Doelstellingen en doelstellingen voor civiele bescherming. De belangrijkste taken van civiele bescherming

Een van de fundamentele menselijke behoeften isstaat van veiligheid en stabiliteit. En in de moderne wereld zijn er veel factoren, gebeurtenissen en bedreigingen die mensen ervan weerhouden zich veilig en stabiel te voelen.

Dat is waarom in de hele beschaafde samenlevinger zijn bepaalde wetten en voorschriften waaraan de hele bevolking leeft. Op het gebied van veiligheid is het meest opvallende concept en het systeem van maatregelen dat op wetgevend niveau is verankerd de definitie van civiele bescherming.

Hieruit voortgaand moeten alle staatsburgers begrijpen wat de doelen en doelstellingen zijn van civiele bescherming, wat de essentie ervan is.

Het concept en de essentie van civiele bescherming

Civiele bescherming van de staat (GO) iseen speciaal ontwikkeld systeem van acties en maatregelen uitgedrukt in de bescherming van de bevolking, culturele en materiële waarden van het land tegen de gevaren die voortvloeien uit militaire manipulaties of noodsituaties. En ook in de voorbereiding en opleiding van mensen op dit gebied.

Een van de functies van de staat is het waarborgen van de veiligheid van de bevolking. Om het uit te voeren, ondernemen landen verschillende acties om de civiele bescherming in stand te houden en te organiseren.

De belangrijkste taken van de civiele bescherming zijn tijdige hulp, bescherming tegen vijandelijke aanvallen, door de mens veroorzaakte of natuurrampen en andere grootschalige gevaren.

Leiderschap van moderne civiele bescherming inhet algemene niveau wordt uitgevoerd door de regering en de president van het land. In de Russische Federatie zijn naast de bovengenoemde autoriteiten ook de uitvoerende autoriteiten in de regio's van het land en in haar gemeenten betrokken bij de civiele bescherming. Elk daarvan heeft zijn eigen leiders.

Doelen en doelstellingen

De volgende taken van de civiele bescherming kunnen worden onderscheiden:

• het trainen van bewoners van nederzettingen in correct gedrag tijdens vijandelijkheden of natuurrampen;
• mensen informeren over de aanwezigheid van gevaar of over de mogelijke verschijning ervan;
• verwijdering van de bevolking, culturele of materiële waarden naar veilige plaatsen;
• bewoners voorzien van de middelen die nodig zijn voor persoonlijke bescherming, medicijnen en medische zorg;
• opsporing en uitvoering van alle noodzakelijke maatregelen om besmetting door straling, chemische of biologische wapens van territoria te elimineren;
• het herstellen van de orde in de gebieden waar vijandelijkheden plaatsvonden of een natuurramp plaatsvond, inclusief het herstel van het werk van de gemeentelijke diensten, hun betrokkenheid bij dit proces;
• uitvoeren van desinfectieprocedures, sanering van gebouwen, uitrusting, constructies;
• bestrijding van branden veroorzaakt door militaire of natuurrampen;
• het uitvoeren van activiteiten voor alle soorten camouflage;
• het verzekeren van constante gevechtsgereedheid van alle beschikbare strijdkrachten en middelen van de staat;
• begrafenis van de lijken van mensen die het slachtoffer zijn geworden van oorlog of noodsituaties.

U kunt ook de volgende taken uitlichten op het gebied van civiele bescherming, die door de staat moeten worden uitgevoerd:

• het uitvoeren van een reeks maatregelen om de stabiliteit van economische voorzieningen te versterken, die bijdragen tot een betere werking van de civiele bescherming in noodsituaties;
• speciaal onderwijs, opleiding en, indien nodig, omscholing van de civiele beschermingstroepen en managers van de civiele bescherming;
• bouw van een fonds van beschermende constructies voor de veiligheid van de bevolking (bijvoorbeeld schuilkelders);
• controle en coördinatie van de activiteiten van organisaties die betrokken zijn bij het voorspellen, voorkomen en elimineren van de gevolgen van milieu- en door de mens veroorzaakte rampen;
• creatie en onderhoud in volledige paraatheid van alle openbare waarschuwingssystemen, systemen voor het detecteren en bewaken van chemische, stralings- en biologische omstandigheden;
• zoeken naar beschadigde ruimteschepen, vliegtuigen, onderzeeërs en schepen;
• training van bewoners in de onafhankelijke vervaardiging van persoonlijke beschermingsmiddelen, technieken om te redden van massavernietigingswapens (nucleair), en hoe ze reddings- en noodoperaties uitvoeren.

Dus het doel en de taken van civieleDe verdediging is redelijk goed omschreven in de wet, maar in de praktijk komen systeemstoringen vaak voor. Als gevolg hiervan lijdt het land aan grote bevolkingsverliezen, om nog maar te zwijgen van enorme materiële waarden.

