Ziektepreventie is belangrijk voorbehoud van gezondheid. De nieuwste apparatuur van de 21ste eeuw maakt het mogelijk om complexe ziekten te diagnosticeren en te voorkomen. Onder dergelijke moderne methoden toont een longbiopsie zich goed, die gericht is op het onderzoeken van longweefsel op de aanwezigheid van pathologieën. Wat is deze methode, hoe effectief is ze en hoe moet men zich op deze studie voorbereiden?
Longbiopsie: doel van de procedure en de betekenis ervan
Longziekten zijn gemakkelijk genoeg om mee op te sporenmet behulp van computertomografie (CT) en echografie. Elke diagnose moet echter worden bevestigd, vooral als het gaat om ernstige ziekten zoals longontsteking, longfibrose of kanker.
Longbiopsie is een methode die 100 kan% bevestigt of ontkent de diagnose. De essentie ervan ligt in de studie van het longweefsel van de patiënt. Het materiaal dat wordt bestudeerd kan van elke omvang zijn en de eigenaardigheden van de collectie zijn afhankelijk van de locatie van de focus van pathologie of ziekte. Afhankelijk van deze factoren kan een longbiopsie eigenlijk op verschillende manieren worden uitgevoerd.
Wanneer moet u een longbiopsie doen?
Dit onderzoek is allereerst gericht opbevestiging van de diagnose, en niet de detectie van pathologie. Dit laatste wordt gedaan met behulp van de eenvoudigste maatregelen, waaronder echografie en computertomografie. Voor welke ziekten wordt een longbiopsie uitgevoerd?
Dit zijn dergelijke pathologieën:
1. Longontsteking.
2. Tuberculose.
3. Longfibrose.
4. Schade aan interstitieel weefsel.
5. Ophoping van pus.
6. Kankertumoren, etc.
Deze en vele andere ziekten kunnen als reden dienen voor manipulaties zoals longbiopsie. Hoe wordt het onderzoek uitgevoerd en wat zijn de kenmerken van het onderzoek?
Typen longbiopsieën
U kunt materiaal krijgen voor onderzoekop verschillende manieren. De keuze van een van hen hangt af van de lokalisatie van de focus van de ontsteking, de plaats van verschijnen van vreemde weefsels, pus. Wat is een longbiopsie, hoe wordt het onderzoek uitgevoerd?
1. Bronchoscopie.
Deze methode wordt gebruikt om pathologieën te detecterenin de bovenste luchtwegen, luchtpijp en bronchiën. Het wordt uitgevoerd met een speciaal apparaat - een bronchoscopische buis, die in de neus of mond wordt ingebracht. Het heeft aan het uiteinde een kleine kamer waardoor de chirurg de binnenwanden van de luchtwegen kan zien. De operatie duurt doorgaans niet meer dan een uur.
2. Punctiebiopsie.
Deze methode wordt gebruikt ombeschadigde orgaanweefsels die zich dicht bij de borst bevinden. Het instrument is een lange naald, die in een vooraf gemaakte incisie van maximaal 4 mm lang wordt gestoken. Een punctie wordt gelijktijdig met een echografie of CT-scan uitgevoerd om de positie van de naald ten opzichte van de plaats van weefselverzameling te volgen. De procedure duurt dezelfde 60 minuten.
3. Open longbiopsie.
Als het onderzoek een relatief groteeen stukje orgaanweefsel, een incisie in de borst en materiaal van de gewenste maat. Het verschil met deze methode is dat het mogelijk is om een groot stuk longweefsel te vangen.
4. Thoracoscopie.
Longbiopsie kan worden gedaan metmoderne medische technologie. Thoracoscopie is zo'n voorbeeld waarbij miniatuurinstrumentatie en zeer kleine camera's worden gebruikt. Hierdoor is het mogelijk om de operatie nauwkeurig en zonder grote schade aan de huid uit te voeren (er worden slechts twee kleine incisies gemaakt). Ook revalidatie na thoracoscopie is sneller dan bij grote chirurgische ingrepen.
Gevoelens na het onderzoek
Longbiopsie omvat chirurgische of fysieke manipulatie van menselijke organen. Uiteraard kunnen na de operatie onaangename gevoelens optreden: keelpijn, transpiratie, ernstige heesheid.
Anatomische interventie wordt geassocieerd metschade aan integumentair weefsel. Tijdens een dergelijke operatie wordt anesthesie gebruikt, zodat een persoon een tijdje geen pijn voelt. Als we het hebben over een lekke band, dan wordt er een licht branderig gevoel en een steek gevoeld wanneer de naald wordt ingebracht en de punt ervan de longen raakt.
