Een echt genie in zijn vak, veelvoudigkampioen, ijsvirtuoos en gewoon een goed doelbewust persoon Igor Larionov is een echte hockeylegende geworden. "Igor beschrijven is hetzelfde als proberen de helderheid van de zon uit te leggen met behulp van een kaarsvlam", zeiden zijn tijdgenoten over hem.
Eerste liefde voor hockey
Igor Nikolaevich Larionov werd geboren op 3 december 1960jaar in de stad Voznesensk, waar de belangrijkste attractie van die tijd de hockeyclub "Khimik" was. De zevenjarige Igor, een passie voor hockey, werd bijgebracht door zijn oudere broer Evgeny, die lid was van deze club. Het benijdenswaardige enthousiasme en de passie waarmee Zhenya bezig was met hockey, kon niet anders dan in Igors jonge ontvankelijke hart een gepassioneerde liefde voor deze sport ontwikkelen. Hij werd zo meegesleept door hockey dat hij, in afwezigheid van zijn broer, zijn schaatsen pakte en het erf op rende, waar hij urenlang op ijs schaatste.
De oudere broer zag Igors diepe passie en nam zijn jongere broer mee naar een hockeyclub. De jongens werden vervolgens gecoacht door Vyacheslav Odinokov, die zijn eerste leraar werd.
Sportieve jeugd van een hockeyspeler
Hockey werd zijn leven voor de toekomstige kampioen,doel, betekenis. Hoewel de hockeyspeler desondanks zijn studie op school niet stopte, rechtvaardigde hij zichzelf met een gebrek aan tijd. Ouders eisten hoge academische prestaties en hun zoon probeerde hen niet teleur te stellen - het enige slechte cijfer zou het cijfer kunnen zijn dat werd gegeven voor frequente afwezigheid vanwege constante reizen naar games. De jongen was nieuwsgierig genoeg om school en hockey te combineren.
Igor Larionov ontving zijn eerste erkenning bijtoernooi "Golden Puck", gehouden in zijn geboorteplaats. De talenten van de leidende spits werden opgemerkt door coach Nikolai Epstein, die zelf, al een meester in de sport was, op dat moment het potentieel van een zestienjarige hockeyspeler niet kon missen en niet traag was om hem naar de volwassen team. Hij was het die Igor hielp om al zijn capaciteiten te onthullen en hem een kaartje voor professionele sporten gaf.
Doelgerichtheid en individualiteit van de atleet
Het bezitten van een eigenaardigheid, alleen voor hemdoor de manier van spelen was Igor best tevreden met de combinatietactiek, waar Khimik de voorkeur aan gaf. Hij hield van de snelle beweging, verrassing en aanvallende actie die haar kenmerkte. Daarom won Igor Larionov, de hockeyspeler wiens foto je in het artikel ziet, snel de sympathie van het publiek, dat dol was op zijn speciale benadering van deze sport.
Zijn persoonlijkheid, volgens sommigen,vanwege een serieuze hobby voor andere sporten: volleybal, basketbal en een bijzondere liefde voor voetbal. Het is moeilijk om het hele scala aan gevoelens en emoties te beschrijven dat de zeventienjarige Igor Larionov ervoer na zijn eerste wedstrijd in het USSR-kampioenschap en het doelpunt dat de hockeyspeler scoorde voor Vladimir Myshkin zelf.
De eerste harde stappen naar roem
Al snel begonnen zulke mensen aandacht aan hem te schenken.bekende clubs als Dynamo, CSKA en Spartak. De atleet wilde categorisch niet naar CSKA gaan: hij was niet tevreden met de eigenaardige methodologie van coach Viktor Tikhonov, die was gebaseerd op strikte discipline en dezelfde onmenselijke trainingsmethoden die niet iedereen kon weerstaan. Later zal hij het in alle details beschrijven in het Ogonyok-magazine en het artikel ontwerpen als een beroepschrift aan de coach.
Zoals altijd heeft het leven op zijn eigen manier besloten:om militaire dienst te vermijden moest Igor, na drie seizoenen bij Khimik gespeeld te hebben, zijn vertrouwde team verlaten met coach Nikolai Epstein en naar Tikhonov gaan bij CSKA. De angsten van de hockeyspeler waren niet voor niets. Zijn leven onder de "gevoelige" leiding van Tikhonov veranderde in een soort van maximaal beveiligde gevangenis: vrijwel niets dan verboden, constante scheiding van zijn familie, zware, ondraaglijke stress. De reden was het idee van de "ijzeren" koets om een onoverwinnelijke vijf te creëren, waarvoor geen enkele poort zou weerstaan.
Als onderdeel van CSKA bleef Larionov Igor ongewijzigdkampioen, en in de jaren tachtig begon hij te spelen als een centrale spits in de legendarische vijf: V. Fetisov, V. Krutov, S. Makarov, A. Kasatonov. Na 9 seizoenen bij CSKA te hebben gespeeld, scoorde de kampioen 204 doelpunten en in 69 internationale wedstrijden - 27 doelpunten en 38 assists. De getalenteerde en beroemde Larionov kreeg de bijnaam "professor" vanwege zijn ongebruikelijke kenmerken van het spel en werd erkend als de beste hockeyspeler.
Helaas, vanwege een onwil om tactieken te accepterenTikhonov, de jonge kampioen, kreeg een jaar lang geen reizen. Op dit moment ontmoette de hockeyspeler zijn toekomstige vrouw - de beroemde kunstschaatser Elena Batalova, met wie hij in de toekomst twee dochters en een zoon had.
Grote verandering
Na het conflict met Tikhonov Igor Larionov in bloeden kreeg toen toestemming om naar het buitenland te gaan om atleten uit te wisselen - naar Vancouver. Daar werd hij, nadat hij de langverwachte vrijheid had ontvangen en onmiddellijk de liefde van de fans had gewonnen, de beste hockeyspeler in de Vancouver Canucks-club. Na drie vruchtbare seizoenen te hebben gespeeld, verhuisde Igor Larionov naar Zwitserland en werd hij lid van de Lugano-club, waarin hij 13 doelpunten scoorde in 32 wedstrijden. Later, als onderdeel van de "Russian Five" van Russische spelers, gecreëerd door coach Scotty Bowman in Detroit, behaalde hij overwinning na overwinning met hen.
De laatste club in de carrière van de beroemde hockeyspelerwerd de New Jersey Devils. Igor Larionov, wiens foto je in het artikel ziet, verliet in 2004, op 44-jarige leeftijd, de grote sport, nadat hij de laatste wedstrijd in Moskou had doorgebracht.
Het leven buiten sport
Vandaag sportmeester Igor Nikolajevitsj Larionov -hockeyagent die jonge aspirant-atleten helpt in Noord-Amerika. Toen hij in Zwitserland woonde, raakte hij serieus geïnteresseerd in het maken van wijn, met als resultaat zijn eigen wijnmakerij, die hij opende in Californië.