Wetten die de burgerbescherming van de Russische Federatie regelen

Het oplossen van taken op het gebied van civiele bescherming, zijn erghet concept en de essentie in de Russische Federatie wordt geregeld door de federale wet nr. 28 "inzake civiele bescherming". De federale wet werd in 1998 aangenomen en de laatste wijzigingen werden in december 2013 aangebracht, al onder de huidige leiding van het land.

Deze wet legt het concept van burgerlijk vastverdediging, de belangrijkste taken en kenmerken. Het definieert ook de bevoegdheid van de overheid en de rechten, verantwoordelijkheden en plichten van burgers op het gebied van civiele bescherming.

Naast de belangrijkste federale wet inzake defensie, de wetgeverschrijft enkele nuances van civiele bescherming voor in andere regelgevende rechtshandelingen en regeringsbesluiten. Tegelijkertijd zijn alle federale wetten inzake burgerbescherming niet in strijd met de grondwet van de Russische Federatie en het burgerlijk wetboek.

Het systeem

Nadat in algemene termen is overwogen wat civiele bescherming is, wat het concept ervan is en wat de taken in het algemeen zijn, moet men overgaan tot een diepgaande beschouwing van civiele bescherming in de Russische Federatie. Te beginnen met haar systeem.

Het GO-systeem omvat:

• beheer- en ondersteunende instanties voor civiele bescherming;
• monetaire en materiële (voedsel, medicijnen, beschermingsmiddelen) fondsen en reserves;
• controle-, waarschuwings- en communicatiecomplexen vereist in geval van gevaar;
• andere middelen en krachten die nodig zijn om de taken van de burgerbescherming te vervullen.

De burgerbescherming vormt zijn eigenstructuur niet alleen gebaseerd op territoriale principes, maar ook op productie. De belangrijkste schakel is het economische object. Bijvoorbeeld fabriek, universiteit, etc.

Dus het territoriale kenmerk van de formatieciviele bescherming bestaat uit het organiseren ervan op verschillende plaatsen, in verschillende samenstellende entiteiten, territoria, regio's, steden en dorpen van de Russische Federatie, volgens de administratieve indeling van het land.

Het productieprincipe is echter de organisatie van defensie in afzonderlijke afdelingen, ministeries, ondernemingen en faciliteiten met verschillende waarden.

Uit de ontvangen informatie wordt dat duidelijkstaat voor burgerbescherming. De structuur en taken zijn nauw met elkaar verbonden. Aangezien elke schakel van GO een aantal functies vervult die binnen zijn bevoegdheid vallen, vormen deze onderdelen van het systeem samen een krachtig, efficiënt werkend mechanisme.

Civiele bescherming kan moeilijk presterentaken van mondiale aard alleen met nauwe interactie van verschillende takken van de overheid op al haar niveaus, evenals bazen en ondergeschikten van verschillende organisaties en ondernemingen. Daarom is het erg belangrijk om zowel alle schakels van de civiele bescherming voor elk afzonderlijk in overweging te nemen, als hun onderlinge samenhang in het proces om de beoogde doelen te bereiken.

GO krachten

In hoofdstuk vijf van de federale wet "On Civil Defense"de strijdkrachten van de burgerbescherming staan ​​vast. Deze omvatten militaire formaties van federale betekenis, brandweer- en noodhulpdiensten en niet-stafformaties die de belangrijkste taken van civiele bescherming uitvoeren.

De volgorde van optreden van de strijdkrachten ligt vastDe RF-wetgeving, en hun betrokkenheid bij het proces van vijandelijkheden, het voorkomen of elimineren van de gevolgen van noodsituaties wordt bepaald door de president van de RF. Niet-standaard formaties zijn bij het proces betrokken volgens het burgerbeschermingsplan, bij decreet van een ambtenaar die het hoofd is van de burgerbescherming op het grondgebied waar het nodig is.

De federale wet specificeert ook de grondbeginselen van de activiteiten van speciale formaties en het uitvoerend orgaan dat bevoegd is om de taken van de civiele bescherming van de Russische Federatie op te lossen. Namelijk:

• Staatsorganisaties in dit gebied zijn gewapend met speciale uitrusting en wapens (handvuurwapens en koude).
• Er worden militaire reddingseenheden afgegevenspeciale certificaten van een bepaald monster, die hun status bevestigen. En ook het leger heeft internationale borden die aangeven dat ze behoren tot de civiele bescherming.
• Sociale bijstand, financiering en mijzelfde activiteiten van de burgerbescherming worden uitgevoerd volgens de wetten van de Russische Federatie. Tegelijkertijd worden fondsen toegewezen op verschillende niveaus (federaal, regionaal en lokaal), afhankelijk van welke formaties worden gefinancierd.

