Als niet zo lang geleden nieuws over transplantatieorganen werden als iets fantastisch gezien, maar tegenwoordig wordt over deze methode van chirurgische behandeling gesproken als een van de meest effectieve, waardoor hopeloze patiënten een kans krijgen. Ondertussen is het belangrijk dat de patiënt zelf en zijn naasten zich bewust zijn van het volle gevaar van een dergelijke interventie, het belang van een zorgvuldige voorbereiding erop en het belang van het veranderen van de manier van leven in de toekomst. Levertransplantatie is een ingrijpende behandeling voor dodelijke ziekten. De operatie wordt uitgevoerd in aanwezigheid van vitale indicaties, in het geval dat er geen twijfel over bestaat dat de patiënt zonder orgaantransplantatie tot de dood gedoemd is.
Orgaantransplantatie waarde
Zoals u weet, is de menselijke lever een klier,die belangrijke fysiologische functies vervult. Artsen noemen het een soort "filter" van het lichaam, dat schadelijke en giftige stoffen, allergenen, stofwisselingsproducten, overtollige hormonen uit het lichaam neutraliseert en verwijdert. Het is de lever die een fundamentele rol speelt in metabolische processen, waaronder de synthese van cholesterol, gal, bilirubine en enzymen voor de vertering van voedsel. De klier handhaaft de koolhydraatbalans in het lichaam en is actief betrokken bij de processen van hematopoëse. Als het verwijderen van de milt, een van de nieren en zelfs de pancreas als geheel een persoon geen kansen op een volwaardig bestaan ontneemt, kan hij niet zonder lever blijven - dit zal onvermijdelijk tot de dood leiden.
Het falen van de lever om zijn functies uit te voeren kanworden veroorzaakt door een aantal gevaarlijke ziekten. Bij een gezond persoon produceert het lichaam stoffen die de regeneratie van de klier stimuleren, maar bij uitgebreide schade aan het orgaan verliezen ze hun effectiviteit. Levertransplantatie is in dergelijke gevallen de enige kans om het leven van de patiënt te redden.
In welke gevallen wordt de klier getransplanteerd?
De belangrijkste indicatie voor de operatie is elkeeen dodelijke ziekte of het stadium waarin het orgaan niet langer vitale functies voor het lichaam vervult. In Rusland wordt een levertransplantatie uitgevoerd in het geval van:
- afwijkingen in de vorming van intra-uteriene klieren;
- inoperabele kwaadaardige tumor;
- in de laatste stadia van progressieve diffuse oncologie;
- met acuut leverfalen.
De meeste ziekten die de weefsels hiervan aantastenklieren, cicatriciale veranderingen in de structuur veroorzaken, wat vervolgens de prestaties beïnvloedt en de functionaliteit van andere organen en systemen negatief beïnvloedt.
Voor cirrose zijn levertransplantaties de meest gebruikte levertransplantatie. Deze pathologie wordt gekenmerkt door een onomkeerbaar proces van vervanging van gezond fibreus weefsel. Cirrose kan van verschillende soorten zijn:
- alcoholist (treedt op tegen de achtergrond van langdurig alcoholmisbruik);
- viraal (als gevolg van infectie met het hepatitis C-, B-virus);
- stagnerend (ontwikkelt zich als gevolg van hypoxie en veneuze stasis);
- primaire gal (heeft een genetische aard van oorsprong).
Met de ontwikkeling van cirrose komen heel vaak voorcomplicaties die onverenigbaar zijn met het leven in de vorm van hepatische encefalopathie, ascites, inwendige bloedingen. In de regel is de aanwezigheid van de diagnose levercirrose zelf niet de belangrijkste voorwaarde voor orgaantransplantatie. De beslissing om de klier te transplanteren wordt genomen in geval van snelle progressie van leverfalen. Tegen de achtergrond van een plotselinge toename van symptomen begint een actievere zoektocht naar een donor.
