Ondanks de prevalentie van pathologie - het2/3 van de bevolking ouder dan 40 lijdt (gegevens van de American Dentist Association) - weinig mensen weten wat ze moeten doen als het tandvlees van de tand weggaat, aangezien het iets onbelangrijks is en vanzelf overgaat. En het verlies van tanden met atrofie van het kaakbot, dan eindigt het allemaal later, wordt beschouwd als onvermijdelijke ouderdomsverschijnselen. Hoe een mooie sneeuwwitte glimlach tot op hoge leeftijd behouden kan blijven door dit pathologische proces te stoppen, lees verder in het artikel.
Algemeen beeld
Het tandvleesweefsel is niets meer dande huidlaag boven het botweefsel van de tanden van de boven- en onderkaak. De aandoening waarbij het tandvlees van de tand is verwijderd, wordt in de tandheelkunde tandvleesrecessie genoemd. K06.0 is de code van deze ziekte in de International Classification of Diseases of the 10th revision (ICD-10).
De recessie kan worden gelokaliseerd,wanneer 1-2 tanden zijn aangetast, maar het kan een gegeneraliseerde vorm aannemen, zich verspreiden over de hele kaak of beide tegelijkertijd. De enige oorzaak van de ziekte is de demineralisatie van het botweefsel van de tand. Dit vermindert het volume en de dichtheid van het bot. Het oppervlak waarop het tandvlees wordt vastgehouden, wordt ook verkleind. In een bepaald stadium begint het weg te bewegen van de tand en vormt het een soort holtes en openingen tussen de tanden.
symptomen
De eerste tekenen van de ziekte worden merkbaarwanneer de ziekte al voldoende verergert. Periodiek optredende, nauwelijks merkbare pijnlijke gevoelens en bloeding bij het tandenpoetsen gedurende een lange periode (meerdere jaren), worden vervangen door stabiele manifestaties die in een stroomversnelling komen:
- de vorming van zakken tussen het tandvlees en de tand;
- het tandvlees valt weg en wordt mobiel;
- roodheid en pijn in het tandvlees, verergerd door mechanische actie erop (eten, tanden poetsen);
- door het verlagen van het tandvlees lijken de tanden langer, de openingen ertussen aan de basis zijn zichtbaar;
- stinkende geur uit de mond;
- overgevoeligheid van tanden voor chemicaliën uit voedsel (zout), voor de temperatuur van voedsel (pijnlijke reactie op koud of warm voedsel);
- mobiliteit van de tanden, loslaten met hun daaropvolgende verlies.
Bijzondere aandacht moet worden besteed aan de vermelde symptomen voor bejaarde mensen. Wanneer het tandvlees van de tand is verwijderd, helpt behandeling van de onderliggende aandoening (osteoporose) vaak om de recessie te stoppen.
redenen
Tandvleesrecessie is niet zelfvoorzienendziekte, maar werkt als een complicatie van andere ziekten. Er zijn vijf belangrijke redenen waarom het tandvlees van de tand is verwijderd vanwege de demineralisatie van het tandweefsel:
- Parodontitis is een voortschrijdende infectie van het tandvlees.
- Bruxisme - knarsende en kromme tanden.
- Osteoporose is een algemene demineralisatie van het menselijk skelet.
- Maxillofaciaal trauma.
- Genetische aanleg.
Er zijn nog andere redenen die onduidelijk blijven. Hun aanwezigheid wordt aangegeven door de ontwikkeling van tandvleesrecessie bij afwezigheid van de bovengenoemde vijf redenen.
Stadia
Classificatie van de ziekte naar ernstaangeboden door vele buitenlandse specialisten op het gebied van tandheelkunde en kaakchirurgie (Mlinek, Sullivan, Smith, Mahajan, etc.). In ons land is het gebruikelijk om te voldoen aan de Miller-classificatie, die de ziekte in vier klassen van ernst verdeelt:
- Klasse I. Het tandvlees is ontstoken en wordt iets van de tand verwijderd. De patiënt ervaart periodiek ongemak bij het eten, dat zich "vastklampt" aan het loslaten van het tandvlees. De slijmvliezen zijn intact.
- Klasse II.Gingivale onthechting bereikt 5 mm, maar de wortels van de tanden zijn nog niet zichtbaar. De slijmvliezen zijn mechanisch beschadigd en ontstoken. De patiënt ervaart pijn bij elke maaltijd. Visueel is de pathologie een onaangenaam zicht, het wordt merkbaar voor anderen, waardoor de patiënt psychisch ongemak ervaart.
- Klasse III.Pathologie legt de wortels van de tand bloot, maar niet meer dan 50%. De patiënt ervaart constante pijn, zelfs zonder te eten. Afbraak van botweefsel wordt zichtbaar in de vorm van volumeverlies: spleten aan de basis van de tanden.
