Psychopathie is een zeer complexe manifestatie.menselijke psyche. Het vertegenwoordigt de stabiele eigenschappen en karaktereigenschappen van denken en menselijk gedrag. In de regel veroorzaakt psychopathie, waarvan de symptomen van aard verschillen, grote moeilijkheden voor de socialisatie ervan, in sommige gevallen worden ze onoverkomelijk. De manifestaties van psychopathie compliceren het belangrijkste in het proces van persoonlijkheidssocialisatie - de identificatie van zelfbewustzijn, wat kan leiden tot verlies van gedragsrichtlijnen en waardecriteria.
Medische literatuur en praktijk classificeertsoorten psychopathie zijn aangeboren en verworven. De eerste zijn het resultaat van verschillende soorten erfelijke ziekten en mutaties, de behandeling van deze soorten is uiterst moeilijk, vooral als ze latent (verborgen) van aard zijn. Verworven psychopathieën komen voor in gevallen van schade aan het centrale zenuwstelsel die ontstaat vanwege zowel sociale als medische redenen (gevolgen van een ziekte).
Mensen met psychopathie, symptomendie gemakkelijk van buitenaf worden waargenomen, staan in de regel onder constant medisch toezicht, beperkt in de keuze van het soort werk. Naast disharmonie, een onstabiel type karakter, ontoereikend gedrag in de meest gewone levenssituaties, zijn deze personen gemakkelijk te herkennen aan het hoge niveau van kwetsbaarheid, wrok, een eigenaardige reactie op wat er gebeurt.
In de geneeskunde heeft zich een classificatie van de soorten psychopathie ontwikkeld, die, onder de belangrijkste, het volgende onderscheidt:
- het schizoïde type is een psychopathie, symptomendie zich manifesteren in het isolement van een persoon, worden gekenmerkt door een benadrukte egocentriteit en buitensporige officieelheid in relaties, zelfs met geliefden. Zulke mensen geven in de regel de voorkeur aan eenzaamheid, vermijden kennissen of zijn bang voor hen, vertonen tekenen van autisme. In sommige gevallen kan schizoïde psychopathie leiden tot onredelijke wreedheid, daarom is het volgens psychiatrie belangrijk voor dergelijke mensen om de zogenaamde psycho-esthetische proportie vast te stellen - een parameter die de mate van compatibiliteit kenmerkt, dat wil zeggen een soort combinatie van ongerechtvaardigd hoge gevoeligheid voor de omgeving en het niveau van gemanifesteerde starheid in dagelijks gedrag met anderen.
- het psychasthenische uiterlijk manifesteert zich inoverdreven dubieus menselijk gedrag. Besluiteloosheid, onzekerheid in eigen gevoelens, beslissingen en acties, inactiviteit zelf zijn de tekenen die psychasthenische psychopathie suggereert. Zulke mensen zijn niet sociaal gevaarlijk of onvoorspelbaar in hun acties, bovendien kunnen ze uitstekende uitvoerende werknemers zijn, omdat ze in de regel zeer pedant, verantwoordelijk zijn. Meer acuut en duidelijk komen dergelijke symptomen in de psychastiek voor wanneer ze in onbekende levensomstandigheden of onbekende situaties moeten belanden. Soms manifesteert dit type zich ook in een concentratie van aandacht vanwege hoge vermoeidheid bij het uitvoeren van acties, waarvan de persoon twijfelt.
- affectieve psychopathie manifesteert zich inobsessie met een persoon voor een vaak irrationeel idee. Zulke mensen zijn veranderlijk in hun humeur, de emotionele begeleiding van hun acties is niet altijd voldoende voor het evenement.
- paranoïde psychopathie treedt op alshet resultaat van affectieve progressie. De tekenen kunnen despotisme en geheimhouding zijn, volledig onterechte wreedheid, obsessies, en dit alles kan gepaard gaan met aanhoudende in de tijd en acuut in de aard van de stroom van beïnvloedend gedrag.
- hysterische psychopathie, de symptomen ervan het meestverklarend (van opzij waarneembaar). Ze kunnen zelfs in kleding, jargon, relaties en dergelijke verschijnen om hun "onderscheidend vermogen" van anderen en hun betekenis te benadrukken. In sommige gevallen kan hysterie zeer acuut worden, wat gepaard gaat met geschreeuw, ongepaste gebaren, trillende handen en heel hard eindigt - verlies van spraak en zelfs bewustzijn
Bovenstaande classificatie kan niet als criterium gelden; de medische praktijk laat zien dat een persoon tegelijkertijd symptomen kan hebben die tot verschillende soorten ziekten behoren.
