De Sovjet-Unie was een zeer atletisch land enaltijd gestreefd om de eerste te zijn in alle sporten. Hockey is geen uitzondering. Een land met een bevolking van bijna 300 miljoen mensen bezorgde de wereld elk jaar nieuwe sterren. En zelfs de ineenstorting van de USSR had op geen enkele manier invloed op de vaardigheid van deze geweldige mensen. Hockeyspelers die in de jaren 80 speelden, bleven de kwaliteit van het Russische hockey behouden, zelfs in de moeilijkste jaren voor het land. Een van deze geweldige spelers was Alexander Viktorovich Kozhevnikov.
kinderjaren
21 september 1958 was gemarkeerd voorPenza-paar Kozhevnikovs gelukkige gebeurtenis - de zoon van Sasha werd geboren. Het gezin van Alexander Kozhevnikov was een gewone Sovjetfamilie uit de arbeidersklasse. Vader is chauffeur, moeder werkte als verpleegster in een ziekenhuis. Alexander groeide op als sportkind en begon hockey te spelen op de schoolsectie. Zijn talent was al op jonge leeftijd zichtbaar. De jonge atleet wijdde zich volledig aan hockey in training.
Kinder- en jeugdcarrière
De eerste glimp van het talent van Kozhevnikov (hockeyspeler)toonde op het kampioenschap van Penza. De jonge speler scoorde 5 doelpunten. Dergelijke hoge prestaties trokken de aandacht van de CYSS-coach Vasily Yadrintsev. Na het kampioenschap nodigde hij Kozhevnikov uit om bij hem thuis te trainen.
Een serieuze hockeyhobby beviel de ouders van Alexander, omdat de jongen geen tijd had voor hooliganisme. Zelfs toen begon het complexe karakter van Alexander te verschijnen.
De acht uur durende training bleef niet onopgemerkt. Op 14-jarige leeftijd wordt Sasha gebeld door het jeugdteam van de USSR. Dit is hoe Alexander Kozhevnikov zijn professionele carrière begon. De hockeyspeler groeit en er begint een nieuwe fase in zijn leven.
"Dieselist"
In 1964 begon een nieuwe te spelen in het USSR-kampioenschapopdracht. Het was "Dieselist" (Penza). Het Penza-team bestond voornamelijk uit lokale spelers. In 1975 hield coach Alexander Vautin van een jonge en veelbelovende hockeyspeler van de Youth Sports School - Kozhevnikov. Sasha accepteert de uitnodiging voor de club. Alexander Kozhevnikov speelde voor een volwassen team en begon een professional te worden. Zijn biografie in 1977 werd, dankzij doorzettingsvermogen en vaardigheid, aangevuld met een nieuw record: hij werd de Europese kampioen als onderdeel van het jeugdteam van de USSR.
"Spartak Moskou)
In 1977 werd de hoofdtrainer van "Dieselist" AlexanderVautin sluit zich aan bij Spartak Moskou. Hij brengt zijn leerlingen uit Penza naar het team: Alexander Kozhevnikov en Alexander Gerasimov. Het leven in de grote stad leek erg moeilijk voor de inwoners van Penza. De jongens die in het kleine Penza zijn opgegroeid, konden de drukte van Moskou niet accepteren. Er kwam een einde aan het geduld van de hockeyspelers en ze vluchtten naar Penza. Na veel overreding keerde Kozhevnikov terug naar Spartak, en Gerasimov bleef in zijn geboorteplaats.
De eerste wedstrijd vond plaats op 2 oktober 1977Kozhevnikov in Moskou "Spartak". Hij werd de eerste voor de jonge atleet in het USSR-kampioenschap. En een paar weken later vond de Moskou derby "Spartak" - "Dynamo" plaats. In die wedstrijd scoort Alexander Viktorovich Kozhevnikov zijn eerste professionele doelpunt.
1979 zal worden herinnerd door de fans van Moskou"Spartak" wisseling van coach. Boris Pavlovich Kulagin werd de nieuwe coach van het team. Voorafgaand aan Kulagin geloofde Kozhevnikov dat zijn carrière als geheel goed ging. Hij speelde regelmatig voor Spartak, maakte deel uit van de dubbel van het nationale team van de USSR. Ze schreven over hem in de kranten, en zijn naam was bij velen bekend.
Kulagin, die zich bij het team had gevoegd, begon een preventieve maatregelwerk. De beurt kwam bij Alexander Kozhevnikov. De nieuwe coach dreigde de jonge hockeyspeler hem eruit te schoppen. En hij raadde me aan om training en regime serieuzer te nemen. Sindsdien is hij, zoals Kozhevnikov zelf opmerkte, meer gedisciplineerd en serieuzer geworden. Alexander begon de instructies van Kulagin strikt op te volgen en begon zijn potentieel in grotere mate te beseffen.
