Oesofageale stenose is een aandoening dievergezeld van pathologische vernauwing van het lumen van de slokdarmbuis. Zo'n afwijking kan aangeboren zijn of op oudere leeftijd optreden. De ziekte kan tot tal van complicaties leiden. Bovendien hebben problemen met slikken en het doorgeven van voedsel in de maag een negatieve invloed op het welzijn van de patiënt en op het werk van het hele lichaam. Dus waarom ontstaat deze pathologie en is het mogelijk om de ontwikkeling ervan te voorkomen? Op welke borden moet je letten? Zijn er echt effectieve behandelingen?
Slokdarmstenose: wat is het?
Zoals je weet, is de slokdarm een holle buis dieverbindt de keelholte en de maag. De gemiddelde lengte is 25 cm Natuurlijk is de diameter van de buis niet hetzelfde - de slokdarm heeft drie fysiologische vernauwingen, die zich bevinden in het cricoid-kraakbeen, de splitsing van de luchtpijp en de opening van het diafragma.
In de moderne gastro-enterologie wordt vaak gevondeneen pathologie die oesofageale stenose wordt genoemd. Wat het is? Dit is een pathologie die gepaard gaat met een onkarakteristieke vernauwing van de slokdarmbuis. Aangezien er een nauwe relatie bestaat tussen dit deel van het spijsverteringskanaal en andere organen (met name de luchtpijp, de aorta, het pericardium, de bronchus links, de nervus nervus vagus, het thoracale lymfekanaal, een deel van de pleura), wordt een schending van het werk geassocieerd met tal van complicaties.
De belangrijkste redenen voor de ontwikkeling van pathologie
Zijn er risicofactoren die uitlokken?soortgelijke ziekte? Slokdarmstenose kan verschillende oorzaken hebben. Als we het hebben over aangeboren vormen van de ziekte, dan worden ze geassocieerd met een verminderde embryonale ontwikkeling, waardoor hypertrofie van de spierwand van de slokdarm optreedt, het verschijnen van vezel- of kraakbeenringen.
Wat betreft verworven stenose, hun oorzaken zijn veel diverser:
- Het slijmvlies kan bijvoorbeeld beschadigd rakenhet resultaat van constant contact met de zure maaginhoud. Dit wordt waargenomen bij reflux-oesofagitis, maagzweren, chronische gastritis, een hernia hiatus of zelfs ernstige toxicose bij zwangere vrouwen, als dit gepaard gaat met frequent braken.
- Ook blessures zijn het vermelden waard. De meest ernstige slokdarmstenose wordt waargenomen bij brandwonden met chemisch agressieve middelen, evenals als gevolg van beschadiging van de wand door een vreemd lichaam. U kunt gewond raken tijdens verschillende diagnostische procedures, waaronder maagintubatie.
- Vernauwing of zelfs volledige sluiting van het lumen treedt op als gevolg van slokdarmkanker of het optreden van goedaardige gezwellen.
- Slokdarmstenose kan worden geassocieerd met infectieziekten, waaronder mycosen, roodvonk, syfilis, tuberculose, difterie.
- В некоторых случаях сужение трубки и вовсе geassocieerd met pathologieën van omliggende organen. De slokdarm kan bijvoorbeeld worden gecomprimeerd door abnormaal geplaatste bloedvaten of vergrote lymfeklieren. Oorzaken zijn onder meer tumoren van het mediastinum en aorta-aneurysma.
Vormen van stenose en hun kenmerken
Er zijn veel systemen om deze pathologie te classificeren. Oesofageale stenose kan bijvoorbeeld aangeboren of verworven zijn. Overigens is het in 90% van de gevallen de aangeboren vorm van de ziekte die optreedt.
Afhankelijk van het aantal getroffen gebiedenenkele stenosen zijn geïsoleerd (het lumen van de slokdarm wordt slechts op één plaats versmald) en meerdere (er zijn verschillende brandpunten van pathologische veranderingen). Er wordt ook rekening gehouden met de lokalisatie van de vernauwingsplaats, waarbij de pathologie wordt verdeeld in hoge stenose (gelokaliseerd in de cervicale wervelkolom), midden (de vernauwde plaats bevindt zich op het niveau van de vertakking van de luchtpijp en de aortaboog), laag (de focus van de pathologie bevindt zich in de hartwervelkolom) en gecombineerd.
