"Een hond is een vriend van de mens" - zegt de beroemdeuiting. Maar het is belangrijk om te begrijpen dat communicatie met een hond, net als met elk ander dier, gevaarlijk is. Eerste hulp bij een hondenbeet moet zo snel mogelijk aan het slachtoffer worden verleend om ongewenste gezondheidseffecten te voorkomen.
Wat gevaarlijk is voor een persoon, een dierenbeet
Gevaar voor mensen is niet alleenverdwaalde maar ook huisdieren. Vooral vechthonden worden vaak aangevallen. Eerste hulp bij een huis- of zwerfhondenbeet is afhankelijk van de aard van het letsel en de mate van beschadiging. Soorten schade die een beet kan toebrengen:
- shocktoestand;
- bloeden;
- schade aan zachte weefsels;
- wond infectie;
- hondsdolheid infectie.
Gestoken of gescheurd kan verschijnen na de beetwonden. Een steekwond is een nauwkeurige beet. In dergelijke gevallen is de diepte van de wond groter dan de lengte. Laceraties ontstaan wanneer tanden onder druk tegen de huid glijden. Bij de eerste hulp bij een hondenbeet dient u met deze factoren rekening te houden.
Psychologische shock
Onderschat het psychologische trauma nietdat een hond een persoon kan aanvallen. Dit geldt vooral als een kind gewond raakt. De psyche van het kind is minder stabiel dan die van volwassenen en is daardoor gevoeliger voor invloeden van buitenaf.
Als de hond het kind heeft gebeten, is het allereerst belangrijk om geen paniek te veroorzaken, om het kind niet nog meer bang te maken. U moet snel en oordeelkundig handelen. Eerste hulp na een hondenbeet, die aan het kind moet worden verstrekt, is niet andersvan procedures uitgevoerd met een volwassen slachtoffer. Het is noodzakelijk om constant op een rustige toon met het kind te praten, terwijl de wond zorgvuldig wordt behandeld. U moet ook proberen de aandacht van het kind af te leiden. Nadat de beet is genezen, moet u mogelijk met uw kind naar een kinderpsycholoog gaan.
Het krijgen van een psychologische shock kan ook onherstelbare schade toebrengen aan mensen met een verminderde cardiovasculaire functie en zenuwaandoeningen.
Bloeden
Elke beet in geval van een schending van de integriteit van de huidde hoes gaat gepaard met bloeden. Omdat honden zeer scherpe tanden hebben, kan de beet diep genoeg zijn om belangrijke slagaders te beschadigen. Capillaire bloeding is het kleinst; veneuze en arteriële bloeding is een gevaar.
Slagaders bevinden zich in weefsels dichtbij botten.Arteriële bloeding treedt op bij een diepe beet. Het bloed in de slagaders stroomt onder sterke druk, dus bloeden uit de slagaders is gevaarlijk met overvloedig bloedverlies in korte tijd. Slagaders zijn ingesloten in een spiermembraan en kunnen samentrekken. Hierdoor kan arteriële bloeding vanzelf stoppen.
Veneuze bloeding komt vaker voor dan arteriële bloeding, omdat de aderen zich dichter bij de huid bevinden. Als de ader is beschadigd, stroomt het bloed continu en overvloedig.
Hulp bij bloeden
Eerste hulp bij een beet als er sprake is van bloedinghonden zullen in de eerste plaats zijn om bloedverlies te stoppen. De gemakkelijkste manier om het bloeden te stoppen, is door met uw vingers in de wond te knijpen. Als de slagader is beschadigd, wordt vingerklemming uitgevoerd boven het geblesseerde gebied.
Capillaire bloeding treedt op als,Zo werd een hond gebeten door een vinger. Eerste hulp voorziet niet in een dringende stopzetting van het bloeden. Het wordt aanbevolen om het bloed een beetje te laten wegvloeien, dit voorkomt dat infectie in de bloedbaan komt.
