Oncologisch proces dat leidt tot de ontwikkeling vanvrouwelijk voortplantingssysteem van kwaadaardige neoplasma's, wordt adenocarcinoom van de baarmoeder genoemd. De eigenaardigheid is veranderingen in het endometrium, de bovenste laag van de baarmoeder. Een tumor gevormd uit abnormale cellen van het klierweefsel aan het begin van de ontwikkeling vormt zich bij afwezigheid van tekenen.
Wat is deze tumor?
In vergelijking met kankertumoren,adenocarcinoom van de baarmoederhals, afkomstig uit spierweefsel, is een van de meest voorkomende vormen van kwaadaardige gezwellen. De risicogroep voor een dergelijke aandoening omvat vrouwen die de drempel van de veertigste verjaardag hebben overschreden en vrouwen van wie de leeftijd niet ouder is dan vijfenzestig jaar. Momenteel is er een tendens tot een toename van de incidentie van laesies door dit type tumor, evenals tot verjonging van de zieke. Ongeveer de helft van alle gevallen is in de vruchtbare leeftijd.
In de vroege stadia reageert het neoplasma goed op de behandeling, maar hoe verder het proces zich ontwikkelt, hoe slechter de prognose wordt.
Dit alles draagt bij aan regelmatige diagnostische onderzoeken en de alertheid van specialisten met betrekking tot dit type oncologie.
Redenen voor ontwikkeling
Tegenwoordig is het voor de moderne geneeskunde vrij moeilijk om de exacte oorzaken van de vorming van baarmoederadenocarcinoom vast te stellen. Maar de factoren die vatbaar zijn voor de ontwikkeling van een tumor, zijn al door specialisten bepaald.
Dit type kanker is hormoonafhankelijk.Daarom verandert het klierweefsel van het endometrium cyclisch onder invloed van steroïde geslachtshormonen. Onder invloed van oestrogenen beginnen weefselcellen zich snel te delen en neemt de kans op neoplasma aanzienlijk toe.
Dergelijke veranderingen kunnen ook een risicofactor worden.hormonale niveaus, zoals laat begin van de menopauze en vroeg begin van de menstruatie, uitgestelde kwaadaardige borsttumoren, verstoringen van het endocriene systeem, langdurige hormoontherapie, polycysteuze ovariumziekte, diabetes mellitus.
Om het optreden van dit type kanker uit te lokkenmisschien de afwezigheid van een bevalling, zwangerschap en seksleven. Als een vrouw direct verwant is met een patiënt met bekkenkanker, gaat ze ook naar de risicogroep.
Een dergelijke aandoening kan ook voorkomen bij mensen die fastfood misbruiken, slechte gewoonten hebben, toxische effecten of schadelijke werkomstandigheden hebben ondervonden.
Stadia van baarmoederadenocarcinoom
Aan het begin van het oncologische proces, tumorcellen verplaatsen zich van het slijmvlies naar de orgaanwand. Als in dit stadium een dergelijke aandoening wordt gediagnosticeerd en de juiste behandeling wordt ondergaan, is de garantie van volledige bevrijding van de ziekte in bijna alle gevallen gegarandeerd.
De volgende fase van deze vorm van kanker isopname van kwaadaardige cellen in het cervicale gebied. Maar ze zijn nog niet overgebracht naar de nabijgelegen orgels. Succesvolle therapie in dit stadium is vrij gunstig en volledig herstel wordt bereikt in meer dan zeventig procent van de gevallen.
Bij het diagnosticeren van de volgende ontwikkelingsfasekwaadaardige tumor, de laesie gaat naar de lymfeklieren en aangrenzende organen. Maar ondanks dit heeft meer dan de helft van de gevallen van een diagnose van uteriene adenocarcinoom een kans op een volledige terugtrekking van de ziekte.
De laatste fase van de ontwikkeling van kwaadaardigneoplasmata tasten niet alleen nabijgelegen organen aan, maar veroorzaken ook de verspreiding van metastasen. Iets meer dan dertig procent van degenen die aan deze vorm van kanker lijden, kunnen er volledig vanaf komen.