In oorlogstijd beginnen de strijdkrachten van de Russische Federatieom hun activiteiten uit te voeren vanaf het moment van de verklaring van de staat van beleg door de president van het land, en in vredestijd in geval van epidemieën, door de mens veroorzaakte ongelukken, rampen of rampen van natuurlijke aard.

leiderschap

Bestuur van het maatschappelijk middenveld in de Russische Federatie in overeenstemming met de wetuitgevoerd door de regering van het land. Het staatsbeleid op hetzelfde terrein wordt gevoerd door het federale uitvoerend orgaan op basis van de bevoegdheden die het door de president zijn verleend. Op het niveau van de onderdanen van de staat en de gemeenten wordt het bestuur van de burgerbescherming uitgeoefend door de hoofden van de uitvoerende macht van de onderdanen, respectievelijk de gemeenten. De hoofden zijn volledig verantwoordelijk voor de organisatie en uitvoering van maatregelen ter bescherming en bescherming van de bevolking.

Om tijdig, op het juiste momentgrondgebied en de taken op het gebied van civiele bescherming volledig zijn voltooid, zijn de volgende bestuursorganen voor de civiele bescherming wettelijk verankerd in de Russische Federatie:

1. Het uitvoerend orgaan op het gebied van civiele bescherming van federale betekenis.

Deze autoriteit voert het gepaste uitregulering van alle ondergeschikte organen en organisaties. Het heeft speciale vergunnings-, toezichthoudende en controlefuncties om de doelen en doelstellingen van de civiele bescherming te waarborgen.

2. Territoriale uitvoerende organen van de civiele bescherming.

Dit zijn regionale centra voor het wegnemen van gevolgennatuurrampen, hulp bij noodsituaties, in het algemeen gemachtigd om alle civiele beschermingstaken op het grondgebied van een afzonderlijke entiteit of gemeente op te lossen. Dergelijke organen worden bemand door militairen van de militaire formaties van de federale overheid, evenals door hoge ambtenaren van de federale brandweer en burgerpersoneel.

De leiding van territoriale organen wordt benoemd en ontslagen door de hoofden van het federale uitvoerend orgaan. De president van de Russische Federatie heeft ook het recht om hen uit hun functie te ontslaan.

3. Structurele onderverdelingen van federale autoriteiten met een uitvoerende aard.

4. Structurele indelingen van organisaties (medewerkers).

Bevoegdheden van de president en de regering van de Russische Federatie op het gebied van civiele bescherming

Naast het feit dat FZ-28 het doel entaken van de civiele bescherming, definieert het concept en de kenmerken ervan, hij schrijft ook de bevoegdheden van de openbare autoriteiten op dit gebied in een apart hoofdstuk voor.

Dus in het tweede hoofdstuk van Art. 5 Er wordt aangegeven dat de president van de Russische Federatie gemachtigd is:

• de grondslagen van een verenigd burgerbeschermingsbeleid bepalen;
• het burgerbeschermingsplan goed te keuren en uit te voeren, zowel op het hele grondgebied van de Russische Federatie als op haar individuele onderdanen;
• keurt het aantal, de samenstelling en de structuur van militaire reddingseenheden, voorschriften over hun organisatie en wijzigingen goed.

In overeenstemming met art. 6 De regering van de Russische Federatie heeft om de taken van civiele bescherming te vervullen het recht en is verplicht:

• zorgen voor de uitvoering van een verenigd defensiebeleid;
• het algemene gedrag en de organisatorische aspecten van civiele bescherming beheren;
• verschillende normatieve rechtshandelingen uitvaardigen op het gebied van defensie en de ontwikkeling van de federale wet organiseren;
• de procedure bepalen voor het classificeren van het gebied als burgerbeschermingsgroepen;
• de procedure vaststellen voor de evacuatie van mensen, materiële en culturele waarden uit de gevarenzone;
• regels opstellen voor het opleiden van burgers op het gebied van defensie;
• de procedure bepalen voor het creëren van schuilplaatsen en schuilplaatsen, evenals de accumulatie, het gebruik en de opslag van verschillende beschermende uitrusting, voedsel, medicijnen.

Bevoegdheden van uitvoerende autoriteiten op het gebied van civiele bescherming

In overeenstemming met art. 7 uitvoerende autoriteiten op het gebied van civiele bescherming kunnen en moeten:

• op dit gebied normatieve rechtshandelingen aannemen, de daarin vervatte informatie onder de aandacht brengen van bevoegde organisaties, toezien op de naleving en uitvoering ervan;
• een plan voor civiele bescherming uitwerken, in overleg met de federale overheid;
• maatregelen en procedures voor civiele bescherming uitvoeren, de nodige strijdkrachten en beschermingsmiddelen creëren;
• om een ​​reeks maatregelen uit te voeren die bedoeld zijn om objecten te behouden die buitengewoon belangrijk zijn voor het functioneren van de economie en het behoud van mensenlevens;
• het creëren en bewaken van de constante paraatheid van een complex van technische apparaten voor het beheer van de civiele bescherming, evenals openbare waarschuwingssystemen;
• het creëren en bewaken van de veiligheid van voorraden proviand, medicijnen en andere noodzakelijke fondsen.

