Kromming van het neustussenschot: oorzaken, typen, symptomen, gevolgen, behandelingsmethoden

Kromming van het septum van de neus wordt het genoemdverplaatsing weg van de middellijn van dit orgel. Zijn ideale vorm is zeer zeldzaam. Daarom vertegenwoordigt de beschouwde aandoening in veel gevallen geen pathologie. Dit sluit de aanwezigheid van deze laatste in bepaalde situaties echter niet uit. Daarom moet u de symptomen, oorzaken en behandeling van deze aandoening kennen.

Het concept van het neustussenschot

Dit is een natuurlijke formatie gelegenin het midden van de neusholte en deze in twee gelijke delen verdelen. Het bevat op zijn beurt ook 2 lobben, waarvan er een aan de voorkant en de andere aan de achterkant zit. Het voorste deel is kraakbeenachtig, waarvan de elasticiteit en buigzaamheid gemakkelijk kan worden bepaald door palpatie. Zij is het die het vaakst wordt beschadigd door verschillende verwondingen.

De structuur van de neus

De belangrijkste afdelingen van dit lichaam zijn onder meer:

• neusgaten - inlaten die zijn ontworpen om de doorgang van zuurstof in de neusholte te verzekeren;
• het eerste gedeelte - het is hier dat het verticaal geplaatste neustussenschot zich bevindt;
• neusholtes - verder gelegen dan het eerste gedeelte, onderverdeeld in onderste, middelste en bovenste, beperkt tot vergelijkbare neusschelpen;
• choanas - twee openingen die zorgen voor communicatie van de nasopharynx met de neusholte.

Verschillende muren komen ook in de neusholte:

• een septum gevormd aan de voorkant door kraakbeen en aan de achterkant door een vomer;
• zijwanden voornamelijk gevormd door ethmoid bot;
• lager - wordt gevormd door het harde gehemelte in de bovenkaak en het zachte gehemelte;
• anteroposterieure wand - gevormd door een proces in het hierboven beschouwde gebied en neusbeenderen.

Binnenin is het neusoppervlak bekleed met slijmvlies, erachteraccount waarvan het geheim is toegewezen. De aanzienlijke bloedtoevoer wordt ook uitgevoerd. Het reukgedeelte is het bovenste gedeelte van de neusholte. Hier bevinden zich zenuwreceptoren.

De neusschelpen bevinden zich aan de achterkantde overeenkomstige holte, die het onderverdelen in de neusholtes. De onderste is een onafhankelijk klein bot, terwijl de middelste en bovenste processen zijn die zich uitstrekken vanaf het ethmoid-bot.

De neusholtes communiceren met de neusbijholten en maxillaire sinussen in de afdelingen.

Veel kleine sinusvormige holtes hebbenzeefbeen. Het wiggenbeen bevindt zich aan de basis van de schedel en is van buitenaf bijna onzichtbaar. In haar lichaam bevindt zich een luchtholte in de vorm van een sinusvormige sinus.

Neusfuncties

Deze omvatten:

• perceptie van verschillende aroma's met behulp van de reukholte;
• retentie van verschillende pathogene micro-organismen door neusslijm, gevolgd door verwijdering of vernietiging ervan vanwege de bacteriedodende eigenschappen die eraan inherent zijn;
• bescherming tegen mechanische irriterende stoffen als gevolg van slijm en haren, waardoor ze worden vastgehouden en vervolgens worden teruggetrokken;
• het verwarmen van de luchtstroom door de veneuze plexus onder het slijmvlies;
• bevochtiging van de lucht die de neusholte binnendringt door de afscheiding van de klieren in het slijmvlies;
• luchttoevoer naar het strottenhoofd en de nasopharynx.

Bepaling van de juiste verdeling van luchtstromen voor de twee helften van de holte wordt verzorgd door het neustussenschot. Kromming is een mogelijke oorzaak van aantasting van deze functies.

Perfecte staat van het neustussenschotwaargenomen bij pasgeborenen. Hier lijkt bijna de hele schaal op kraakbeen, dat vervolgens gedeeltelijk wordt omgezet in botten, die met elkaar versmelten. Door verschillende schendingen tijdens deze processen is er een kromming van het neustussenschot. Het kan moeilijk zijn om de eerste oorzaken van dit fenomeen te identificeren.

De meeste krommingen komen voor op de leeftijd van 13-18 jaar. Bij mannen komt deze misvorming 3 keer vaker voor dan bij vrouwen.