Een ongunstig moment in het leven is het uteriene adenocarcinoom dat bij de patiënt wordt aangetroffen. De prognose hangt hier rechtstreeks af van het stadium van de ziekte.
classificatie
Endometriale oncologie kent drie soorten, die afhankelijk zijn van celdeling.
Een kenmerk van een dergelijk proces alssterk gedifferentieerd adenocarcinoom van de baarmoeder is de ontwikkeling in het epitheel van klierweefsel. Hier hebben kwaadaardige cellen nog een klein verschil met gezonde. Maar hun kernen zijn al gemuteerd en hebben een langwerpige vorm gekregen en zijn ook in omvang toegenomen. Het oncologische proces verspreidt zich oppervlakkig naar het myometrium. En de ontwikkeling van complicaties en de vorming van gezwellen in de lymfeklieren zijn afhankelijk van de locatie.
In dit stadium zijn er geen negatieve gevolgen, deze gevallen worden niet als gevaarlijk beschouwd, maar het is nogal moeilijk om het probleem te identificeren en een diagnose te stellen.
Bij het diagnosticeren van matig gedifferentieerdadenocarcinoom van de baarmoeder van de gemuteerde cellen wordt veel groter en de mate van hun polyformisme is hoger. Samen met de gelijkenis van het beloop met het hierboven beschreven type, is de kans op complicaties en het begin van uitzaaiingen hier groter.
Samen met de lymfestroom verspreiden tumorcellen zich door het lichaam. De kans op het ontwikkelen van metastasen is klein, maar in zeldzame gevallen kunnen ze nog steeds optreden.
Een uiterst belangrijke taak in dit stadium is de tijdige identificatie van de ziekte en de onmiddellijke behandeling ervan.
Laag gedifferentieerdadenocarcinoom van de baarmoeder is een combinatie van cellen gevormd in de vorm van celmassa's en onregelmatig gevormde strepen. Hier verschijnen weefsels die pathologische veranderingen hebben ondergaan en de cellen hebben een uitgesproken polyformisme. Het risico op het ontwikkelen van uitzaaiingen neemt aanzienlijk toe. Daarom is de kans om in dit stadium van de ziekte af te komen niet erg hoog.
Meest voorkomende kankers
Endometrioïde adenocarcinoom van de baarmoedergekenmerkt door de aanwezigheid van klierformaties die buisvormig zijn en bestaan uit een of meer lagen gemuteerde cellen. Als gevolg hiervan begint weefselatypie. Heel vaak wordt deze pathologie waargenomen bij vrouwen met baarmoederkanker. Stimulatie door oestrogeen, evenals verdikking en proliferatie van het baarmoederslijmvlies, kunnen het optreden van deze kwaadaardige formatie veroorzaken.
De sereuze vorm van deze vorm van kanker wordt als de meest ernstige beschouwd. Heel vaak worden bij een dergelijke ontwikkeling van een tumor in de membranen van de buikholte vroege metastasen waargenomen.
Kortom, dit type kwaadaardige formatiekomt voor bij vrouwen na de menopauze. In vergelijking daarmee komt secretoire adenocarcinoom van de baarmoeder veel minder vaak voor, waarvan de prognose zeer positief is.
Ook vermeldenswaard is een duidelijk celcarcinoom.Vanwege het feit dat het het optreden van vroege implantatiemetastasen in de sereuze membranen van de buikholte veroorzaakt, is de prognose van deze vorm zeer ongunstig.
Soorten tumorlokalisatie
Een kwaadaardige ziekte die zich in de meeste gevallen in de platte cellen van het epitheel van de binnenwand van de baarmoederhals ontwikkelt, is adenocarcinoom van de baarmoederhals.
Het kan zich zowel in de vagina (exofytische vorm) ontwikkelen als dieper in het kanaal van de baarmoederhals van het vrouwelijk orgaan (endofytische vorm).
Deze vorm van kanker is niet uitgesprokensymptomen en ongemak, waardoor het buitengewoon gevaarlijk is. Daarom is het voor de tijdige detectie van dergelijke tumoren noodzakelijk om regelmatig specialisten te bezoeken.