In het geval van arteriële bloeding is dit noodzakelijkbreng een tourniquet aan boven het beschadigde gebied. Voor veneuze bloedingen moet een schoon drukverband worden gebruikt. Tegelijkertijd is het belangrijk om één regel in acht te nemen: het verband wordt niet langer dan een uur aangebracht bij warm weer en niet langer dan twee uur bij koud weer.
Bloeden na een hondenbeet dreigt niet alleenbloedverlies en als gevolg daarvan ernstige verstoring van het menselijk lichaam. Bij dergelijke verwondingen is de kans op bloedvergiftiging erg hoog. Om ongewenste gevolgen te voorkomen, is het noodzakelijk om zo snel mogelijk contact op te nemen met een medische instelling, waar eerste hulp wordt verleend bij een hondenbeet.
Hulp bij beschadiging van zacht weefsel
Een hondenbeet is meestalpunctie of scheur. De scheur heeft gekartelde randen en duurt lang om te genezen. Bovendien vergroot diepe schade de kans op infectie.
Eerste hulp bij hondenbeten en het krijgen van een wond bestaat voornamelijk uitstoppen met bloeden. Vervolgens moet u het beschadigde huidgebied desinfecteren. Om dit te doen, wordt de wond eerst gewassen met zeep en behandeld met een antisepticum. Het gebruik van waterstofperoxide wordt aanbevolen. Breng na het desinfecteren van de wond een antibiotische zalf aan in de samenstelling en verband met een steriel verband. Na al deze maatregelen dient u een arts te raadplegen.
Infectie tijdens een beet
Wanneer een hond bijt, is de kans groot dat hij binnenkomtinfecties. Het moet duidelijk zijn dat zelfs in het geval van een beet van een gedomesticeerde hond, gevaccineerd en gezond, veel microben zich ophopen op de tanden van het dier, die, wanneer ze worden gebeten, het menselijk lichaam kunnen binnendringen. De meest voorkomende bacteriën die kunnen worden opgelopen nadat ze zijn gebeten, zijn:
- stafylokokken;
- streptococcus;
- Proteus;
- corynobacteriën.
De gevaarlijkste bacteriën zijn ziekteverwekkerstetanus en hondsdolheid. Wondinfectie gaat gepaard met enkele symptomen. Ten eerste wordt de huid rond de beet rood en ontstoken. Een uitslag en witte afscheiding uit de wond kunnen ook optreden. Als deze symptomen optreden, moet u onmiddellijk een arts raadplegen.
Hulp bij een bijtinfectie
Hulp bij een hondenbeet bij infectiethuis onmogelijk. Om nadelige gevolgen voor het lichaam te voorkomen, moet het slachtoffer worden bijgestaan door een gekwalificeerde specialist. Thuis moet u het bloeden alleen stoppen door het bloed twee minuten te laten wegvloeien om het risico op infectie te verkleinen. U moet de wond ook behandelen met een antisepticum.
Eerste hulp bij een hapjehonden zullen onder meer hechten als de wond is opengereten, een vaccin toedienen om infectie te voorkomen en medicijnen voorschrijven om ervoor te zorgen dat de beet zo snel mogelijk geneest.
Hondsdolheid
Het grootste gevaar bij een aanval door een hondeen risico op hondsdolheid van een ziek dier vormt. Rabiës is een virale ziekte die het centrale zenuwstelsel beschadigt. Zonder de juiste behandeling zal het onvermijdelijk tot de dood leiden. De ziekte wordt meestal overgedragen wanneer het speeksel van een besmet dier in de bloedbaan van de mens terechtkomt.
De incubatietijd van de ziekte kan tot zes maanden duren. Dat wil zeggen, de ziekte kan zich laten voelen nadat de bijtwonden zijn genezen. Een persoon heeft de volgende symptomen van de ziekte:
- een lichte stijging van de lichaamstemperatuur;
- angst voor water;
- prikkelbaarheid, agressie, paniekaanvallen;
- hallucinaties.
Het is belangrijk om te begrijpen dat na het begin van de symptomenziektebestrijdende ziekte is nutteloos. De ziekte duurt ongeveer een week. In het laatste stadium van de ziekte treedt verlamming van de ledematen, oogspieren op, waarna het werk van de ademhalings- en cardiovasculaire systemen van het lichaam wordt verstoord, waardoor de dood optreedt.
