Colloïde struma van de schildklier - wat is het,wat zijn de symptomen en hoe wordt het behandeld? Dit is de overgroei van een of meer delen van de schildklier als gevolg van meer werk en de productie van noodzakelijke hormonen voor de normale werking van het lichaam. Colloïde struma van de schildklier is een goedaardige groei, dus de meeste artsen beschouwen het niet als levensbedreigend. De reden voor deze mening was de inhoud van het struma, het bevat de componenten van een gezonde schildklier: bloed, cellen en colloïdale massa.
De verschenen struma brengt er geenongemak voor een persoon en is volledig asymptomatisch. Voor het eerst is er een reden om naar de dokter te gaan wanneer het struma groeit en meer dan 10 cm wordt.De overgroeide schildklier begint de slokdarm en luchtpijp onder druk te zetten, wat een snelle ademhaling en problemen bij het slikken veroorzaakt.
Redenen voor de vorming van colloïde struma
De belangrijkste reden voor de vorming van struma wordt overwogenjodiumtekort in het lichaam. Wanneer het lichaam het mist, begint de schildklier harder te werken, waardoor het ontbrekende jodium uit het bloed wordt weggerukt, waardoor de productie van colloïde wordt veroorzaakt. Het proces van het toewijzen van extra secretie van colloïdale vloeistof gaat gepaard met overmatige productie van het hormoon thyrotropine. Ook kunnen leeftijdsgerelateerde veranderingen, roken, stressvolle situaties, een slechte ecologische atmosfeer en chronische ontstekingsziekten een van de factoren van een vergroting van de schildklier zijn. In dit geval vormt het verschijnen van een colloïde struma geen gevaar voor de gezondheid.
Algemene classificatie van colloïdale knooppunten
Elk type groei verschilt van de andere door zijn grootte en structuur.
De knooppunten zijn onderverdeeld in 4 typen:
- Diffuus-nodaal. Bij dit type ziekte verandert de structuur van de schildklier volledig, worden veel kleine knooppunten gevormd en neemt de schildklier meerdere keren in omvang toe.
- Cystische struma. In aanwezigheid van cystische struma worden hormonen onafhankelijk afgegeven, wat leidt tot de dood van schildklierweefsel en een afname van de prestaties.
- Kwaadaardige knoop. Onderwijs is vrij zeldzaam en leidt tot de ontwikkeling van kanker.
- Pseudo-knopen. Ontsteking van het schildklierweefsel.
In dit geval wordt het colloïdale nodulaire struma van de schildklier onderverdeeld in de volgende typen:
- Eenheid. Er is maar één opvoeding.
- Multinodulair colloïde struma van de schildklier. Er wordt niet één vergrote knoop gevormd, maar meerdere.
- Diffuus-nodaal. De vorming van knobbeltjes gebeurt gelijkmatig.
- Conglomeraat. Verschillende knooppunten worden samengevoegd tot één.
- Cystic-nodulair struma. Er treedt een ophoping van colloïden op, waardoor de schildklier groter wordt.
- Niet-toxisch nodulair struma. De structuur van de schildklier verandert niet, maar de prestaties blijven hetzelfde. Komt voor tijdens de adolescentie hormonale verstoring.
- Giftige nodulaire struma. Theroïde hormonen worden overmatig geproduceerd, wat leidt tot hartaandoeningen en kanker.
Colloïde struma van de schildklier - wat is het? Dit is de vorming van knobbeltjes in de schildklier wanneer deze faalt.
Symptomen van een vergrote schildklier
Het uiterlijk van een colloïde struma wordt geassocieerd met een schending van de hormonale achtergrond en een storing van het endocriene orgaan. De belangrijkste symptomen van de ziekte:
- Schorre stem.
- Gevoel van druk op het strottenhoofd.
- Moeite met slikken.
- Frequent hoesten.
- Gevoel van een brok in de keel.
- Duizeligheid.
- Tinnitus.
- Pijn van de aangetaste weefsels.
In het stadium van manifestatie van symptomen is het noodzakelijkdokter bezoeken. Bovendien, als een lage temperatuur, aanhoudende hoofdpijn, gastro-intestinale klachten en haaruitval worden toegevoegd aan de belangrijkste symptomen, geeft dit aan dat het struma zijn maximale grootte heeft bereikt. Bij vrouwen leidt een vergrote colloïde struma ook tot verstoringen in de menstruatiecyclus en het onvermogen om kinderen te krijgen.