Een open biopsie wordt uitgevoerd onder algemene anesthesie. Na de operatie voelt de patiënt zich slaperig en licht zwak. Revalidatie na thoracoscopie is compleet anders: de procedure is praktisch pijnloos, verloopt snel en, belangrijker nog, revalidatie kost niet veel tijd.
Contra
Is een longbiopsie echt veilig? De gevolgen van dit onderzoek kunnen verschillen, omdat het verband houdt met een schending van de integriteit van de huid of het slijmvlies van de luchtwegen. Om mogelijke complicaties te voorkomen, wordt de procedure niet uitgevoerd in aanwezigheid van de volgende afwijkingen bij de patiënt:
1. Hartfalen van extreme mate.
2. Zuurstofgebrek.
3. Bloedarmoede.
4. Slechte bloedstolling.
5. Ademhalingsfalen.
6. Verhoogde druk in de longen.
7. Knopen in de luchtwegen.
Elk van deze factoren kan leiden totom biopsie te weigeren. Het is echter de moeite waard eraan te denken dat revalidatie afhangt van de mate van ontwikkeling van de longziekte zelf, en niet alleen van de bovengenoemde gezondheidsgebreken.
Overleg met uw arts voor uw onderzoek
Veel patiënten zijn geïnteresseerd in hoe ze zich van tevoren op de operatie kunnen voorbereiden. Er zijn hier verschillende hoofdpunten:
1. Eet of drink 6-12 uur voor de operatie niet.
2. U moet minstens 3 dagen van tevoren stoppen met het innemen van ontstekingsremmende pillen.
3. Hetzelfde geldt voor geneesmiddelen die het bloed verdunnen.
Het laatste punt is een gevolg van de operatieinterventies in de studie van de patiënt. Het probleem is dat een invasief onderzoek altijd gepaard gaat met bloeding. De intensiteit ervan hangt voornamelijk af van de opleiding van de arts, maar het nemen van bloedverdunners kan de situatie verergeren.
Voor de operatie moet u beslist nog een echo, CT of thoraxfoto hebben. Het is ook nodig om bloed te doneren voor analyse.
Direct voor de operatie moet de artspraat tegen je. Hij moet de volgende dingen weten: bent u zwanger of niet (als de patiënt een vrouw is), bent u allergisch voor medicijnen, gebruikt u momenteel medicijnen, zijn er problemen met de bloedstolling.
Hoe voelt de patiënt zich tijdens en na de biopsie?
Het is duidelijk dat dit de meest betrouwbare methode isbepaling van pathologieën van het ademhalingssysteem is een longbiopsie. Hoe deze analyse tot stand komt, is ook al duidelijk, maar patiënten die een dergelijke procedure moeten ondergaan, hebben heel natuurlijke vragen. Heeft de persoon pijn tijdens de operatie? Welke bijwerkingen van het onderzoek kunnen optreden tijdens de revalidatieperiode?
De operatie zelf wordt uitgevoerd onder invloed van anesthesie, waardoor pijn volledig wordt geëlimineerd. Daarom hoeft u niet bang te zijn voor een biopsie, het is voldoende om naar de arts te luisteren en aan zijn eisen te voldoen.
Tijdens revalidatie wordt droogheid als de norm beschouwd.in de mond, schorre stem. Ook kan de patiënt klagen over kortademigheid of pijn op de borst. Soms treden complicaties op zoals pneumothorax of bloedspuwing. Ze zijn echter uiterst zeldzaam.
Analyse van onderzoeksresultaten
Een longbiopsie wordt uitgevoerd om te verkrijgennauwkeurige en correcte diagnose geassocieerd met pathologieën van het ademhalingssysteem. Na deze studie duurt het 3 tot 5 dagen voordat de resultaten klaar zijn. Er is ook zo'n type analyse als een uitgebreide biopsie. In dit geval zijn de resultaten niet eerder dan 2 weken later klaar.
Meestal wordt een biopsie gedaan om de diagnose te bevestigen of na CT / echografie, waarvan de resultaten verdachte laesies in de longen of luchtwegen hebben onthuld.
Op welke tekens kan men beoordelen dat de staatvan de luchtwegen is normaal? Ten eerste, de afwezigheid van bacteriële en virale cellen, pus. Ten tweede, volgens de normale structuur van orgaanweefselcellen, die de aanwezigheid van goedaardige of kwaadaardige tumoren volledig uitsluit. Alle resultaten van longbiopsies worden geregistreerd en ingevoerd in de database van de patiënt.