Kromming van het neustussenschot volgens ICD

Internationale classificatie van ziekten (ICD)is een regelgevingsdocument dat is opgesteld om rekening te houden met morbiditeit, de redenen voor de verwijzing van burgers naar medische instellingen en de doodsoorzaken. Hij is een. De classificatie is momenteel geldig in revisie 10. Dit jaar is het de bedoeling om de ICD-11 uit te brengen.

De kromming van het neustussenschot in ICD-10 heeft een code J34.2. Het staat vermeld op de arbeidsongeschiktheidsfiches.

Oorzaken van vervorming van het neustussenschot

De belangrijkste zijn verwondingen aan dit orgel.De kromming van het neustussenschot bij een kind wordt voornamelijk gevormd tijdens de uitbarsting van kiezen, wat de uitzetting van de kaken en veranderingen in de neusholte veroorzaakt.

Soms is de vervorming te wijten aan een overontwikkeld rudiment van het Jacobsoniaanse orgaan, dat zich onder de voorkant van het neustussenschot bevindt.

Hun combinatie, die krommingen veroorzaakt, kan in drie groepen worden gegroepeerd:

• traumatisch - er zijn neusbloedingen en ademhalingsfalen door dit orgaan, in de regel wordt dit voorafgegaan door een neusbreuk;
• compenserend - treedt op als gevolg van langdurige irritatie van het neustussenschot als gevolg van verdikking van de neusschelp, poliep, het binnendringen van een vreemd lichaam, enz.;
• fysiologisch - vooral gevonden bij kinderen en adolescenten, vanwege de discrepantie tussen het bot- en kraakbeenweefsel van het septum.

classificatie

De belangrijkste soorten krommingen die worden overwogen, zijn de volgende:

1. Kam.
2. Piek.
3. Directe kromming.
4. Een combinatie van de eerste twee opties, gemengd genoemd.

Het derde type heeft de volgende variëteiten:

• vervorming met het vangen van een bepaald gedeelte van het septum, vomer of verticale plaat van het ethmoid-bot;
• kromming aan de voorkant of aan de achterkant van het septum;
• een- of tweezijdige vervorming;
• kromming in het horizontale of verticale vlak.

Kortom, de kromming wordt gediagnosticeerd in het voorste deel. De ribbels en doornen bevinden zich overwegend op een van de randen van de opener. Hun basis is botweefsel.

symptomen

Ze verschijnen bij de meeste mensen zonder hen enig ongemak te bezorgen. De volgende zijn degenen die patiënten zorgen baren:

• verandering in de vorm van de neus als gevolg van letsel;
• aanvallen van epilepsie kunnen bijdragen aan ernstige vormen van kromming van het neustussenschot;
• keelpijn, pijn en droogheid;
• hoesten;
• verminderde afleiding, denken en geheugen als gevolg van een gebrek aan zuurstoftoevoer naar het bloed, wat kan leiden tot problemen met de werking van de hersenen en het centrale zenuwstelsel;
• tekenen die overeenkomen met een ontsteking in het middenoor;
• infectieziekten;
• als gevolg van kromming kan een lage weerstand tegen fysieke belasting, verhoogde vermoeidheid, verminderde prestaties worden ontwikkeld;
• droogheid van de neusholte;
• allergische rhinitis, wat pre-astma is - verstopte neus treedt op door contact met een bepaalde stof;
• snurken;
• rhinitis, resulterend in aanhoudende slijmafscheiding;
• Moeilijkheden bij het ademen via de neus is het belangrijkste teken van kromming, maar het kan afwezig zijn.

De kromming van het neustussenschot bij kinderen kan aangeboren of verworven zijn. Snurken, bloeden, rhinitis, ademen door de mond kunnen wijzen op adenoïden.