Vereiste diagnostische tests om een diagnose te stellen
Tijdige behandeling zal voorkomenmogelijke complicaties en een vroege diagnose zal het herstel versnellen. Bij het eerste consult onderzoekt de arts, verzamelt anamnese, palpeert de schildklier en stuurt deze vervolgens naar een echografie. Op basis van de resultaten van een echografisch onderzoek wordt een biopsie voorgeschreven als de schildklier met meer dan 1 cm is vergroot.Voor de nauwkeurigheid van de diagnose en de benoeming van een effectieve behandeling worden aanvullende radiografie en tomografie uitgevoerd.
Hoe colloïde schildklierstruma te behandelen?
De belangrijkste vraag voor mensen die worden geconfronteerd met:een soortgelijk probleem is: colloïde struma van de schildklier - wat is het en hoe te behandelen? De behandeling wordt zowel medisch als operatief uitgevoerd, afhankelijk van de mate van weefselproliferatie. Als de aanwezigheid van een struma geen invloed heeft op de werking van de schildklier, maar slechts een cosmetisch defect is, mag de arts nog geen behandeling voorschrijven. Om het hormoonniveau onder controle te houden, is het noodzakelijk om elke 4 maanden preventieve onderzoeken en een echografie te ondergaan.
De noodzaak van een operatie
Bij aanwezigheid van een cosmetisch defect is het mogelijkchirurgische ingreep op verzoek van de patiënt zelf. Als, volgens de resultaten van reguliere onderzoeken, een colloïde struma van de schildklier groeit, is er al medicatie voorgeschreven. Voor de behandeling nemen ze meestal hun toevlucht tot therapie met radioactief jodium en gebruiken ze ook thyroctidehormonen.
Hormonale behandeling wordt uitgevoerd als:
- Er werd een chirurgische ingreep uitgevoerd.
- Colloïde struma is meer dan 2 cm groot en blijft groeien.
- Deficiëntie van schildklierstimulerend hormoon, dat wordt geproduceerd door de hypofyse en de werking van de schildklier beïnvloedt.
- De patiënt lijdt ook aan hypothyreoïdie.
Hormonale behandelingen zijn gericht op het verminderen vande activiteit van het enzym dat verantwoordelijk is voor de assimilatie van jodium - peroxidase. In het geval van jodiumtekort worden medicijnen voorgeschreven om de hoeveelheid jodium in het lichaam te normaliseren.
Colloïde struma van de schildklier. Behandeling met folkremedies
Voor de effectiviteit van de behandelingmedicijnen, de behandeling kan worden aangevuld met folkremedies. Om de normale werking van de schildklier te herstellen, kunt u de volgende recepten voor traditionele geneeskunde gebruiken:
- Meng vijf gehakte teentjes knoflook met sapen het vruchtvlees van 5 middelgrote citroenen, voeg een eetlepel honing toe. Sta het resulterende mengsel een week in het donker. Moet dagelijks worden ingenomen: een theelepel van het mengsel voor de maaltijd.
- Een eetlepel gemalen zeewiergiet 200 ml kokend water, wacht tot de kool opzwelt en zeef de bouillon door kaasdoek. Voeg een fijngehakt teentje knoflook, 8 gehakte walnoten en een kleine hoeveelheid verse kwark toe aan de gezwollen kool. Dagelijks bij elke maaltijd consumeren met toegevoegde olijfolie.
- Onrijpe maar groene walnoten inde hoeveelheid van 45 stuks wordt schoongemaakt en grondig gewassen met water, gedroogd en met honing gegoten. Gedurende 45 dagen worden de noten toegediend op een goed geïnspecteerde, koele en donkere plaats. Het moet 3 keer per dag worden ingenomen, één theelepel per dag in combinatie met warme melk.
Neem een afkooksel van kersentakken. Kersentakken met knoppen worden geplet en overgoten met kokend water, waarna ze 30 minuten op middelhoog vuur worden gekookt. De bouillon moet vóór alle maaltijden worden ingenomen.
De noodzaak van medisch toezicht
Als bij u colloïde struma is vastgesteldschildklier - wat het is, kunt u zeker weten van een gespecialiseerde arts. Elke behandeling mag alleen worden uitgevoerd onder toezicht van een arts en na uitsluiting van kwaadaardige tumoren in de schildklier. Het gebruik van folkremedies sluit het gebruik van voorgeschreven medicijnen niet uit, ze zijn slechts een goede aanvulling.
Als er bij het gebruik van folkremedies geen verbeteringen werden opgemerkt en het struma in omvang toeneemt, is het de moeite waard om de behandeling met een arts aan te passen of een operatie uit te voeren.