Contra-indicaties voor chirurgie
We mogen echter niet vergeten dat transplantatieelk orgaan moet worden uitgevoerd in afwezigheid van belemmerende factoren, inclusief levertransplantatie. Wordt de operatie uitgevoerd met relatieve contra-indicaties? Het is moeilijk om deze vraag eenduidig te beantwoorden, aangezien de arts bij de beslissing over een transplantatie rekening houdt met een aantal individuele kenmerken van het lichaam van de patiënt. Relatieve contra-indicaties zijn onder meer:
- drugs- en alcoholverslaving;
- gevorderde leeftijd;
- poortadertrombose;
- zwaarlijvigheid;
- gevolgen van andere overgedragen operaties.
Negatieve beslissing tot donorlevertransplantatiezal worden bij ernstige functiestoornissen van het centrale zenuwstelsel, acuut hart- en ademhalingsfalen. De chronische vorm van gevaarlijke infectieziekten (tuberculose, HIV) is een ander stellig "nee" op het gebied van transplantatie. Ook bij uitgebreide uitzaaiingen bij een patiënt wordt het idee om een donororgaan te transplanteren in de regel afgewezen. Als een levertransplantatie nodig is voor cirrose, die een hepatitis-etiologie heeft, wordt de patiënt pas op de wachtlijst voor een operatie geplaatst nadat hij is genezen van een virale infectie.
Wie kan donor worden?
Zoals u weet, doneer uw orgaan ofweefsel voor de ontvanger is alleen mogelijk op vrijwillige basis. Tegelijkertijd worden er een aantal eisen gesteld aan de orgaandonor; als tenminste één daarvan niet overeenkomt, wordt transplantatie onmogelijk. Een persoon die bereid is een deel van zijn orgaan te doneren, moet:
- Onderga een uitgebreid medisch onderzoek, wat zal bevestigen dat er geen contra-indicaties zijn voor levertransplantatiechirurgie.
- Biologische compatibiliteit hebben met de ontvanger (een persoon die een orgaandonor nodig heeft).
- Onderga aanvullende procedures om de waarschijnlijke gevolgen van weefselverwijdering te controleren.
- Onderteken documenten van toestemming voor transplantatie.
Kliertransplantatie van een familielid
Donor toegestaan voor levertransplantatie in Ruslandeen gezonde volwassene worden die een deel van het eigen orgaan wil doneren aan een familielid of andere ontvanger. Meestal treden bloedverwanten (ouders, kinderen, broers, zussen) op als donor. De belangrijkste voorwaarde is een geschikte bloedgroep en volwassen leeftijd. Er wordt aangenomen dat een levertransplantatie van een relatieve donor de beste optie is. Dit type transplantatie van een deel van de klier heeft verschillende voordelen:
- De wachttijd voor donorlever. In de algemene wachtrij wachten de meeste ontvangers enkele maanden en soms jaren op een geschikt orgaan. Maar meestal moet een levertransplantatie voor kanker of cirrose onmiddellijk worden uitgevoerd om het leven van de patiënt te redden.
- Het is mogelijk om zowel de ontvanger als de donor goed voor te bereiden op de operatie.
- Een orgaantransplantatie van een levende donor heeft de voorkeur boven een transplantatie van een overleden persoon.
- De overlevingskans neemt toe door gelijktijdige verwijdering en transplantatie van materiaal.
- Vanuit psychologisch oogpunt neemt de ontvanger gemakkelijker de implantatie van een orgaan waar van een persoon met wie een bloedgerelateerde relatie bestaat.
Natuurlijk vermogen om te regenererengarandeert een geleidelijk herstel van de lever bij beide deelnemers aan deze complexe manipulatie. De klier groeit tot zijn normale grootte, op voorwaarde dat ten minste een kwart van zijn oorspronkelijke massa behouden blijft.
postume transplantatie
Orgaandonatie kan ook postuum zijn.In dit geval wordt de klier afgenomen van een persoon met geregistreerde hersendood (voornamelijk na ongeneeslijk craniocerebraal trauma). De wetten van een aantal moderne staten verbieden het oogsten van organen van een overleden persoon.