Maatschappelijke organisaties

Om de bevolking te beschermen tegen gevaren,naast overheidsinstanties zijn er ook maatschappelijke organisaties op ondernemingsniveau. Alle volwassen burgers die de pensioengerechtigde leeftijd nog niet hebben bereikt, kunnen lid worden van dergelijke maatschappelijke organisaties, behalve zwangere vrouwen, gehandicapten, moeders van kleine kinderen (jonger dan 8 jaar) en enkele andere categorieën burgers.

FZ-28 schetst ook de taken van civiele beschermingsorganisaties en hun bevoegdheden. Namelijk:

• het plannen en organiseren van verdedigingsmaatregelen;
• opleiding van eigen medewerkers op het gebied van defensie;
• creatie en opslag van eigen voorraden fondsen, medicijnen, provisies, waardevol tijdens een ramp.

1e en 2e klas organisaties en enkele 3e klassegevaar (productie van straling of nucleair gevaar, hydraulische constructies) zijn verplicht om niet-standaard formaties voor noodhulp te creëren en constant gereed te houden. En de 1e en 2e gevarenklassen zijn ook lokale waarschuwingssystemen.

Andere kenmerken van de RF-civiele bescherming

U kunt ook toevoegen dat alle taken van de Russische burgerbescherming, afhankelijk van de algemene interne en externe situatie, op verschillende manieren worden uitgevoerd:

1. Dagelijkse activiteit is het vervullen van doelen en doelstellingen in vredestijd, bij afwezigheid van natuurrampen en door de mens veroorzaakte rampen.
2. Verhoogde paraatheid - acties met een duidelijke dreiging een oorlog te ontketenen, met een verslechtering van de situatie van chemische, stralings-, seismische of industriële aard.
3. Noodmodus - oorlogsverklaring, staat van beleg, feitelijk ongeval, catastrofe.

Een paar woorden over hoe in het algemeenciviele bescherming ontwikkeld en veranderd. De taken van de civiele bescherming zijn altijd uitgevoerd en getransformeerd afhankelijk van het soort gevaar dat het land ooit heeft bedreigd.

Bijvoorbeeld, in de jaren 30 van de 20e eeuw,lokaal luchtverdedigingssysteem. Het was in verband met het verschijnen en intensiveren van het bombardement op dit moment door de agressor (Duitse indringers). Met behulp van dit systeem werden veel luchtbommen geneutraliseerd, een groot aantal branden geblust en werden industriële ongevallen voorkomen.

In het midden van de 20e eeuw, de dreiging van nucleairwapens, dus op dit moment bouwde het land zijn nucleaire potentieel voor zijn eigen verdediging op. De bevolking werd regelmatig getraind in de middelen en acties die nodig zijn om zich te beschermen tegen een nucleaire explosie.

Tegenwoordig is de staat meer blootgesteld aanterroristische aanslagen door bendes. Evenals ernstige natuurrampen (branden, overstromingen). Dienovereenkomstig worden alle krachten van de staat en het volk tegen hen ingezet. Voor deze doeleinden is er in de Russische Federatie sinds januari 1994 een ministerie voor noodsituaties.

conclusie

Hierboven de term "civieldefensie ', de definitie en taken ervan in de moderne wereld. Op basis van de ontvangen informatie kan worden geconcludeerd dat er in de Russische Federatie tegenwoordig een behoorlijk effectief wetgevingskader is op het gebied van civiele bescherming. Niettemin zijn er van jaar tot jaar verschillende er doen zich situaties voor, waaruit duidelijk wordt dat er nog steeds veel problemen zijn op dit gebied, vanwege de inconsistentie, nalatigheid en medeplichtigheid van de leidende ambtenaren en leden van de uitvoerende autoriteiten, lijdt het land grote verliezen en verliest het vele levens van zijn burgers.

In dit verband is het de moeite waard om de belangrijkste richtingen in de ontwikkeling van civiele bescherming te benadrukken:

1. Staatsbepaling van prioriteiten bij de financiering en uitvoering van civiele beschermingsactiviteiten.
2. De nadruk van de bevoegde autoriteiten op systematische training in de basisprincipes van veiligheid voor zowel freelance-eenheden als civiele beschermingsinstanties, en de gewone bevolking van het land.
3. Verhoogde straffen voor onjuist optreden door ambtenaren van de civiele bescherming.