- Klasse IV. Het tandvlees is van de tand verwijderd en de wortels zijn voor meer dan 50% zichtbaar. De tanden beginnen te wiebelen en kunnen niet worden behandeld.
Vanwege de pijnlijke gewaarwordingen en het onooglijke uiterlijk van de tanden, brengt zelden een van de patiënten de aandoening van de ziekte naar klasse III en IV. Meestal en meestal, al in de tweede fase, gaan ze naar de dokter.
diagnostiek
Een nauwkeurige diagnose is de sleutel tot het succes van toekomstige behandelingen. Hiervoor worden twee diagnostische methoden gebruikt: differentieel en instrumenteel.
De essentie van de differentiële methode ismet uitsluiting van vele redenen waarom het tandvlees van de tand af beweegt en het enige juiste antwoord achterlaat. Na onderzoek van de mondholte voert de arts, die visueel de recessie van het tandvlees bepaalt, een interview met de patiënt, waarbij hij de aanwezigheid van bijdragende factoren probeert te identificeren:
- genetische aanleg;
- de aanwezigheid van andere ziekten;
- roken en de intensiteit, frequentie;
- de toestand van het immuunsysteem.
De instrumentele methode bestaat uit het toepassendiagnostische methoden zoals radiografie, computertomografie. Dit zijn de meest gebruikte methoden met een hoge diagnostische nauwkeurigheid bij het bepalen van de mate van demineralisatie van botweefsel en de mate van pathologische veranderingen daarin.
Afhankelijk van de verzamelde gegevens, wordt een passende behandeling voorgeschreven, evenals algemene aanbevelingen voor het omgaan met de ziekte.
behandeling
Etiologie van tandvleesrecessie (redenen waaromhet tandvlees beweegt weg van de tand) is nog niet nauwkeurig bepaald, daarom leidt de behandeling van pathologie niet altijd tot het gewenste resultaat. De vierde fase van het beloop van de ziekte is altijd de basis voor het trekken van tanden. De derde fase leidt hier vroeg of laat toe. De tweede fase kenmerkt zich doordat de tand in de meeste gevallen te redden is. In de eerste fase stopt een tijdige behandeling de pathologie volledig en wordt de toestand van de tand weer normaal.
Een vroege diagnose van een recessie is van cruciaal belangbelang voor tijdige medische interventie en succesvolle behandeling. Als de tand nog steeds niet los zit, is het raadzaam om de volgende methoden voor chirurgische correctie van defecten te gebruiken:
- eliminatie van microbiële flora onder het tandvlees met hardware-tandenreiniging (in geval van infectieuze parodontitis);
- open curettage;
- huidtransplantatie om de blote wortel te bedekken;
- tandvleesvergroting met alloplasten.
De chirurgische procedure wordt voorgeschreven door een specialist op basis van diagnostische gegevens en afhankelijk van de mate van ziekteprogressie.
het voorkomen
Om terugtrekking van het tandvlees te voorkomen, moeten de volgende regels worden gevolgd:
- sluit factoren uit die het tandvlees beschadigen: harde tandenborstel, te hard voedsel;
- neem regelmatig de mondhygiëne in acht;
- er moet voldoende calcium in de voeding aanwezig zijn;
- stoppen met roken;
- elke zes maanden een medisch onderzoek ondergaan;
- als het tandvlees al van de tand is verwijderd, moet de behandeling onmiddellijk worden gestart op advies en aanbevelingen van een specialist;
- laat u testen op osteoporose.
Preventieve maatregelen moeten met name zorgvuldig worden gevolgd door degenen die bloedverwanten hebben of hebben met een vergelijkbare ziekte in hun familie.
Volksmanieren
Eeuwenlang hebben mensen genezing opgemerkteigenschappen van bepaalde planten, voedingsproducten, rituelen. Met de ontwikkeling van medicijnen zijn sommige ervan bewezen, andere zijn weerlegd. Er zijn verschillende manieren om ze te gebruiken als het tandvlees van de tand is verwijderd. Tegelijkertijd zijn folkremedies niet in tegenspraak met de canons van de officiële geneeskunde:
- als het tandvlees van de tand is verwijderd, is het handig om op weegbree te kauwen;
- de mond spoelen met afkooksels van eikenschors, sint-janskruid, calendula;
- sparren, duindoornolie in het tandvlees wrijven;
- gymnastiek om tanden en tandvlees te versterken in de vorm van kauwende dunne dennen- of eiken twijgen;
- zuivelproducten eten en rijk aan vitamine C (zuurkool, appels, peterselie).
Het beantwoorden van de vraag wat te doen als het tandvleesgaat weg van de tand, allereerst moet worden gezegd dat de keuze moet worden gemaakt ten gunste van de tandheelkundige kliniek. Folkmedicijnen kunnen de behandeling van tandvleesrecessie door een arts niet vervangen, maar ze zullen een goede hulp zijn bij het proces van gekwalificeerde behandeling, gelijktijdige therapie.
