Mensen hebben lange tijd geprobeerd te verzachtenlijden, pijn overwinnen. Al eeuwenlang hebben wetenschappers methoden uitgevonden om ondraaglijk ongemak tijdens chirurgische ingrepen te elimineren. Pas toen anesthesie werd uitgevonden, werd het mogelijk.
Korte beschrijving
Anesthesie is een tijdelijk verlies van pijngevoeligheid. In de oudheid werden afkooksels, infusies, ijs, maanzaad, alcohol en dope gebruikt voor pijnverlichting. Alles wat het pijngevoel op zijn minst een beetje kon verzachten, werd gebruikt.
De ontdekking van de verdovende eigenschappen van cocaïne legde de basis daarvoorde basis van lokale anesthesie. Ernstige afhankelijkheid en hoge toxiciteit waren echter grote nadelen van deze methode. Later verscheen het medicijn "Novocain", dat in 1905 werd gebruikt voor lokale anesthesie.
Het is zelfs moeilijk voor te stellen hoeveel procedures er zijn uitgevoerd zonder de verlichting van een pijnstiller. Anesthesie is een unieke kans:
- de patiënt verlichten van ongemak en pijn;
- de noodzakelijke voorwaarden scheppen voor de operatie door de chirurg.
De belangrijkste soorten
Elke anesthesiemethode heeft zijn eigen werkingsmechanisme op het menselijk lichaam, complexiteit en methodologie. Tegenwoordig zijn er verschillende soorten bekend:
- plaatselijke verdoving;
- regionaal;
- geleider;
- narcose.
De eerste drie soorten anesthesie zijn onderbrekingoverdracht van impulsen van tast-, temperatuur- en pijnreceptoren via het zenuwstelsel. De diepte, duur en het gebied van anesthesie zijn afhankelijk van het medicijn, het volume en de concentratie, evenals de methode en plaats van toediening. Voor deze anesthesie worden medicijnen gebruikt:
- "Lidocaïne".
- "Novocaine".
- "Markain".
- "Bupivacaine".
- "Naropin".
Plaatselijke verdoving
Een vrij veel voorkomende vorm van pijnverlichting.Lokale anesthesie is een geweldige kans om eenvoudige en kleine operaties uit te voeren. Het wordt veel gebruikt in de tandheelkunde en sommige chirurgische ingrepen. Lokale anesthesie is pijnstilling die op verschillende manieren kan worden gedaan. Laten we ze eens bekijken.
Injectie-anesthesie
Deze methode is gebaseerd op de introductie van verdovinglaag voor laag. Aanvankelijk wordt het medicijn intradermaal geïnjecteerd met een dunne naald. De zogenaamde "citroenkorst" wordt gevormd. Vervolgens wordt een langere naald gebruikt, die in lagen in de benodigde weefsels infiltreert. In het operatiegebied treedt blokkering van zenuwuiteinden op. Voor deze procedure worden oplossingen met een concentratie van 0,125-0,5% gebruikt.
De patiënt ervaart geen pijn, maar onaangename gewaarwordingen blijven bestaan.
Applicatie anesthesie
Wat is deze pijnstilling?Deze procedure omvat het gebruik van een gel, zalf, pleister, emulsie voor een klein deel van de huid of slijmvliezen. Een dergelijke anesthesie is van korte duur en oppervlakkig. Het wordt gebruikt om pijnarme procedures uit te voeren op een klein deel van de huid.
Mogelijke complicaties bij een dergelijke anesthesie zijn allergische reacties.
Geleidende anesthesie
Deze procedure wordt vaker uitgevoerd door een chirurgtotaal door een anesthesist. Dus zenuwanesthesie - wat is het? Dit is de naam van de introductie van een anestheticum in het gebied van de geleidende zenuwen of de zenuwstam op enige afstand van het geopereerde gebied. Hierdoor kunt u een blokkade van de impulsgeleiding bereiken.
Dergelijke manipulatie sluit het risico op schade niet uit.een nabijgelegen vat met de vorming van significante hematomen. Schade aan zowel de zenuwen als de romp is ook mogelijk. Onaangename gevolgen kunnen leiden tot langdurige aantasting van de gevoeligheid van de huid, verlies van het functioneren van spierweefsel. De patiënt heeft een lange herstelperiode nodig.
Regionale anesthesie
Een dergelijke anesthesie wordt uitgevoerd door een ervaren persooneen gespecialiseerde anesthesist. Dit is de meest populaire methode. Regionale anesthesie wordt gebruikt bij pijnlijke, omvangrijke en traumatische operaties. Er zijn twee soorten belichting.
