Vastgestelde stralingsveiligheidsnormen. Aanvaardbare straling

In het tijdperk van ontwikkeling van kernwapens en atoomwapensHet is voor energietechnici niet gemakkelijk om weg te blijven van wat er gebeurt, en daarom zijn stralingsveiligheidsnormen bijzonder relevant geworden. Hun kennis kan helpen om de situatie die kan ontstaan ​​bij een nucleaire ramp adequaat in te schatten. Ondanks het feit dat de Koude Oorlog lang geleden eindigde, zijn de gevaarlijkste massavernietigingswapens niet opgehouden te bestaan ​​en heeft het vreedzame atoom meer dan eens tot nachtmerrieachtige gevolgen geleid. Het meest tragische voorbeeld is het ongeval in de kerncentrale van Tsjernobyl, waarbij de toegestane stralingsnormen tientallen keren werden overschat of zelfs helemaal niet in aanmerking werden genomen. Veel curatoren en slachtoffers wisten hier praktisch niets van.

In de Russische Federatie, Oekraïne, maar ook in velenandere staten hebben algemeen aanvaarde stralingsveiligheidsnormen opgesteld. Ze zijn verankerd in wetten en departementale voorschriften. Allereerst zijn stralingsveiligheidsnormen van toepassing op werknemers in kerncentrales, stralingsonveilige militaire en andere faciliteiten.

Afwijkend van algemene kennis van deze voorschriften,het is noodzakelijk om ze direct te karakteriseren en te concretiseren. De meeste naslagwerken interpreteren stralingsveiligheidsnormen als maximale doses menselijke blootstelling aan straling, die als relatief onschadelijk voor de gezondheid worden beschouwd. In wetenschappelijke zin hebben ze een adviserend karakter. Dergelijke normen worden voornamelijk vastgesteld met betrekking tot de opgetelde dosis straling van alle stralingsbronnen, die een persoon het hele jaar door treft.

Stralingsdoses worden gemeten in grijs en rad.Dit zijn nogal algemene eenheden, waarbij geen rekening wordt gehouden met het feit dat blootstelling aan dezelfde doses van verschillende soorten straling tot verschillende biologische schade leidt. Een dosis van 1 rad alfa-straling veroorzaakt bijvoorbeeld ongeveer 20 keer meer biologische schade dan 1 rad gamma- of bètastraling. Stralingsveiligheidsnormen met vergelijkbare verschillen in biologische effecten worden berekend met de kwaliteitsfactor van het type straling (relatieve biologische effectiviteit) - een waarde die ongeveer zeker is.

Een meer objectieve beoordeling van de impact van straling opeen specifiek levend organisme wordt uitgevoerd rekening houdend met de zogenaamde equivalente (effectieve) dosis. Het wordt bepaald door de geabsorbeerde dosis (in rada) te vermenigvuldigen met de kwaliteitsstralingsfactor (QC), de niet-systemische eenheid wordt als biologisch beschouwd. equiv. blij (ber). De SI-equivalente dosis wordt uitgedrukt in sieverts (Sv). 1 Sv = 1 J / kg = 1 Gy, 1 Sv = 100 ber. Het toelaatbare stralingspercentage volgens de vaste normen voor een persoon is niet meer dan 0,1 ber (met uitzondering van natuurlijke stralingsbronnen). Professionals die met kunstmatige stralingsbronnen werken (bijvoorbeeld werknemers in kerncentrales) mogen niet meer dan 5 liter straling per jaar ontvangen.

Het is dus nodig om en te kunnen berekenenvergelijk stralingsnormen. Er zijn ook veel gepersonaliseerde stralingsmeetinstrumenten in de handel verkrijgbaar. Als er een gevaar voor noodsituaties bestaat in verband met stralingsgevaar, is het belangrijk om te onthouden dat het nodig is persoonlijke beschermingsmiddelen en sorptiemiddelen te gebruiken.