Wat is de illusie van perceptie?Wetenschappers zijn niet alleen in ons land, maar over de hele wereld bij deze kwestie betrokken. Opgemerkt moet worden dat dit onderwerp van groot belang is voor gewone mensen die niet tot de kring van psychologen behoren. Over het algemeen is de illusie van waarneming geen geheel adequate weerspiegeling van de eigenschappen van een object of zichzelf tijdens waarneming. Het kan een grijs object zijn dat, wanneer het op een donkere achtergrond wordt geplaatst, donkerder lijkt dan wanneer het op een volledig zwarte achtergrond wordt geplaatst.
Tegenwoordig kennen mensen er veelillusies. Het is een stroboscopische, autokinetische, geïnduceerde beweging. Dit alles kan worden toegeschreven aan de groep bewegingsillusies. Daarnaast zijn er veel temperatuur-, tijd- en zelfs kleurillusies in de wereld. Een theorie die dit alles zou verklaren, bestaat echter nog niet. De meeste experts zijn van mening dat dergelijke effecten het resultaat zijn van onze perceptuele mechanismen die onder ongebruikelijke omstandigheden werken.
De illusie van perceptie, of liever, de aard ervan, inin de meeste gevallen wordt het verklaard door enkele kenmerken van de structuur van het menselijk oog. Veel mensen geloven over het algemeen dat onze hele wereld één grote illusie is. Er zijn veel boeken over dit onderwerp geschreven. Illusies van perceptie in de psychologie worden uitgelegd als een vertekende perceptie van iets uit onze wereld, of in het algemeen van de hele werkelijkheid. Illusies laten ons sensaties ervaren die helemaal niet overeenkomen met de werkelijkheid.
Waarschijnlijk kennen veel mensen visuele illusie.perceptie van Müller - Lyer. Deskundigen hebben lange tijd geprobeerd deze vertekening van de werkelijkheid te verklaren. Als gevolg hiervan is deze specifieke illusie veel beter bestudeerd dan al het andere. Een uitstekend voorbeeld van dit soort illusie van waarneming is de vervorming van dingen of objecten wanneer ze worden waargenomen door een prisma of gewoon water. Bovendien kunnen talrijke luchtspiegelingen die vaak in woestijnen voorkomen, als voorbeeld worden genoemd. Het is eenvoudigweg onmogelijk om dergelijke processen psychologisch te verklaren.
Opgemerkt moet worden dat er op dit moment geener is een algemeen aanvaarde uniforme psychologische classificatie van dit soort illusie. Bovendien zijn ze te vinden in bijna alle sensorische modaliteiten. Als we het hebben over de smaakillusies van waarneming, dan is dit allereerst de illusie van contrast. Dat wil zeggen dat als gevolg van de consumptie van welk voedsel dan ook, de ene smaaksensatie over de andere wordt heen gelegd. Sucrose geeft water bijvoorbeeld vaak een bittere smaak en zout maakt het vaak zuur.
Wat betreft de zogenaamde proprioceptieveillusie van waarneming, een voorbeeld van dit type is de speciale of, zoals ze zeggen, de dronken gang van professionele zeilers. In hun geval lijkt het dek voor een persoon een redelijk stabiel oppervlak. Als de zeeman op een plat oppervlak loopt, lijkt de aarde onder zijn voeten weg te gaan.
Om de illusie van perceptie te verklaren,wetenschappers hebben een enorme verscheidenheid aan theorieën naar voren gebracht. Volgens een van hen is de illusie van perceptie helemaal geen abnormaal fenomeen. Dit proces is redelijk verwacht. Het punt is dat de perceptie van een persoon in de eerste plaats rechtstreeks afhangt van de interactie van verschillende stimuli in het gezichtsveld. Als u bijvoorbeeld een neutrale kleur bestudeert die specifiek is gebaseerd op de verhouding van twee of meer aangrenzende gebieden, kunt u een illusoir contrast verwachten. Dat wil zeggen, in dit geval is alles voorspelbaar.
Er is een andere theorie die dit verklaartde oorsprong van specifieke illusies, gebaseerd op het asymmetrie-effect. Hier kan de illusie van perceptie, die hierboven al werd genoemd, onder de naam Müller-Lyer worden toegeschreven.