Er is ook een verdeling wegens ziekte. Cicatriciale oesofageale stenose wordt bijvoorbeeld gekenmerkt door schade aan het slijmvlies en soms aan de spierlaag van de buis. Bindweefsel verschijnt geleidelijk op de plaats van het beschadigde weefsel - zo wordt een litteken gevormd. De oorzaak is meestal chronische gastro-oesofageale reflux. Soms wordt vernauwing geassocieerd met de vorming en groei van tumoren, die zowel goedaardig als kwaadaardig kunnen zijn. Er zijn ook traumatische vormen van de ziekte. In elk geval is het alleen mogelijk om het type en de kenmerken van de ziekte nauwkeurig te bepalen na een grondige diagnose.
Stadia van de ziekte
In de moderne geneeskunde is het gebruikelijk om vier graden van oesofageale stenose te onderscheiden:
- In de eerste fase gaat de ziekte gepaard met een vernauwing van het lumen tot een diameter van 9-11 mm. Tegelijkertijd is het heel goed mogelijk om er een middelgrote endoscoop doorheen te gaan.
- De tweede fase wordt gezegd als de diameter van het slokdarmlumen ter plaatse van de stenose afneemt tot 6-8 mm. Desalniettemin kan er nog steeds een fibrobronzoscoop doorheen worden ingebracht.
- In de derde fase versmalt de slokdarmbuis en is de diameter niet groter dan 3-5 mm. Door dit gebied kan de arts alleen een speciale, ultradunne fibercope inbrengen.
- De vierde fase van de ontwikkeling van de ziekte wordt gekenmerkt door een sterke vernauwing van het lumen, de diameter is 1-2 mm. Bij sommige patiënten is er een volledige blokkering van de slokdarm, wat erg gevaarlijk is.
Slokdarmstenose: symptomen
Hoe eerder de aandoening wordt vastgesteld,hoe eerder de patiënt de nodige behandeling krijgt. Dus wat zijn de symptomen van slokdarmstenose? De symptomen zijn grotendeels afhankelijk van de vorm en het ontwikkelingsstadium van de ziekte.
Als we het hebben over aangeboren pathologie, dan is de eerste"Alarmoproepen" kunnen vrijwel onmiddellijk worden opgemerkt. Na het voeden spuugt de baby vaak onverdunde melk op. U kunt ook een sterke afvoer van slijm uit de neusholtes opmerken, evenals overvloedige speekselvloed.
In het geval dat een kind een matige vorm van aangeboren stenose heeft, beginnen de problemen met de introductie van het eerste aanvullende voedsel of vast voedsel in het dieet.
De verworven pathologie ontwikkelt zich geleidelijk.Patiënten hebben doorgaans moeite met slikken. Er kan bijvoorbeeld pijn zijn wanneer voedsel door de slokdarm gaat, evenals pijn achter het borstbeen. In de beginfase wordt dysfagie waargenomen bij het eten van vast voedsel, maar naarmate de slokdarmbuis smaller wordt, wordt het moeilijk voor een persoon om zelfs vloeibaar voedsel door te slikken. Soms wordt de ziekte zo ernstig dat de patiënt geen water of zelfs speeksel kan inslikken.
Als de stenose zich in de cervicale wervelkolom bevindt, maardronken vloeistof of zelfs stukjes voedsel kunnen de luchtpijp binnendringen, die gepaard gaat met ernstige hoest, laryngospasme en verstikking. In de meest ernstige gevallen leidt stenose tot de ontwikkeling van aspiratiepneumonie.
Vaak beginnen harde en grote stukken voedselzich ophopen in het gebied van vernauwing, wat leidt tot frequente misselijkheid en braken, het optreden van ernstige pijn. De gevaarlijke gevolgen van stenose zijn onder meer spontane breuken van de slokdarmwand.