Spinale anesthesie
Dit wordt ook wel een procedure genoemdsubarachnoïdale of spinale. Het omvat het injecteren van een lokaal anestheticum in het wervelkanaal. Er wordt een dunne speciale naald gebruikt, waarmee 1-3 ml van het medicijn op strikt gedefinieerde plaatsen wordt geïnjecteerd.
Spinale anesthesie is honderd procenteen garantie dat het ruggenmerg niet per ongeluk wordt beschadigd. Deze "fout" is volledig uitgesloten, aangezien de verdoving wordt toegediend op speciale niveaus, waar het ruggenmerg afwezig is.
Het analgetische effect wordt bereikt na 1-3 minuten. Bovendien duurt het, afhankelijk van de verdoving, 40 tot 120 minuten.
De manipulatie is pijnloos. Biedt een uitstekend analgetisch effect. Door de blokkering van impulsen wordt een volledige ontspanning van de spieren bereikt.
Epidurale anesthesie
Dergelijke manipulatie van efficiëntie en techniekuitvoering lijkt veel op het ruggenmerg. Epidurale anesthesie heeft echter zijn eigen verschillen. Dit is ten eerste de grotere diameter van de naald. Ten tweede wordt het bij introductie niet naar het wervelkanaal gebracht. Verdoving in de benodigde hoeveelheid (meestal 10 tot 20 ml) wordt over de hersenvliezen verspreid. Het wast de motorische en sensorische zenuwwortels.
Als we het hebben over de duur, dan is de ruggenprikanesthesie is pijnverlichting gedurende 40-120 minuten. Precies hetzelfde als bij de spinale techniek. Deze methode heeft echter een groot voordeel. Door het lumen van de naald kan een speciale katheter in de epidurale ruimte worden ingebracht. Dit maakt het mogelijk om de verdoving indien nodig opnieuw te injecteren. Zo is het mogelijk om de pijnstilling te verlengen tot 7-8 en soms zelfs meer uren.
De ernst van deze anesthesie hangt af vanhet toegediende medicijn, zijn concentratie en dosis. Deze techniek van pijnverlichting wordt veel gebruikt bij de meeste chirurgische ingrepen. Epidurale anesthesie wordt gebruikt tijdens de bevalling, operaties met een keizersnede. Het is onmisbaar bij de behandeling van verschillende pijnsyndromen van chronische aard.
Mogelijke gevolgen
Als we complicaties bespreken, moet worden benadrukt dat ze uiterst zeldzaam zijn. Patiënten na regionale anesthesie kunnen last krijgen van:
- Hoofdpijn. Het wordt door patiënten aangetroffen na de spinale techniek.
- Rugpijn. Het ongemak kan lange tijd worden gevoeld. Dit fenomeen wordt waargenomen na de epidurale methode.
- Verlaging van de druk. Er is een uitbreiding van veel kleine schepen. Dit veroorzaakt een scherpe herverdeling van de bloedstroom naar de periferie vanuit het centrale bed.
- Epiduraal hematoom na letselchoroïde plexus. Het is typisch voor mensen met een verminderde bloedstolling. Het hematoom oefent druk uit op de wervelkolomwortels. De patiënt voelt een schending van de huidgevoeligheid in dit gebied en pijn.
- Totaal spinaal blok.Ernstige complicatie, die praktisch niet op de behandeling reageert en het leven van de patiënt bedreigt. Extreem zeldzaam. Een dergelijke pathologie kan worden veroorzaakt door een accidentele punctie van de hersenvliezen, waarbij de hoeveelheid anestheticum bedoeld voor epidurale injectie het wervelkanaal binnendringt.
Narcose
Met deze procedure wordt de hersenschors geremdhersenen en sommige subcorticale structuren. Bij diepe anesthesie worden zelfs de ademhalings- en vasomotorische centra in de medulla oblongata aangetast. Pijnimpulsen gaan echter nog steeds naar de hersenen. Tegelijkertijd wordt hun perceptie en de reactie geremd.
De belangrijkste soorten algemene anesthesie zijn:
- intraveneus;
- inademing.
conclusie
Ondanks de mogelijke complicaties van elk typeanesthesie, dergelijke gevolgen zijn uiterst zeldzaam. Positieve resultaten worden bereikt dankzij de capaciteiten en kennis van de anesthesist. Hij is het die mogelijke moeilijkheden en complicaties van tevoren kan voorspellen. Dienovereenkomstig zal de arts de beste manier voorstellen om pijn te verlichten en alle maatregelen nemen om onaangename gevolgen te voorkomen.
Tijdens de operatie een constantehardware en laboratoriumbewaking. Druk, hartfunctie, bloedzuurstofverzadiging worden automatisch geregeld. Bij langdurige interventies worden aanvullende onderzoeken uitgevoerd die alle vitale functies van het lichaam beheersen.
