In het kampioenschap 2016/2017 was het ooit permanentede kampioen van het Russische voetbalkampioenschap heeft de afgelopen jaren de meest realistische kans om op de eerste plaats te eindigen. Spartak Moskou heeft het kampioenschap lang gemist, en nu het team in de tussenliggende pole position staat, hebben de spelers van de club en de hele technische staf alleen maar een idee hoe ze het gewenste resultaat niet kunnen missen. Een van degenen die de nieuwe geschiedenis van het Moskou-collectief schrijven, is Evgeny Makeev. De voetballer zit al tien jaar in de clubstructuur en mag zich met recht een Spartak-veteraan noemen. Tegelijkertijd is hij pas zevenentwintig jaar oud en verlangt hij nog steeds naar nieuwe successen.
Eerste stappen in het voetbal
Eugene werd ooit door zijn vader tot de grote sport gebrachtook beroemde voetballer Vladimir Makeev. Hij begon als een jonge kerel in de jeugdafdeling van Severstal. Ironisch genoeg was er geen groep in de club waarin Yevgeny Makeev kon trainen met zijn leeftijdsgenoten, dus volgde hij lessen met kinderen die twee jaar ouder waren. Al op 15-jarige leeftijd kreeg de voetballer zijn eerste ernstige blessure toen zijn been werd gebroken in een gewone dubbelzijdige. Alles werkte echter drie maanden lang buiten het voetbal - het jonge lichaam herstelde snel van schade.
People's team
In 2007 bestond Moskou "Spartak" niet meerde onvoorwaardelijke en permanente kampioen van Rusland, maar het team bleef het populairst in het land en in de hoofdstad. Natuurlijk, nadat hij een uitnodiging had ontvangen om zich bij het "vlees" aan te sluiten, aarzelde Evgeny Makeev geen seconde en tekende het eerste echte professionele contract.
In eerste instantie had de jonge voetballerextreem krap, vooral met het oog op de fysieke activiteit die werd gegeven in "Spartak". Hij bracht enige tijd door in het back-upteam en kwam pas later in het hoofdteam. De ploeg had af en toe koorts, de ene coach werd vervangen door de andere. Niet alles verliep soepel voor Makeev, maar hard werken in training en een groot verlangen om te groeien leidden ertoe dat Evgeny Makeev een plaats veroverde in de verdediging van het "volksteam". De speler was even comfortabel op de linker- en rechterflank.
Bloeiend
Voor het eerst in de basisopstelling van "Spartak" -verdedigerMakeev verscheen in 2009, en na een paar wedstrijden viel hij in de armen van zijn teamgenoten toen hij zijn debuutgoal vierde tegen Saturnus van Ramenskoye. Een jaar later speelde de voetballer zijn eerste wedstrijd in het meest prestigieuze toernooi van de Oude Wereld, de Champions League. De rivaal van het "vlees" werd toen de Franse "Marseille". De carrière van de verdediger ging geleidelijk omhoog, dus na nog eens anderhalf jaar kreeg hij een telefoontje van het Russische nationale voetbalteam, wiens kleuren hij nog steeds verdedigt. In totaal wist Evgeny in de loop van zijn professionele carrière 6 doelpunten te scoren tegen rivalen.
Zijn mentoren
Zo gebeurde het dat de afgelopen tien jaar aan het roer stondMoskou “Spartak” -coaches waren absoluut verschillend in temperament en visie op voetbal. Het is een paradox, maar spelen onder leiding van zo'n ongelijke Valery Karpin, Murat Yakin, Dmitry Alenichev, flankverdediger Makeev bleef de belangrijkste verdediger. Vandaag wordt de club gerund door de Italiaan Massimo Carrera en het lijkt erop dat de club eindelijk op de goede weg is.
Evgeny Makeev: persoonlijk leven
Eugene is zevenentwintig jaar oud, en hij is er nog steedseen van de meest geschikte vrijers in de Russische Premier League. Dit blijkt uit het aantal persoonlijke fans van de voetballer die geen enkele van zijn wedstrijden missen. Evgeny Makeev behaagt zijn fans soms met nieuwe foto's op sociale netwerken, maar dit gebeurt niet vaak - de speler is vrij bescheiden en is niet gewend om in de stralen van zijn eigen glorie te zwemmen. Hij geeft zelfs interviews aan journalisten, een beetje beschaamd. Yevgeny's vader speelt nog steeds voor een van de ervaren teams van Tsjerepovets, maar hij is terughoudend om advies te geven aan zijn zoon. Stel dat de aanvaller en de verdediger elkaar geen adviseurs zijn.