Debuut voor het nationale team van de USSR
Na een jaar met Alexander te hebben gewerkt, Boris Pavlovichadviseerde Viktor Vasilyevich Tikhonov, de coach van het eerste team, om Kozhevnikov naar het trainingskamp van het nationale team te roepen. Tikhonov luisterde en riep Kozhevnikov bij het team.
43 goals werden gescoord door Alexander Kozhevnikovin het seizoen 1981-1982. Dit was een van de beste resultaten van de Unie. En Tikhonov nam Kozhevnikov zonder aarzeling mee naar het Wereldkampioenschap in Finland. Alexander, uit dankbaarheid aan de coach, sloeg tijdens het toernooi 6 keer het doel van de tegenstander. Het nationale team van de USSR werd toen de verdiende wereldkampioen.
Twee jaar later werden de Olympische Winterspelen gehoudenin Joegoslavië. Het nationale team van de USSR speelde het hele toernooi zelfverzekerd en ontmoette het Tsjechoslowaakse nationale team in de finale. De wedstrijd eindigde met een score van 2: 0 in het voordeel van de Sovjet-Unie, en de beslissende puck werd gescoord door Alexander Kozhevnikov van Spartak. De hockeyspeler bracht Olympisch goud naar het Sovjet-nationale team.
Vleugels van de Sovjets en pensionering
In 1986 werd Moskou "Spartak" geleid door BorisAleksandrovitsj Mayorov. De emotionele Kozhevnikov, die bovendien zelf kon beslissen of hij trainde of liep, veroorzaakte gemengde gevoelens in Mayorov. De coach en de hockeyspeler konden niet samenwerken en Kozhevnikov moest vertrekken naar Wings of the Soviets.
In 1988 werd Alexander Kozhevnikov, een hockeyspeler bij Krylia Sovetov, voor de tweede keer Olympisch kampioen.
In het seizoen 1989-1990, aan het begin van de perestrojka,Kozhevnikov verandert de club opnieuw. Het nieuwe huis van de beroemde hockeyspeler is de Zweedse "AIK". Na 16 wedstrijden te hebben gespeeld en 14 punten te hebben behaald, vertrekt hij halverwege het seizoen naar Groot-Brittannië. Daar speelt hij voor de hockeyclub Durham Wasps. Alexander Viktorovich kon echter niet lang in het buitenland blijven en in 1991 keerde hij terug naar het voormalige team. Voor Krylya Sovetov speelde Alexander Kozhevnikov in het seizoen 1990-1991 4 wedstrijden en ging met pensioen.
Keer terug naar sport
In 1995 maakte Wings moeilijke tijden door.Het team had niet genoeg spelers om deel te nemen aan het International Hockey League-kampioenschap. En het management nodigde de veteraan Kozhevnikov uit om weer het ijs op te gaan. In het seizoen 1995-1996 speelde Alexander Viktorovich 23 wedstrijden en scoorde 8 goals en 12 assists. Het seizoen 1996-1997 eindigde met 12 wedstrijden en 9 punten op het doel + pass-systeem. Het seizoen 1996-1997 was het laatste in de carrière van de grote Sovjet-Russische hockeyspeler Alexander Viktorovich Kozhevnikov. Zo eindigt de professionele carrière van je favoriete atleet.
Persoonlijk leven en leven na het einde van een carrière
Het persoonlijke leven van Alexander Kozhevnikov was dat nietrijk aan heldere gebeurtenissen. De hockeyspeler wijdde al zijn tijd aan trainingen en wedstrijden. In 1984 beviel de vrouw van Alexander Kozhevnikov, Margarita, van een dochter, Maria. Toen ze nog klein was, verliet Alexander het gezin. Maria Kozhevnikova werd een beroemde actrice. De atleet heeft ook een zoon, Andrei.
Vandaag is Alexander Kozhevnikov een sportexperten een tv-commentator. Ook na het einde van zijn carrière neemt hij geen afscheid van waar hij van houdt. Alexander is aan hem toegewijd. Sport en Kozhevnikov zijn één geheel. Het is moeilijk om Sovjet- en Russisch hockey zonder hem voor te stellen. En vandaag is het een genoegen om wedstrijden met zijn opmerkingen te bekijken, aangezien zijn aanwezigheid het spel een levendige en dynamische geest geeft.
