Auto-immuunziekten treden op wanneerhet immuunsysteem van het lichaam werkt niet meer goed en neemt de wapens op tegen familie en vrienden. Op deze manier neemt het lichaam wraak op de persoon voor het feit dat hij niet voor hem zorgt en verslijt. Reumatoïde artritis, vitiligo, myocarditis, reuma van het hart, thyreoïditis, psoriasis, diabetes - dit zijn allemaal diagnoses die worden gesteld tijdens de ontwikkeling van auto-immuunziekten in het lichaam. U kunt verder vermelden, er zijn veel van dergelijke ziekten.
Reumatologen, endocrinologen, neurologen en artsenandere specialismen proberen al meer dan een halve eeuw de exacte oorzaken van auto-immuunziekten te vinden. De belangrijkste is het falen van het immuunsysteem, dat optreedt na een ernstige virale, minder vaak bacteriële infectie van het lichaam.
Auto-immuunziekten ontwikkelen zich in deze volgorde:
1. Het virus komt in de cellen en verandert hun structuur.Immuniteit vecht actief tegen geïnfecteerde cellen. Een persoon geeft het lichaam op dit moment niet genoeg tijd om volledig te genezen, de ziekte is vertraagd, het immuunsysteem went aan het vernietigen van de cellen van een of ander orgaan (hart, gewrichten, longen, bloed - het orgaan dat is geïnfecteerd met het virus). Als gevolg hiervan ondergaat een groot aantal orgaancellen vernietiging, stopt het orgaan met zijn functies en begint het ontstekingsproces van weefsels.
2.Weefsels worden vernietigd, hun deeltjes komen in het bloed, dat een groot aantal antilichamen bevat die immuniteit tegen deze weefsels produceren. Uiteraard worden deze deeltjes weer door het lichaam als vijanden gezien en begint het immuunsysteem nog meer het reeds ontstoken orgaan te vernietigen. Het proces is afgesloten. Er treedt een auto-immuunreactie op.
Naast het verwaarlozen van uw gezondheid,Auto-immuunziekten kunnen ook om andere redenen voorkomen. De cellen van bacteriën die het lichaam infecteren, kunnen aanvankelijk lijken op cellen in menselijke organen. Als gevolg hiervan gaat de immuniteit gewoon verloren door dezelfde structuur en blijft het de plaag bestrijden, zelfs als deze al is vernietigd. Er zijn geen bacteriën, maar soortgelijke cellen blijven in het lichaam. Zij zijn het die het slachtoffer worden van de aanval van de ontwikkelde antilichamen.
Andere externe oorzaken van de ziekte zijnstraling, milieuverontreiniging van water en lucht, wat leidt tot mutaties in cellen. Het immuunsysteem tolereert dergelijke cellen in het lichaam niet en begint ze te bestrijden. Dan volgt alles hetzelfde scenario. Het resultaat zijn auto-immuunziekten die worden overgeërfd. Een voorbeeld is diabetes, hemofilie, psoriasis en anderen.
De behandeling van auto-immuunziekten is ergmoeilijk. In feite zijn deze ziekten ongeneeslijk; het is alleen mogelijk om het proces van orgaanvernietiging te vertragen. Hiervoor is het periodiek noodzakelijk om het bloed van antilichamen met sorptiemiddelen te reinigen. In zeer ernstige gevallen wordt immuunsuppressie gebruikt om de productie van antilichamen te vertragen. Dit leidt echter tot een verzwakking van het hele organisme.
Auto-immuunziekten behandelen metMedicijnen zijn primair gericht op het in stand houden van de gestoorde functies van organen die vatbaar zijn voor aanvallen. Zo wordt bijvoorbeeld bij auto-immuunziekten van het endocriene systeem (pancreas, schildklier, eierstokken) een levenslange inname van synthetische hormonen voorgeschreven, die niet langer in staat zijn om beschadigde klieren te produceren (oestrogeen, insuline, thyroxine).
Voor artritis worden vaak NSAID's voorgeschrevengeneesmiddelen die ontstekingen vertragen, pijn in de gewrichten verminderen, maar niet stoppen en soms zelfs het proces van weefselvernietiging versnellen.
Het behandelen van auto-immuunziekten zou heel erg moeten zijneen bekwame specialist, aangezien veel medicijnen ernstige bijwerkingen veroorzaken, die soms zelfs gevaarlijker zijn dan de ziekte zelf. Dus bij een verkeerde inname van schildklierhormonen kan het hele endocriene systeem uit balans raken, wat uiteindelijk zal leiden tot het falen van het hele organisme.
De meeste mensen die lijden aan auto-immuunziektenziekten, worden ze gedwongen om eenvoudigweg het feit te accepteren dat dit is gebeurd en ermee te leren leven, het lichaam te helpen omgaan met gestoorde functies en hun gezondheid te beschermen tegen nieuwe infecties.