Weerstanden zijn elementen van elektrische circuitsweerstand hebben tegen het doorlaten van elektrische stroom. Ze worden in alle elektrische circuits gebruikt, zelfs in de meest elementaire. Weerstanden onderscheiden zich door de volgende kenmerken: door vermogen, door de waarde van de nominale weerstand, door de nauwkeurigheidsklasse, door het type, enz. In dit artikel zullen we een dergelijk concept als de nominale weerstand beschouwen. Wat het is? De nominale waarde van het weerstandselement betekent de waarde van het niveau van interne weerstand tegen de doorgang van elektrische stroom erdoorheen. In elektrotechniek wordt de weerstandswaarde aangegeven met de Latijnse letter RHet is gebruikelijk om deze waarde zo te schrijveneenheden zoals ohm. Deze eenheid kreeg zijn naam ter ere van de beroemde Duitse natuurkundige Georg Simon Ohm, beroemd om zijn werk in de studie van elektrische stroom. Waarom moet u de waarde van de weerstanden weten? Om de juiste elementen voor het geprojecteerde circuit te kiezen of om een analoog te kiezen bij het repareren van apparaten.
Overweeg manieren om nominale waarden te schrijvenweerstanden op het lichaam van de elementen. Er zijn drie manieren om weerstanden te markeren: digitaal - bevat alleen cijfers; symbolisch - wordt gecombineerd, samen met cijfers zijn er ook letters; en tenslotte kleur - staat voor een reeks dwarsstrepen van verschillende kleuren, het aantal strepen varieert van 3 tot 5.
Vervolgens zullen we analyseren hoe de weerstandswaarde wordt geschrevenafhankelijk van het type element. Vaste weerstandselementen van het draadtype zijn een cilindrische cilinder. Dergelijke elementen zijn op alle drie manieren gemarkeerd. Digitale opname is alleen van toepassing op weerstanden met een nominale waarde van maximaal 999 ohm. Het ziet er zo uit: 2.0; 220; 750. Betekent respectievelijk: 2 Ohm, 220 Ohm en 750 Ohm. Het volgende type notatie gebruikt letters van het Latijnse alfabet in plaats van een komma: R - betekent één; K - kilo, dat wil zeggen, 1000; M - mega, dat is 1.000.000 Het blijkt dat bij deze manier van schrijven, om de weerstandswaarde te krijgen, je de digitale waarde moet vermenigvuldigen met de waarde van de letter. Een voorbeeld van zo'n plaat: 220 R - betekent 220 Ohm; 3K2 - betekent 3200 Ohm; 1M1 - betekent 1100 kOhm.
Kleurgecodeerde invoer van nominale waardeaangebracht over het cilindrische lichaam van het element. In Sovjet-gemaakte weerstanden werd de markering aangebracht met een offset naar één kant, dit gaf het begin van de decoderingstelling aan. In moderne elementen is de laatste strip van de streepjescode altijd goud of zilver, en dit betekent de nauwkeurigheidsklasse van de weerstand (5 of 10 procent). In het geval dat de markering uit slechts drie strepen bestaat, is de standaard nauwkeurigheidsklasse 20 procent. De codering, bestaande uit 3-4 banden, in de eerste twee bevat de waarde van de nominale, en de derde - de waarde van de vermenigvuldiger. De codering van 5-6 banden in de eerste drie bevat de denominatiewaarde en in de vierde - de vermenigvuldigingswaarde.
Het volgende type weerstand is een chipweerstandof SMD-weerstand. Bij dergelijke weerstanden is de markering digitaal en symbolisch. Het wordt eenvoudig ontcijferd: bij digitale markering geven de eerste cijfers de waarde van de denominatie aan, en de laatste - het aantal nullen; symbolisch - de eerste twee cijfers geven de waarde aan en het laatste teken - de waarde van de vermenigvuldiger.
Variabele weerstanden gebruiken de standaardnotatie van de nominale waarde met cijfers en letters van het Latijnse alfabet.