Adenocarcinoom van het baarmoederlichaam ontwikkelt zich in allesde membranen van dit orgaan. Deze aandoening is hormoonafhankelijk en erg gevoelig voor de effecten van oestrogeen. De lokalisatie van dit type oncologie in de helft van de gevallen is de onderkant van de baarmoeder, en schade aan de landengte en / of de gehele holte komt minder vaak voor.
Met de verdere ontwikkeling van een kwaadaardige tumorgemuteerde cellen verspreiden zich, waardoor het getroffen gebied groter wordt en metastasen het hele voortplantingssysteem en andere organen van de patiënt bedekken.
Lijdt het vaakst aan deze vorm van kankerhet eerlijkere geslacht vóór het begin van de menopauze. Een histologisch onderzoek van schraapsel van het cervicale kanaal zal helpen om een neoplasma te detecteren. Het is erg moeilijk om gevallen van tumorbedding in diepe weefsellagen te diagnosticeren.
symptomen
Typisch geeft adenocarcinoom van het endometrium van de baarmoederken uzelf pas na de voltooiing van de eerste fase van het oncologische proces na de nederlaag van het cervicale kanaal. De zieke persoon heeft een kleurloze waterige afscheiding, die later bloederig wordt. Bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd veroorzaakt de ontwikkeling van kanker zware en langdurige menstruatie en bloeding tussen hen. En een onverwachte terugkeer van de cyclus bij patiënten in de postklimatologische leeftijd zou moeten bijdragen aan een dringend bezoek aan een specialist.
Naarmate het oncologische proces zich ontwikkeltBij vrouwen groeit de buik en verschijnen er pijn in het onderste deel en de onderrug. Dezelfde gewaarwordingen treden op na geslachtsgemeenschap. De slaap is verstoord, de lichaamstemperatuur stijgt zonder reden en vermoeidheid en prikkelbaarheid nemen toe.
Een tumor die zich buiten de baarmoeder heeft verspreidveroorzaakt pijn in het perineum, verergerd door plassen, geslachtsgemeenschap en stoelgang. Vooral bloeden na geslachtsgemeenschap is uitgesproken.
Identificatie van een kwaadaardig neoplasma
De eerste diagnose is inspectie.Adenocarcinoom van de baarmoeder wordt bij palpatie door een arts gedetecteerd. Hierna is verder onderzoek vereist. De eenvoudigste hiervan is een aspiratiebiopsie. Op poliklinische basis kan het herhaaldelijk worden uitgevoerd, maar in de beginfase levert het geen resultaten op. Zelfs bij herhaalde onderzoeken is de kans om de pathologie in de beginfase te vinden minder dan de helft van de gevallen.
Met deze methode van instrumentele diagnostiek, zoals echografisch onderzoek van de bekkenorganen, kunt u vergrote wanden van de baarmoeder detecteren en kunnen in een vroeg stadium metastasen worden opgespoord.
Voor cytologisch onderzoek wordt baarmoedercurettage uitgevoerd.
De meest veelbelovende vandaagmethoden om dit type oncologie te bestuderen zijn hysteroscopie en endometriumbiopsie. Tijdens de biopsie wordt een speciale machine, een hysteroscoop genaamd, ingebracht. Met dit optische apparaat kunt u van binnenuit een diagnose stellen en afzonderlijke delen van het weefsel nemen om al dan niet gemuteerde cellen te vinden.
therapie
Behandelingsopties voor specialisten in uteriene adenocarcinoomworden gekozen afhankelijk van het stadium van het kwaadaardige neoplasma en de vorm ervan, evenals de leeftijd van de patiënt, de aanwezigheid van gelijktijdige pathologieën en metastasen. Tegelijkertijd zijn orgaanbehoudende interventies uiterst zeldzaam. Ze kunnen alleen optreden in de zeer vroege stadia van tumorontwikkeling bij vrouwen die geen kinderen hebben.
In de beginfase (eerste en tweede)het wordt aanbevolen om een chirurgische ingreep (hysterectomie) uit te voeren en de baarmoeder volledig te verwijderen, en indien geïndiceerd, de omliggende weefsels en lymfeklieren.
