Het woord "extravagant" komt uit het Latijnextravagantes, die bestond uit twee extra wortels - buiten en vagans - vagus. Het duidde de decreten van de rooms-katholieke kerk aan, die niet in de officiële collecties waren opgenomen.
Door de jaren heen is de betekenis van het woord ernstig veranderd,en vandaag extravagant is verbazingwekkend, raar, schokkend. Dit kan de stijl, het karakter of het gedrag van een persoon bepalen. Een extravagante handeling is bijvoorbeeld een handeling die de grenzen van het gebruikelijke gedrag overschrijdt. Deze eigenschap is vaak in het bezit van creatieve mensen.
Woordmorfologie
Extravagant is een kwalitatief bijvoeglijk naamwoord in de mannelijke, enkelvoudige en nominatieve vormen. De synoniemen die het dichtst bij dit woord komen: ongebruikelijk, bizar en uitdagend.
Voorbeelden van woordgebruik
Het woord "extravagant" kan beide bevattenpositieve en negatieve kleur. Het is volkomen acceptabel om een vrouw of een man een compliment te geven en erop te wijzen dat ze er erg extravagant uitzien. In dit geval wordt een interessante en ongebruikelijke stijl bedoeld. Je kunt dus een mooi, goed gekozen pak of een originele jurk prijzen.
Tegelijkertijd vermeldt de pers vaakelke bekende persoon wiens daad in het openbaar wordt beschreven als onnodig extravagant. Dit woord wordt gebruikt als het gaat om acties die de grenzen van fatsoen en normen van openbare zedelijkheid overschrijden. Hier heeft het een negatieve kleur.
Extravagante stijl
In de mode wordt het gekenmerkt door ongebruikelijkheid encatchiness. Kleding en kapsels die in een vergelijkbare stijl zijn gemaakt, kunnen heel helder, gewaagd, in sommige opzichten zelfs provocerend zijn en grenzen aan een absoluut slechte smaak. Extravagant is de stijl van sterke en zelfverzekerde mensen die zich niet laten leiden door mode en niet bang zijn om te experimenteren. Een voorbeeld van modieuze collecties in een extravagante stijl zijn de werken van ontwerpers als Dolce en Gabbana, Galliano.
