Увеличение, воспаление лимфатических узлов может een onafhankelijke ziekte zijn. Meestal duidt dit fenomeen op een actieve infectie. Waarom treedt lymfadenopathie op? Wat is het? Op welke symptomen moet ik letten?
Lymfadenopathie is een aandoening genaamdgepaard met een sterke toename van lymfevaten. Deze term wordt meestal gebruikt door artsen in het diagnostische proces om het leidende symptoom van de ziekte aan te duiden.
Afhankelijk van de locatie en het aantal getroffen knooppunten, is het gebruikelijk om drie hoofdvormen van deze pathologie te onderscheiden:
- Lokale lymfadenopathie komt het vaakst voor. Dit fenomeen gaat gepaard met een toename van slechts één knoop in een bepaald gebied.
- Regionale lymfadenopathie wordt veel minder vaak gediagnosticeerd. Wat is het? Met deze voorwaarde wordt een toename van verschillende knooppunten in een of twee aangrenzende gebieden waargenomen.
- Voor sommige infecties, met name HIV entoxoplasmose, gegeneraliseerde lymfadenopathie wordt waargenomen. Wat is het? Deze vorm wordt gekenmerkt door een toename van veel knooppunten die in meer dan drie zones zijn gelokaliseerd.
De hoofdoorzaken van lymfadenopathie
Zoals bekend zijn er ongeveer 600 in het menselijk lichaam.lymfeklieren. De belangrijkste functie van het lymfestelsel is om het lichaam te beschermen tegen infecties - het is het eerste dat reageert op de penetratie van pathogene organismen of vreemde lichamen in het lichaam.
Elke infectieziekte kangepaard met een toename van lymfeklieren. Bacteriën (tuberculose, brucellose, syfilis), virussen (HIV, cytomegalovirus, hepatitis), schimmel-micro-organismen (actinomycose, histoplasmose) en zelfs parasieten (giardiasis, toxoplasmose) kunnen als ziekteverwekkers fungeren.
С другой стороны, поражение лимфатических узлов kan worden veroorzaakt door het nemen van bepaalde medicijnen. In het bijzonder komt lymfadenopathie vaak voor tegen de achtergrond van penicilline, kinidine, captopril, atenolol en cefalosporine.
Bovendien kunnen de symptomen wijzen op de aanwezigheid van kanker. Abdominale lymfadenopathie is bijvoorbeeld meestal het resultaat van metastase van een kwaadaardige tumor.
Lymfadenopathie: symptomen en diagnostische methoden
Lymfadenopathie kan acuut zijn.In dergelijke gevallen is er een snelle toename van de lymfeklier, die gepaard gaat met zwelling en roodheid van de huid, evenals pijn, die toeneemt met palpatie. De chronische vorm van lymfadenopathie wordt gekenmerkt door een gewist klinisch beeld en de afwezigheid van ongemak in het gebied van de aangetaste knoop.
Vaak gaat deze aandoening gepaard met koorts, overmatig zweten, die 's nachts intensiever wordt, evenals langdurige koorts, vergrote milt en lever.
Тщательная диагностика дает возможность не только beoordeel de mate van schade aan het lymfestelsel, maar bepaal ook de oorzaak van de vergroting van de lymfeklieren. Om te beginnen moet de patiënt bloed doneren voor analyse. Bovendien wordt, indien geïndiceerd, een thoraxfoto of echografie van de buik en het bekken gemaakt. Retroperitoneale lymfadenopathie is vrij duidelijk zichtbaar op CT.
Moet lymfadenopathie worden behandeld?
Er wordt algemeen aangenomen dat vergrote knooppunten nodig zijnverwarm met warme kompressen of wrijf met alcohol. Al deze procedures zijn zelfs gecontra-indiceerd totdat de arts een definitieve diagnose stelt, anders kunnen pogingen tot zelfbehandeling de situatie alleen maar verergeren. Wat betreft de behandeling, de behandeling is voornamelijk gericht op de behandeling van de ziekte die de vergroting van de lymfeklieren veroorzaakte. Meestal verdwijnt lymfadenopathie vanzelf zodra de primaire ziekte is geëlimineerd.