Na gebruik van deze behandelmethodeer volgt een herstelproces waarvan de duur afhankelijk is van de algemene toestand van de patiënt en haar individuele kenmerken. De eerste dagen ervaren vrouwen algemene zwakte en vermoeidheid, ongemak en pijn. Soms kunnen constipatie en blaasproblemen optreden. Maar deze gevoelens zijn tijdelijk. Ze verdwijnen samen met het geleidelijke herstel van het lichaamswerk.
Na de operatie verandert het adenocarcinoom van de baarmoederhormonale achtergrond en het niveau van vrouwelijke hormonen is aanzienlijk verminderd. Dit kan leiden tot opvliegers en veel nachtelijk zweten, evenals vaginale droogheid. Optimalisatie van de hormonale balans vindt plaats met behulp van speciale medicijnen.
Als preoperatieve voorbereiding en inde postoperatieve periode wordt radiotherapie gebruikt. Met behulp van röntgenfoto's, die bepaalde delen van de baarmoeder aantasten, worden tumorcellen vernietigd en wordt hun verdere ontwikkeling gestopt. Voordat u deze methode gebruikt, is het noodzakelijk om van infectieziekten af te komen. Het verzwakte lichaam zal daarna immers niet meer in staat zijn om bacteriën en virussen te bestrijden. Het negatieve gevolg van deze methode is bloedarmoede en trombocytopenie.
Kankercellen kunnen ook met de hulp afstervenchemotherapie en hormoontherapie. Speciale medicijnen worden in het lichaam geïntroduceerd en passen de hormonale achtergrond aan, verminderen het risico op herhaling van baarmoederadenocarcinoom. Er zijn ook medicijnen om bepaalde soorten kanker te bestrijden.
Het is de moeite waard om de methoden van de traditionele geneeskunde met een specialist te bespreken. Maar het is onaanvaardbaar om ze als de belangrijkste te gebruiken.
Preventie en prognose
Om ziekte bij deze soort te voorkomenkanker vereist regelmatig preventief onderzoek door een arts. Het is vooral de moeite waard om jezelf als het eerlijkere geslacht te beschouwen, die risico lopen. Het is noodzakelijk om tijdig van inflammatoire en precancereuze ziekten af te komen, losse relaties te vermijden en een volledig seksleven te hebben met één bewezen partner.
U moet ook uw hormonale niveaus controleren, tijdig kinderen baren en contact met kankerverwekkende stoffen vermijden. Een gezonde levensstijl en het behouden van een optimaal lichaamsgewicht zijn even belangrijk.
Zorg op tijd voor de meest gunstige prognoseontdekte vroege stadia van oncologische tumorontwikkeling. Ze kunnen worden geëlimineerd met een operatie en daaropvolgende therapie. Een dergelijke behandeling is niet erg ernstig en na een jaar kan de patiënt terugkeren naar het normale leven.
Vrouwen wachten veel grotere moeilijkheden,die zo'n kwaadaardige tumor werd gevonden in de tweede fase. Doordat het operatiegebied hier groter is, wordt de herstelperiode lang en gaat deze gepaard met bestraling en chemotherapie. Als gevolg hiervan verdwijnt het vermogen om kinderen te krijgen voor altijd en treedt er een sterke hormonale onbalans op, en wordt het therapeutische beloop tot drie jaar uitgesteld. Maar zelfs hij bereikt niet de toestand die aan de ziekte voorafging. In de meeste gevallen blijft het leven in deze stadia echter behouden.
De volgende fase wordt verergerd door het feit dat naasteen sterk uitgezaaide baarmoeder wordt verwijderd en de vagina of een deel daarvan. Volledig herstel is hier zelfs na drie jaar therapie onmogelijk. Maar het overlevingspercentage in dit stadium ligt tussen de tien en zestig procent. In de laatste fase wordt alleen het leven van de zieke relevant. Juist in dit stadium bestaat de grootste kans op overlijden.
Alle maatregelen om het lichaam te herstellen hebben een zeker positief effect, maar verder leven zal nog steeds gepaard gaan met een groot aantal verzwarende factoren.
Maar wanhoop niet als je iets vindtoncologie van de baarmoeder. Met de moderne geneeskunde kunt u het op tijd detecteren en de kwaadaardige formatie verwijderen. Het belangrijkste hier is om de gezondheid niet te verwaarlozen en de behandeling niet uit te stellen, vooral als elke maand telt.