Engraftment van een donorklier van een persoon metgeregistreerde hersendood impliceert een noodoperatie. De transplantatiecommissie zal de wachtlijst met spoed herzien en een ontvanger aanwijzen. De patiënt wordt naar de kliniek gebracht, waar een levertransplantatie wordt uitgevoerd, de voorbereiding wordt uitgevoerd en de operatie wordt gestart. Vanaf het moment van terugtrekking tot het begin van de manipulatie mag niet meer dan 6 uur verstrijken.
Voor een kind
Een apart onderwerp is kinderdonatie.Het is mogelijk om een lever bij een kind te transplanteren, maar alleen een volwassene heeft het recht om een deel van zijn lever te doneren. Bovendien moet bij het selecteren van een donor rekening worden gehouden met de grootte van het orgaan voor de beste overlevingskans.
Zo wordt slechts de helft van een van de leverkwabben getransplanteerd naar een ontvanger onder de 15 jaar, terwijl bij volwassen patiënten altijd hele lobben worden geënt.
Soorten transplantatie
Er zijn slechts drie hoofdmethoden die worden gebruikt voor levertransplantatie:
- orthotope;
- heterotopisch;
- hervatting van de galafvoer.
De eerste was de meest verspreide.Het omvat de volledige verwijdering van een ziek menselijk orgaan en een donorklier of zijn lob wordt op zijn plaats geplaatst. Na de transplantatie moet de lever zijn natuurlijke fysiologische plaats innemen in de ruimte onder het middenrif. In acht van de tien gevallen wordt een soortgelijke operatie uitgevoerd. De procedure duurt 8 tot 12 uur en wordt in fasen uitgevoerd.
Heterotopische transplantatie vertegenwoordigt:een operatie waarbij het aangetaste orgaan niet uit het lichaam van de patiënt wordt verwijderd. De nieuwe lever (zijn aandeel) wordt getransplanteerd in de plaats van de milt of een van de nieren, gevolgd door aansluiting op het vasculaire systeem. Verwijdering van de klier wordt alleen uitgevoerd met een deel van de inferieure vena cava als de hele lever met het overeenkomstige fragment van het bloedvat wordt getransplanteerd. De slagaders en galwegen die naar het orgel leiden worden doorgesneden. De bloedcirculatie wordt in stand gehouden door bypass-chirurgie met behulp van speciale pompen.
De derde transplantatieoptie:de donorlever wordt getransplanteerd zonder de galblaas. Om de normale uitscheiding van gal uit het lichaam te herstellen, verbindt de chirurg de galwegen van de patiënt en het getransplanteerde orgaan. In eerste instantie zal drainage werken bij de gewrichten. Zodra het niveau van bilirubine in het bloed stabiliseert, wordt het verwijderd.
Voorbereiding op een operatie
De chirurgische uitvoering van de transplantatie is geassocieerd met:een aantal technische problemen, laat daarom, voordat u een levertransplantatie uitvoert, voldoende tijd over om u voor te bereiden. De revalidatie zal overigens veel langer duren.
De patiënt op de wachtlijst moet te allen tijde klaar zijn voor een spoedtransplantatie. De patiënt heeft nodig:
- Geef slechte gewoonten volledig op.
- Volg het dieet en de aanbevelingen van uw arts.
- Voorkom gewichtstoename.
- Beweeg regelmatig, zorg voor basis fysieke activiteit.
- Neem medicijnen uit de voorbereidingscursus.
De potentiële ontvanger moet voortdurendin de toegangszone zijn, contact hebben en spullen hebben, documenten in geval van een dringende operatie. De kleinste veranderingen in welzijn en lichamelijke conditie moeten worden gemeld aan de behandelend arts.
Vóór een directe levertransplantatie moet de patiënt een spoedonderzoek ondergaan, dat bestaat uit:
- bloed Test;
- elektrocardiografie;
- oncotesten;
- Echografie van interne organen.
Daarnaast wordt de patiënt getest in het lichaamdonorweefsel voor profylactische doeleinden om afstoting van de klier na transplantatie uit te sluiten. Om de overlevingskansen te vergroten, wordt gelijktijdig met de hepatectomie van de patiënt een gezond orgaan verwijderd. Als aan deze voorwaarde niet kan worden voldaan, wordt de donorklier gekoeld bewaard bij een temperatuur van maximaal 0 ° C.