Moderne diagnostische methoden
Na een gesprek met de patiënt kan de arts uitenvermoeden van stenose. Natuurlijk is er in de toekomst meer onderzoek nodig. Allereerst moet u een oesofagoscopie uitvoeren, waarmee u de vernauwing van het lumen van de slokdarm kunt detecteren en de diameter ervan kunt meten, evenals het slijmvlies kunt onderzoeken. Als er neoplasmata of zweren aanwezig zijn, kan een endoscopische biopsie worden uitgevoerd om te controleren op kwaadaardige cellen.
Een even belangrijke diagnostische methode isradiografie met een contrastmiddel (meestal worden bariumzouten gebruikt). Deze procedure helpt om het reliëf en de contouren van de slokdarm te onderzoeken, evenals om de peristaltiek ervan te bestuderen.
Welke behandelingsmethoden biedt de moderne geneeskunde?
Het behandelingsregime is afhankelijk van veel factoren, waaronderde vorm van pathologie, het stadium van zijn ontwikkeling, de toestand van de patiënt, evenals de oorzaken van de stenose. Eerst moet u het dieet veranderen - het dieet moet bestaan uit halfvloeibaar en vloeibaar voedsel, dat door de vernauwing van de slokdarm kan gaan. Als we het hebben over ernstige dysfagie van de vierde graad, wanneer de patiënt niet eens een slok water kan nemen, wordt voedsel intraveneus gegeven.
Er zijn verschillende methoden om de vernauwing te verwijderen.In mildere gevallen wordt ballondilatatie uitgevoerd met behulp van een bougie. Maar als de stenose zich niet leent voor dergelijke uitbreidingsmethoden, wordt een endoscopische dissectie van de stricturen uitgevoerd. In het geval dat er compressie is van de slokdarm (bijvoorbeeld vernauwing in de buurt van een groeiende tumor), kan een speciale stent in het lumen worden ingebracht, die de vereiste afmetingen van de slokdarm behoudt.
Soms komt het voor dat het bovenstaandemethoden geven niet het gewenste resultaat, de stenose blijft zich ontwikkelen. De arts kan beslissen over een meer radicale oplossing: het verwijderen van het aangetaste deel van de slokdarm, gevolgd door het herstel ervan.
Is het mogelijk om met folkmethoden te behandelen?
Traditionele geneeskunde is een industrie die biedteen groot aantal alternatieve behandelingen. Is het mogelijk om met hun hulp van een ziekte zoals slokdarmstenose af te komen? Behandeling met folkremedies is in dit geval onaanvaardbaar. Het is mogelijk dat de arts u aanbeveelt het dieet aan te passen of andere instructies te geven. Thuisbehandeling is in dit geval categorisch gecontra-indiceerd.
Zijn er effectieve preventieve maatregelen?
Helaas echt effectiefer zijn geen preventieve maatregelen. Bij aangeboren vormen is het belangrijk dat de moeder haar gezondheid bewaakt. Bij aanwezigheid van risicofactoren (een infectie overgedragen tijdens de zwangerschap, enz.), Moet het onderzoek worden uitgevoerd in de eerste dagen na de geboorte van het kind om tijdig het dieet te kunnen aanpassen en veiligheidsmaatregelen te kunnen nemen.
Op volwassen leeftijd wordt de patiënt aanbevolen om de voeding te controleren en om ziekten van het spijsverteringskanaal op tijd te behandelen, waardoor de overgang naar een meer ernstige of chronische vorm wordt voorkomen.
Prognose voor patiënten met slokdarmstenose
Bij gebrek aan tijdige behandeling, stenoseslokdarm kan tot tal van complicaties leiden. Niettemin kan een operatie de overtreding elimineren. Uiteraard is aanvullende therapie vereist in de aanwezigheid van bijkomende ziekten. Niettemin is de prognose voor de patiënt vrij gunstig. Terugval is mogelijk, maar volgens de statistieken zijn dergelijke gevallen een uitzondering en uiterst zeldzaam.
