De term "gemeentelijke dienst" is relatiefverscheen onlangs in de wetgeving van Rusland. De inhoud van het concept is direct gerelateerd aan het begrip en de wettelijke oprichting van lokaal (territoriaal) zelfbestuur, het systeem van zijn organen. Deze kwestie had voorheen betrekking op het ambtenarenapparaat, waarmee de staats- en gemeentediensten feitelijk werden bekendgemaakt en gereguleerd. De laatste tijd is er echter een scheiding geweest van het juridische pad.
Gemeentelijke dienst verwijst naar zichzelfdelen van het professionele imperiale openbare apparaat van de staat. Dit heeft op zijn beurt invloed op de aard van de activiteiten van personen die er werken en haar bevoegdheden uitoefenen. De overgang van de gemeentelijke dienst wordt beschouwd als een van de soorten betaalde sociaal nuttige activiteiten. Deze activiteit omvat management en organisatie.
Gemeentelijke dienstverlening is een van de middelen om de macht van territoriale (lokale) zelfbestuursorganen uit te oefenen.
De term "municipium" werd een provinciale stad in de Romeinse staat genoemd. In deze steden had de vrije bevolking volledig of beperkt recht op zelfbestuur en Romeins burgerschap.
In westerse landen werd deze definitie gebruikt om een zelfbesturende gemeenschap aan te duiden. Een gemeente is een territoriaal zelfbestuursorgaan en het gebouw dat het inneemt.
Voor een bepaalde periode in Rusland, alleswerknemers van territoriale lichamen waren overheidswerknemers. Met andere woorden, lokale raden en uitvoerende comités waren staatsorganen. Vervolgens nam de lokale overheid een onafhankelijke vorm van realisatie van democratie.
Gemeentelijke dienst, geïsoleerd vanregering, heeft bijgedragen aan de vorming in Rusland van territoriaal bestuur als een speciaal machtsniveau. De eerste wetgevingshandelingen die het concept van lokaal zelfbestuur vastlegden, weerspiegelden de algemene principes van activiteit. Bovendien werd het concept "gemeentelijke dienst" niet in de wetgeving gebruikt. Aanvankelijk werd het werken in deze instanties beschouwd als onderdeel van de overheidsactiviteit. Medewerkers van de gemeentelijke en openbare diensten werden gelijk behandeld. In overeenstemming met deze visie werd de essentie van de positie bepaald. De gemeentelijke werknemer was dus een staatswerknemer die bij de lokale overheid werkte.
В Конституции представлены положения, vaststelling en onafhankelijkheid van de beschouwde machtstak. Volgens de wet zijn territoriale lichamen dus niet opgenomen in het systeem van overheidsinstanties. Deze norm, in combinatie met een aantal andere bepalingen en voorschriften, vormde de basis voor de resulterende constructie van lokaal zelfbestuur. Dit model heeft significante verschillen met eerder vastgelegd in de wet van de RSFSR. Zo werd in Rusland het wettelijke kader gelegd voor de vorming van een nieuw type dienstenactiviteit - de gemeentelijke dienst.
De grondwet stelt ook bepaalde kenmerken van de betrokken activiteit vast. Het onderscheid tussen gemeentelijke en openbare dienstverlening.
De tweede is een professionalde activiteiten van Russische burgers, die voorzien in de handhaving van bepaalde bevoegdheden: federale staatsorganen, constituerende entiteiten van de Russische Federatie, Russische Federatie, personen die posities vervullen die door de Grondwet zijn vastgesteld, en anderen. Gemeentediensten worden beschouwd als een professionele activiteit die voortdurend wordt uitgeoefend voor de uitoefening van bevoegdheden in de organen van territoriaal zelfbestuur.
