot twee centimeter.
Er zijn veel afwijkingen van de navelstreng bekend, maar dat zijn ze nietkan altijd worden vastgesteld met behulp van prenatale echografie. Velen van hen zijn niet duidelijk vóór levering. Alleen in het geval van monochorische tweelingen (identieke tweelingen met een gemeenschappelijke placenta), niet gescheiden door een septum, en placenta previa (met het risico op losraken), kunt u een vroege waarschuwing krijgen. Een dergelijke afwijking als beknelling van de navelstreng vormt risicofactoren die worden gekenmerkt door verschillende complicaties en suggereren bepaald gedrag om gerelateerde ziekten en sterfte te voorkomen.
Snoerlengte om onbekende redenen op 5%gevallen kunnen minder dan 35 cm zijn en in 5% van de gevallen langer dan 80 cm Korte navelstrengkoorden beperken en verstoren intra-uteriene bewegingen van de foetus en creëren een risico op voortijdige loslating van de placenta. Te lange navelstrengen dragen bij aan verstrengeling van de foetus, d.w.z. verstrengeling van de navelstreng kan optreden als gevolg van de vorming van echte knopen. Evaluatie van de lengte van de navelstreng prenataal (dat wil zeggen vóór levering) is niet mogelijk. Naast echte knooppunten tijdens de zwangerschap kunnen zich ook valse knopen vormen op de navelstreng. Echte knobbeltjes zijn goed voor ongeveer 1% van de zwangerschappen met een groot aantal gevallen van monochorionische tweelingen. Valse knopen (knikken in de bloedvaten van de navelstreng) komen vaker voor, maar zijn niet gevaarlijk voor de foetus.
De ware knoop van de navelstreng ontstaat door bewegingende foetus en ontwikkelt zich hoogstwaarschijnlijk in de vroege zwangerschap, wanneer een relatief grote hoeveelheid vruchtwater (vruchtwater) wordt waargenomen, zodat de beweging van de foetus intenser is. Het risico van echte knobbelvorming hangt rechtstreeks af van de leeftijd van de moeder, de lengte van de navelstreng en de hoeveelheid vruchtwater. Frequente stress en verhoogde niveaus van adrenaline in het bloed dragen bij aan verhoogde foetale mobiliteit.
Een mogelijke verstrengeling van de navelstreng wordt vastgesteld doorfoetale hypoxie tijdens cardiotocografische studies. Vervolgens wordt een echografie uitgevoerd, waardoor de aanwezigheid van lussen gevormd door de navelstreng in de nek wordt onderzocht. Ze voeren ook kleurendoppler-onderzoeken uit en bestuderen de beweging van bloed door de bloedvaten. Als foetale hypoxie wordt vermoed, worden deze onderzoeken meerdere keren tijdens de zwangerschap herhaald, omdat als gevolg van foetale beweging de knooppunten niet alleen verward kunnen raken, maar ook ontward raken. De verstrengeling van de navelstreng tijdens de bevalling veroorzaakt bradycardie van de foetus. Permanente monitoring van de foetale hartslag maakt het verminderen van het risico mogelijk, stimulatie wordt ook gebruikt om de bevalling te versnellen en in geval van dringende behoefte wordt een operatie uitgevoerd om de foetus - keizersnede met spoed te verwijderen.
