Mario Lemieux, wiens biografie wordt gepresenteerd indit artikel is een van de beroemdste Canadese hockeyspelers. Hij werd beroemd door zijn optredens in het Pittsburgh Penguins-team, dat hij in 1999 kocht, evenals het nationale team van zijn land. Tijdens zijn carrière heeft deze man een groot aantal individuele en teamtrofeeën weten te winnen. Hij is een van de weinige atleten wiens naam onmiddellijk na het einde van zijn spelerscarrière werd opgenomen in de Hockey Hall of Fame. Voor zijn professionaliteit en vaardigheid heeft hij verschillende bijnamen gekregen van fans - Supermario en Magnificent.
kinderjaren
De toekomstige wereldhockeyster was geborenin een buitenwijk van Montreal op 5 oktober 1965. Zijn vader werkte als bouwvakker en zijn moeder was huisvrouw. Samen met zijn twee oudere broers bracht de man zijn jeugd door in het werkgebied van de metropool. Al op driejarige leeftijd begon Mario met hen te hockeyen in de kelder van zijn huis. De dop van de fles speelde de rol van de wasmachine voor de kinderen, en het hek was de piano van hun moeder. De vader was een groot voorstander van zo'n hobby van zijn zonen, dus bouwde hij later een geïmproviseerde ijsbaan voor hen in de tuin. Op winteravonden oefenden ze constant na schooltijd op een nabijgelegen speeltuin en speelden ze met hun leeftijdsgenoten.
Debuutstappen in professionele sporten
Zoals hierboven vermeld, serieuze capaciteitenaan hockey toonde Mario Lemieux zich al op jonge leeftijd. In 1972 werd hij kampioen van Montreal met de Hurricanes de Ville-Émard. Hij speelde voor verschillende kinderteams en scoorde 5-6 doelpunten per gevecht, dus veel experts en coaches spraken over zijn grote toekomst in de sport. Er wordt aangenomen dat Mario's professionele carrière begon bij Laval Voisens, een team dat speelde in de Quebec Major Junior League. Gedurende alle drie de seizoenen die hij hier doorbracht, heeft de man zich altijd onderscheiden door simpelweg fenomenale prestaties.
Droogte
1984 was de tijd van een jonge hockeyspelerga naar het ontwerp. Serieuze successen in de jeugdcompetities leidden ertoe dat Mario Lemieux op dat moment zijn eerste nummer werd. De NHL was erg aantrekkelijk voor de man. Bovendien stond een hele rij clubs achter hem opgesteld. Zelf droomde hij ervan een trui te dragen van de legendarische Canadezen uit Montreal. Het lot besliste toen echter anders. In het voorgaande seizoen werden de Pittsburgh Penguins voor het eerst in hun geschiedenis de belangrijkste outsider, dus zij hadden recht op het eerste draftnummer. Er bestond geen twijfel over wie de club zou kiezen als nieuw gezicht en leider. Vertegenwoordigers van andere clubs boden veel geld en zelfs alle nummers van hun ontwerp aan de "pinguïns" voor de jonge speler, maar werden geweigerd. Dit feit viel de hockeyspeler zelf erg tegen, omdat hij niet wilde spelen voor een buitenstaander, die onder meer in de Verenigde Staten was gevestigd. Hoe het ook zij, de algemeen directeur slaagde er nog steeds in de jongeman te overtuigen, die uiteindelijk een contract voor twee jaar met het team tekende, volgens de voorwaarden waarvan hij 600 duizend dollar aan salaris en 150 duizend dollar aan bonussen ontving.
Startseizoenen in de NHL
In zijn eerste NHL-duel tegen BostonBruins »Mario scoorde de openingspuck bij de eerste worp. Toen kwamen veel inwoners van Pittsburgh naar de wedstrijd van het jonge talent kijken, en er werd een full house opgenomen in de arena zelf. De situatie veranderde het hele jaar niet en de Canadees bedankte zelf de fans met zijn optredens. Tijdens het seizoen scoorde hij 43 goals en gaf 57 assists, waarmee hij precies honderd punten behaalde. Als gevolg hiervan werd de man uitgenodigd voor de All-Star Game, waarin hij werd gekozen als de beste speler in het gevecht. Op dit moment blijft hij de enige nieuwkomer die is geslaagd. In hetzelfde jaar maakte hockeyspeler Mario Lemieux zijn debuut in het Canadese nationale team.
