Neurosis combineert een functionele klassepsychische stoornissen geassocieerd met problemen, maar niet met wanen en geen hallucinaties, waarbij gedrag niet buiten sociaal aanvaardbare normen valt. Het is ook bekend als psychoneurosis of neurotische aandoening. Deze term beschrijft in wezen onzichtbare verwondingen en hun gevolgen. De neurosekliniek bevat collectieve informatie voor een groep functionele omkeerbare aandoeningen van psychogene aard die vaak langdurig zijn. Tekenen van een neurose worden gekenmerkt door obsessieve hysterische en asthenische manifestaties. Ze worden gekenmerkt door een tijdelijke afname van fysieke en mentale prestaties.
De term neurose werd bedacht door een Schotse artsWilliam Cullen in 1769 om te verwijzen naar "aandoeningen van de zintuigen en bewegingen veroorzaakt door een algemene laesie van het zenuwstelsel." Hij beschreef verschillende zenuwaandoeningen en symptomen die fysiologisch niet konden worden verklaard. Dit woord komt van het Griekse woord neurose, wat zenuw betekent. In alle gevallen is de psychogene factor conflicten (intern of extern), die een langdurige overbelasting van de intellectuele en emotionele sferen van de psyche of psychologisch trauma veroorzaken. De term door de geschiedenis heen is vele malen herzien en vandaag is er geen eenduidige interpretatie van. Er moet ook worden opgemerkt dat neurose tegenwoordig in de geneeskunde en biologie niet dezelfde functionele aandoeningen wordt genoemd, en de tekenen van neurose op deze gebieden zijn verschillend.
Er zijn veel verschillende specifieke vormen van neurose:neurose van angst, een obsessief-compulsieve stoornis, hysterie (waarbij angst kan worden verlicht door lichamelijke symptomen), en een bijna eindeloze verscheidenheid aan fobieën, evenals obsessies zoals pyromania. De belangrijkste tekenen van neurose manifesteren zich in de vorm van mentale symptomen. Het is ook, vaak zonder duidelijke reden, emotionele nood. Communicatieproblemen en besluiteloosheid. Onvoldoende zelfrespect: te hoog of te laag. Frequente ervaring van angst, angst, fobie, paniekstoornissen en paniekaanvallen zijn mogelijk. Onzekerheid of inconsistentie van levenswensen, waardesystemen, voorkeuren, ideeën over anderen, over het leven en over zichzelf zijn kenmerkend. Vaak kun je cynisme waarnemen.
Tekenen van neurose zijn onstabielhumeur, de frequente en scherpe variabiliteit, prikkelbaarheid. Er is een hoge gevoeligheid voor stress: een persoon reageert op een onbeduidende gebeurtenis met agressie of wanhoop. Tearfulness, kwetsbaarheid, wrok, angst, fixatie op situaties van traumatische aard. Vermoeidheid en geheugenverlies tijdens het werk. Verzwakte mentale vaardigheden en aandacht. Overgevoeligheid voor temperatuurschommelingen, fel licht, harde geluiden. Er is een slaapstoornis: vaak kan een persoon niet in slaap vallen vanwege een te opgewonden toestand. De slaap is verontrustend en oppervlakkig; het geeft geen verlichting. In de ochtend wordt slaperigheid vaak waargenomen.
Diagnose van deze neurotische aandoeningenbegint met een grondig medisch onderzoek, waarvan het doel is om te bepalen of er een neurose is. De tekenen ervan worden vastgesteld door de geschiedenis te bestuderen, waarna een volledig medisch onderzoek en speciale tests worden uitgevoerd. Tests zijn ontworpen om hyperthyreoïdie of mitralisklepprolaps (MVP) uit te sluiten, omdat beide ziekten symptomen hebben die tot angst kunnen leiden. Een evaluatie door een psychiater of een andere erkende professional in de geestelijke gezondheidszorg is vaak nodig bij de diagnose en behandeling van ziekten die neurosen of neurotische aandoeningen worden genoemd.
Важнейшие причины неврозов — это проблемы и verwondingen die zijn geworteld in de vroege kinderjaren. Ze worden in de regel veroorzaakt door schendingen van de relaties tussen ouders. Een grote rol wordt gespeeld door emotionele, fysieke en mentale stress. Ze zijn het resultaat van interne spanning en zwakke bescherming van persoonlijke belangen tegen verschillende externe agressies.