Symptomen van hondsdolheid bij honden
Gedomesticeerde honden zijn er minder vatbaar voorwaanzinnig dan verdwaald. Er is echter nog steeds een risico op infectie bij een gezond gevaccineerd huisdier. Als een persoon werd aangevallen door een zwerfdier, is het gebruikelijk om dergelijke honden in de val te lokken om ze te volgen en tekenen van hondsdolheid te identificeren. Besmette honden vertonen de volgende symptomen:
- In de beginfase van de ziekte hebben dergelijke dieren lethargie, gebrek aan eetlust. Honden mijden mensen, gaan niet naar buiten in fel licht.
- In de volgende fase vertoont het dier onredelijke agressie, weigert volledig voedsel, reageert pijnlijk op harde geluiden en fel licht.
- De latere stadia gaan gepaard met overvloedige speekselvloed, apathie. Het dier wordt door scherpe geluiden uitgelokt tot agressief gedrag. Dan treedt verlamming op en sterft het dier.
Het is niet ongebruikelijk dat deze vorm van hondsdolheid optreedt wanneerhet dier gedraagt zich erg vriendelijk en aanhankelijk. Als u vermoedt dat een dier besmet is met hondsdolheid, dient u contact op te nemen met de veterinaire dienst, aangezien de hond een bedreiging kan vormen voor anderen.
Behandeling tegen hondsdolheid
Bij een aanval moet de hondtijd om naar een medische instelling te gaan, zelfs als het dier geen tekenen van hondsdolheid vertoont. Er is geen exacte term voor de incubatietijd van de ziekte; in elk geval is het individueel. Daarom moet u niet wachten tot na de aanval van de hond, u moet onmiddellijk een arts raadplegen.
Als er een aanval is en een hondenbeet, de eerstehulp (een vaccin tegen hondsdolheid kan worden voorgeschreven door een arts) moet zo snel mogelijk worden verstrekt. Nadat het vaccin is toegediend, begint het lichaam na ongeveer tien dagen antilichamen te produceren die infecties bestrijden. Het vaccin wordt in verschillende fasen aan het slachtoffer toegediend, de laatste op de negentigste dag.
Naast het vaccin wordt het slachtoffer met het medicijn geïnjecteerdimmunoglobuline. Dit zijn antilichamen die het virus bestrijden totdat het lichaam zichzelf begint aan te maken. Een injectie met immunoglobuline is alleen effectief in de eerste drie dagen na een mogelijke infectie. Het wordt gedaan op de plaats van de laesie en intramusculair.
Als het na de beet mogelijk was om te vangenover het aangevallen dier, wordt de controle er de komende tien dagen over. Als de hond in deze periode niet is overleden en geen tekenen van hondsdolheid heeft vertoond, mag de vaccinatie worden onderbroken.
Oorzaken van agressief hondengedrag
Volgens statistieken van hondenaanvallen in Ruslandjaarlijks lijden meer dan honderdvijftigduizend mensen. Vooral kinderen en adolescenten worden vaak aangevallen. Dit komt door het gedrag van het kind, hij is overmatig actief, maakt luide geluiden en kan de hond per ongeluk pijn doen. Het dier begint nerveus te worden wanneer het met dergelijk gedrag wordt geconfronteerd, is bang voor agressie van een persoon en valt als eerste aan.
Heel vaak valt een dier aan als een persoonnabij hem ervaart intense angst. De hond reageert op sterke emoties en voelt zich superieur. De hond valt aan, verdedigt zijn territorium, zijn puppy's en ook als reactie op agressief menselijk gedrag.
Uit het bovenstaande kunnen we dat concluderende reden voor de agressie van een gezond, adequaat dier is in de meeste gevallen menselijk gedrag. Dienovereenkomstig is een persoon meestal in staat een aanval te voorkomen. Maar als de aanval toch heeft plaatsgevonden, moet zo snel mogelijk eerste hulp worden geboden bij een hondenbeet.