Revalidatieperiode
Beantwoord de vraag over hoe groot de kans is datherstel bij een persoon die een levertransplantatie heeft ondergaan en hoe lang hij met een donororgaan leeft, is pas mogelijk na de revalidatieperiode. Elke vorm van transplantatie is een van de moeilijkste chirurgische ingrepen die veel tijd vergen om te herstellen.
De patiënt brengt de eerste week na de operatie door op de intensive care, aangezien deze periode het gevaarlijkst is voor de patiënt. Na een levertransplantatie kunnen een aantal complicaties optreden:
- Primair leverfalen.Het "buitenaardse" orgaan begint niet onmiddellijk zijn functies uit te voeren, daarom is bedwelming van het lichaam mogelijk. De weefsels van de klier ondergaan necrose. In ernstige gevallen is een dringende tweede levertransplantatie noodzakelijk. Als dit niet gebeurt, sterft de patiënt.
- Bloeden.
- Peritonitis.
- Portal veneuze trombose.
- Infectie van weefsels, vergezeld van een ontstekingsproces.
- Afstoting van organen.
De laatst genoemde is normaal.de reactie van het immuunsysteem van de ontvanger op een vreemd lichaam. Doorgaans wordt afstoting gestopt door de immuunrespons te onderdrukken met behulp van immunosuppressiva. De patiënt zal deze medicijnen lange tijd moeten gebruiken, totdat het nieuwe orgaan volledig is geënt. Zodra de kans op afstoting afneemt, wordt de dosering verlaagd.
Volgens beoordelingen dwingt een levertransplantatie de patiënt om zijn levensstijl radicaal te veranderen. De voorwaarden voor de patiënt zijn:
- Regelmatige observatie door een hepatoloog gedurende het eerste jaar na transplantatie.
- Periodieke echografie, klinische bloed- en urinetesten.
- Naleving van het dieet (aanbevolen dieet nummer 5).
- Ontoelaatbaarheid van hoge fysieke activiteit.
Een patiënt met immunosuppressie moetpas op voor virussen die hem fataal kunnen worden vanwege het tijdelijke onvermogen van het lichaam om ziekten van besmettelijke aard te weerstaan. Het is belangrijk om te begrijpen dat het risico van orgaanafstoting de patiënt tot de laatste dagen vergezelt, en zonder immunosuppressiva te nemen, is de kans gelijk aan 99%. Desondanks slaagt de meerderheid van de patiënten die met succes een operatie hebben ondergaan en de postoperatieve periode erin om een volwaardig leven te leiden, kinderen op te voeden, te werken en een leven te leiden.
Hoe lang leeft u na een levertransplantatie?
In Rusland, interne transplantatieoperatiesorganen worden uitgevoerd volgens federale programma's. Het ministerie van Volksgezondheid stuurt de patiënt naar een van de transplantatiecentra, waar hij een gedetailleerd onderzoek ondergaat. Daarna komen zijn gegevens op de wachtlijst. Als de beurt komt en er een geschikte donor is gevonden, wordt de patiënt geopereerd. Trouwens, er is ook een wachtrij voor degenen die ijzer willen ontvangen van een familielid.
Zoals reeds vermeld, is de levensprognose voor patiënten,die een levertransplantatie hebben ondergaan, kunnen alleen worden gegeven na volledige revalidatie. Tot 90% van de ontvangers leeft meer dan een jaar. De overlevingsdrempel van vijf jaar wordt overwonnen met ongeveer 85% en de drempel van vijftien jaar - niet meer dan 60%. De beste resultaten op het gebied van overleving worden waargenomen bij patiënten die een lever hebben gekregen van een levende donor. De volledige restauratie van het donororgaan duurt slechts enkele maanden, aangezien in de meeste gevallen het deel van de klier wordt verwijderd met een minimaal invasieve laparoscopische methode.