Bijbehorende schendingen

Wat zijn de gevolgen van de kromming van het neustussenschot (behandeling wordt later overwogen)? Bij problemen met de neusademhaling treden de volgende veranderingen op:

• bevestiging van de neusvleugel aan het septum - komt voort uit de kromming van het voorste deel, leidt tot aanzienlijke problemen bij de doorgang van zuurstof;
• ontwikkeling van een reactie van zenuwuiteinden in het slijmvlies- bij krommingen wordt luchtturbulentie gevormd, die de receptoren irriteert, waardoor de vaten van het slijmvlies uitzetten, slijm in grote hoeveelheden verschijnt, wallen ontstaan;
• vernauwing van het territorium van de neusholte, verminderde ademhaling in de zijde waar de concaviteit werd gevormd;
• verandering in luchtcirculatie in de neusholtes - tijdens normale ademhaling stijgt de lucht, dan passeert deze langs de middelste neusholte en gedeeltelijk langs de bovenste, bij het uitademen gaat het naar de onderste, maar bij het buigen wordt de luchtstroom verstoord, wat tot een dergelijke in relatie leidt om te ademen;
• verandering in luchtcirculatie in het gebied waarin het septum convex is - tot een volledige blokkering van het neusgat aan deze kant.

Veranderingen in het slijmvlies tijdens kromming treden als volgt op:

• de wervelstroom begint het slijmvlies te raken, wat leidt tot verdikking op deze plaatsen en tot het verlies van trilharen door epitheelcellen, wat een afname van de beschermende functies veroorzaakt;
• wanneer het vrijkomt, droogt het slijm op met de vorming van korsten;
• rhinitis verschijnt.

Voldoende zuurstoftoevoer naar de longen en bloed hangt af van de processen van neusademhaling. Als gevolg van de kromming wordt de gasuitwisseling in de longblaasjes verstoord, wat leidt tot zuurstofgebrek.

In geval van overtreding van de ademhaling door de neus, wordt een persoon gedwongen om deze functie via de mond uit te voeren. Dit proces kenmerkt zich door de volgende negatieve gevolgen:

• een adenoïde ontwikkelt zich, vergezeld van een ontsteking van de keelamandelen;
• voor deze methode zijn de beschermende functies van de neusholte niet kenmerkend, wat leidt tot een toename van het risico op aandoeningen van de luchtwegen;
• de lucht warmt niet op en wordt niet bevochtigd, wat niet zorgt voor de juiste efficiëntie van gasuitwisseling in de longblaasjes, het bloed is onvoldoende verzadigd met zuurstof, wat een negatief effect heeft op het hele lichaam.

Door de kromming van het neustussenschot kunnen zenuwaandoeningen optreden:

• visueel;
• het werk van interne organen beïnvloeden;
• dysmenorroe bij vrouwen;
• aanvallen bij epileptica;
• bronchiale astma;
• laryngeale spasmen;
• reflex niezen en hoesten;
• hoofdpijn.

Bovendien veroorzaken de beschouwde defecten veranderingen in naburige organen:

• ogen - in het geval van pathologische vervorming kan het nasolacrimale kanaal fungeren als een bron van infectie;
• neus - er ontwikkelt zich een ontstekingsziekte genaamd "sinusitis", sinusitis en frontale sinusitis ontwikkelen zich ook;
• oren - er zijn afwijkingen in de buis van Eustachius en het middenoor.

Bij chronische ontstekingen kunnen slijm en infectieuze agentia die niet uit de neusholte zijn verwijderd, in het trommelvlies of de gehoorbuis terechtkomen.

diagnostiek

De behandeling van kromming van het neustussenschot moet worden voorafgegaan door een procedure voor het diagnosticeren van deze pathologie. Allereerst is een extern onderzoek nodig, waarbij een verplaatsing van de punt of scoliose van de neus wordt onthuld.

De belangrijkste onderzoeksmethode isrhinoscopie, waarbij asymmetrie wordt onthuld tijdens de vergelijking van de neusholten. Bij overtredingen zijn enerzijds de neusschelpen duidelijk zichtbaar, anderzijds zijn ze mogelijk helemaal niet zichtbaar.

Om de configuratiefuncties van de zijkant te verduidelijkenmuren, volgens de resultaten waarvan een beslissing wordt genomen over de noodzaak van een neusoperatie met een gebogen neustussenschot, wordt smering van de concha en het septum met 5% cocaïne-oplossing en adrenaline gebruikt.

Röntgenonderzoek is niet informatief. Maar het kan nodig zijn om de toestand en locatie van de neusbijholten te bepalen.

Behandeling van kromming van het neustussenschot

Meestal brengen conservatieve behandelmethodenzeer korte opluchting. Daarom is de belangrijkste behandelingsmethode een operatie met een kromming van het neustussenschot. De belangrijkste methode voor de implementatie ervan is endoscopische septoplastiek.