Door zijn spel heeft de speler in feite zijn team geredfaillissement. Het volgende seizoen scoorde hij al 141 punten en verloor uiteindelijk in deze indicator alleen van Wayne Gretzky. Toen eindigde zijn team veel hoger in de tafel, maar kon het de playoff-fase niet halen. Hoe het ook zij, Mario heeft zijn contract bij zijn club verlengd. In 1988 werd de hockeyspeler met 168 punten de topscorer en liet de bovengenoemde Gretzky, die de afgelopen zeven jaar op rij deze titel won, van het podium vallen. Talrijke assists en goals van Mario Lemieux (respectievelijk 114 en 85) in het daaropvolgende jaar lieten hem gemakkelijk opnieuw winnen.
problemen
In 1989 begon de atleet ernstige pijn te ervaren.achter. Hij rustte vaak lange tijd aan de zijkant en in de kleedkamer kon hij zijn uitrusting niet alleen uittrekken. Toch weerhield dit hem er niet van om een hoge vaardigheid te tonen. In 1990 diagnosticeerden artsen Mario Lemieux met een verplaatsing van de tussenwervelschijven. Hij onderging een operatie, maar het duurde bijna 6 maanden om te herstellen. Toen hij in 1991 terugkeerde op het ijs, was de ploeg al veel sterker dankzij goed management en een aantal getalenteerde spelers. Desondanks was Mario altijd de beste op het veld en wonnen de Penguins de Stanley Cup. Pittsburgh herhaalde dit succes in het volgende seizoen.
In 1993 werd de hockeyspeler een andere gemaaktrugoperatie, maar de pijn ging niet weg. Dit seizoen nam de speler deel aan slechts 22 wedstrijden en scoorde daarin 37 punten. Na zijn afstuderen besloot hij een jaar pauze te nemen voor normale revalidatie.
De terugkeer
Bij de terugkeer naar groot hockey Mario Lemieuxaangekondigd in de zomer van 1995. Na 70 wedstrijden in het seizoen scoorde de speler 161 punten en won voor de vijfde keer in zijn carrière de Art Ross Trophy, evenals de titel van de meest waardevolle hockeyspeler in de competitie. 29 oktober 1995 werd voor hem gekenmerkt door vijfhonderd doelpunten in zijn professionele carrière. Het team bereikte de finale van de Stanley Cup, maar slaagde er dat jaar niet in om de trofee te winnen.
Voltooiing van de loopbaan
De atleet studeerde tweemaal af als professionalcarrière. Dit gebeurde voor het eerst na het einde van het seizoen 1997. De belangrijkste reden waren voortdurende gezondheidsproblemen. In 2000 bevond Pittsburgh zich in een rampzalige financiële situatie. Om de club van een bankroet te redden, kocht Mario Lemieux het uit en trok het daarmee uit de crisis. Zelf ging hij wel eens het ijs op. Dit gebeurde zelden, maar de speler heeft altijd uitstekende prestaties geleverd. In 2002 wonnen hij en zijn nationale team de Olympische Spelen. Hoe het ook zij, de jaren eisten hun tol. Vanwege problemen met zijn hart besloot Mario in 2006 eindelijk met pensioen te gaan uit de carrière van de speler.
Spelnummer
Hij imiteerde zijn oudere broer Allan, inin de jeugdcompetities speelde de hockeyspeler onder nummer 12 of 27. Later werd hij vaak vergeleken met de legendarische Wayne Gretzky, wiens trui versierd was met het nummer "99". Om nogmaals de sportcompetitie met hem te benadrukken, nodigde de mentor Mario hem uit om de omgekeerde versie te nemen - "66". Met dit nummer op de achterkant werd de speler beroemd.