De impact wordt uitgevoerd door het neusgat met een dissectieslijmvlies en het scheiden van het betreffende septum, waarna plastische chirurgie wordt uitgevoerd met hechtingen. De operatie duurt ongeveer een half uur. Het kan worden gedaan onder lokale of algemene anesthesie.

Volgens beoordelingen, operatie voor kromming van het septumde neus wordt beter verdragen bij algehele anesthesie. Ten slotte worden spalken en gaas-tampons in de neusholte ingebracht, die de volgende dag worden verwijderd. Na hun verwijdering wordt de patiënt zoutoplossing voorgeschreven in de vorm van neusdruppels of smering met olie-oplossingen van vitamines, wat bijdraagt ​​aan een snellere genezing van het slijmvlies. Bloedige korstjes van de neus kunnen binnen een maand opvallen, de zwelling neemt binnen ongeveer twee weken af, wat de neusademhaling zal helpen herstellen.

Zo blijft het ziekenhuis naoperaties - een dag. Na de operatie wordt de kromming van het neustussenschot geëlimineerd. Binnen een week daarna wordt het medische kantoor bezocht om verbanden aan te brengen, die de genezing versnellen en dienen als middel om de vorming van verklevingen te voorkomen.

De laser wordt momenteel gebruikt om de kromming van het neustussenschot te behandelen. De voordelen van deze methode zijn als volgt:

• revalidatiemaatregelen worden tot een minimum beperkt;
• antiseptisch effect van een laser;
• het minimale letselniveau;
• het minste bloedverlies.

Maar het heeft ook een nadeel: met zijn hulp kunnen niet alle soorten misvormingen worden geëlimineerd, vooral die welke verband houden met schade aan het benige deel van het septum.

Behandeling zonder operatie voor kromming van het neustussenschotvoorziet in het gebruik van laserchondrosentoplastiek. In dit geval warmt het kraakbeen op, waardoor het elastisch wordt. Met behulp van een speciaal hulpmiddel wordt de nodige vorm gegeven aan het kraakbeen, dat met een tampon voor één dag wordt gefixeerd. Daarna wordt het septum in het midden geplaatst en wordt het kraakbeen rechtgetrokken.

Operatie prijs

In openbare ziekenhuizen wordt het uitgevoerdgratis bij een medische polis. Maar je moet op je beurt wachten. In privéklinieken beginnen de kosten van een operatie met een kromming van het neustussenschot vanaf 35.000 roebel. Het wordt bepaald door het niveau van de instelling, de complexiteit van de ingreep, het type anesthesie, de kwalificaties van het personeel, de tijd dat de patiënt binnen de muren heeft doorgebracht.

Laser-septoplastie heeft een minimale prijs: met een kromming van het neustussenschot - 30.000 roebel. Voor klinieken in Moskou bedragen de gemiddelde kosten 54.000 roebel.

Complicaties na een operatie

De gevolgen van de kromming van het neustussenschot als gevolg van de uitgevoerde operatie kunnen als volgt zijn:

• perforatie of perforatie van het septum;
• het verschijnen van littekens;
• hematoom;
• etterende sinusitis;
• de vorming van een abces onder het slijmvlies;
• ontsteking en infectie van de wond die zich tijdens de operatie heeft gevormd;
• adhesie vorming;
• vervorming van de neus - de rug zakt als gevolg van een te hoge resectie;
• bloeden.

Om ze te elimineren, moeten de volgende maatregelen worden genomen:

• punctie van een hematoom met het aanbrengen van een drukverband;
• antibiotica nemen bij infectie;
• dissectie van verklevingen met een scalpel;
• hemostatische middelen voor bloeding.

De kans dat ze zich voordoen, kan aanzienlijk worden verminderd als u de instructies van de arts voor postoperatieve zorg opvolgt en het vereiste regime volgt.

Tot slot

Kromming van het neustussenschot wordt waargenomen inde meeste mensen. Voor de meesten van hen veroorzaakt het geen ongemak. Bij moeite met ademen door de neus dient u contact op te nemen met de KNO, die een operatie of het gebruik van lasertherapie kan voorschrijven. Het duurt een korte tijd en het resultaat is gunstig. Meestal is het schot volledig waterpas.

De operatie kan worden uitgevoerd in staat enprivéklinieken, die wordt bepaald door de middelen die beschikbaar zijn voor de klant. Het kan worden gedaan onder algemene of lokale anesthesie. Volgens de meeste beoordelingen verdient de eerste optie de voorkeur.