Veel steden hebben een bepaald verschil in vormelk monument. De beroemde creatie van Jussi Mäntünen's handen is een eland (sculptuur). Vyborg is een stad die bekend staat om dit dier met een rijke geschiedenis. Deze "wetshandhavingsfunctionaris" werd geïnstalleerd in het Esplanade-park.
Levensgroot in de jaren 20 van de twintigste eeuw wascreëerde een bronzen eland (sculptuur). Vyborg wordt ongetwijfeld geassocieerd met deze majestueuze bosreus onder inwoners en bezoekers van de stad. De meester werd geïnspireerd om het te maken door het Karelisch-Finse epos "Kalevala". De figuur is erg realistisch, dus bij het zien ervan krijg je de indruk dat je een echte eland tegenkomt op een open plek in het bos. Bovendien lijkt de eland nog groter dan hij in werkelijkheid is, dankzij een kleine heuvel, een granieten blok en een bronzen trede.
Er is ook een legende dathet monument werd opgericht ter ere van de eland, die in de koude winter verschillende jagers wist te redden van een hele roedel verschrikkelijke wolven. Plotseling rees hij uit het niets op en begon de hongerige roofdieren met hoeven en hoorns te slaan. De eland liep een ernstige wond op, maar slaagde er niettemin in om de boze dieren de diepten van het bos in te nemen en zo mensen te redden. Er is ook een overtuiging: als je hier in volle gezondheid terug wilt keren, wrijf dan over de hoeven van het dier.
Elk (sculptuur), Vyborg: beschrijving
Dus wat details.Elk is een sculptuur die Vyborg eert en liefheeft. Veel toeristen haasten zich om het op elk moment van het jaar te zien. Het monument is ook ongelooflijk populair onder de stadsmensen, omdat het praktisch hun symbool is.
Kopieën van zo'n eland zijn ook in drie steden te vinden.Finland - in Helsinki, Turku en Lahti. Ze zijn echter enigszins verloren gegaan. Terwijl het Vyborg-monument een iconisch symbool van de stad is geworden. In Turku en Lahti worden elanden geplant op vlakke oppervlakken, op netjes bijgesneden gazons in parken. Daarom lijken ze niet zo majestueus. Ze zien er veel kleiner uit dan hun tegenhanger. Hoewel hun formaat helemaal niet klein is. Hetzelfde geldt voor de eland die in Helsinki wordt gevonden. Hij staat op het grasveld voor het museum. Maar het Vyborg-beeld staat op een heuveltje. De granieten sokkel ziet eruit als een voortzetting van het natuurlijke landschap.
Deze zaak is daar een duidelijk voorbeeld vanhoe belangrijk is de omgeving voor sculpturen. Het plan van de auteur van Mäntinen onthult volledig de plaats die de meester correct heeft gekozen. En nog een serieus punt. Volgens toeristen zijn de Finse dieren erg lastig geïnstalleerd voor degenen die gefotografeerd willen worden. Het is hier verboden om de grasvelden te vertrappen. De Vyborg-eland pronkt tegen de achtergrond van de bibliotheek. Zulke foto's zien er gewoon geweldig uit - een majestueus bosdier tegen de achtergrond van een wit elegant gebouw. De romantische en natuurlijke buurt in het groen van het park creëert een associatie met de eenheid van mens en natuur.
datum van creatie
Een ander belangrijk punt.Het is vermeldenswaard over het volgende feit over wat een eland is (sculptuur, Vyborg). Het jaar van creatie in verschillende bronnen, het gebeurt, fluctueert tussen 1924 en 1928. Waarom is dat?
Het feit is dat het op de sculptuur zelf isdatum 1924 De sculptuur van gips werd net gemaakt door Mäntinen, waarna hij werd gepresenteerd op de Northern Hunting Exhibition. Vertegenwoordigers van de Finse Jagersvereniging, die het organiseerde, gaven dit werk onmiddellijk de grootste lof.
In de loop der jaren is het beeld vier keer gegotengemaakt van brons. Ze werd in 1928 naar Vyborg gebracht. Vandaar de verwarring over datums. De kopieën verschenen even later. In Lahti, op verzoek van voormalige inwoners van Vyborg, in 1955, in Turku, in 1969, op initiatief van de auteur zelf, in Helsinki, in 1972.
Overnamegeschiedenis in Vyborg
En nu meer over de hoofdfiguur.Hoe verscheen de belangrijkste elandsculptuur in de stad? Vyborg ontving, zoals reeds vermeld, in 1928 een eland. Het gebeurde dankzij Johann Kisimir von Zweiberg. Deze man was in de 19e eeuw een van de grootste donateurs van de stad. Trouwens, de apotheek op het Rode Plein, die nog steeds actief is, was van hem. De beschermheer schonk aan directe fondsen een bedrag van 167.500 mark voor de decoratie van de stad. Ze werden gebruikt om een grote eland te kopen, evenals een beeld van een kleine visser door de beeldhouwer Hovi en een bosjongen door de beeldhouwer Liipola. Trouwens, zowel de eland als de jongen hebben beide oorlogen kunnen overleven.
Vandalisme incidenten
Alle inwoners van de stad kennen dit monument.Elk is een sculptuur waar Vyborg verliefd op werd vanaf het moment van verschijnen. Helaas heeft de eland, na twee oorlogen te hebben overleefd, juist geleden onder de handen van lokale vandalen. Op dat moment waren alle stadsmensen verontwaardigd over zo'n genadeloze barbarij. Velen huilden zelfs, omdat ze niet begrepen hoe iemand zijn hand opstak om dergelijke misdaden te plegen.
Ja, 1991 staat bekend om het laten vallen van een elandbronzen sokkel. Velen beweren dat dit werd gedaan door munten die door toeristen in het gat in de achterpoot van het dier waren achtergelaten. De munt was in die tijd veel waard. In dit geval manifesteerde de menselijke hebzucht zich.
Restauratie
Er is een andere versie waaromElk (sculptuur) werd gedropt. Vyborg koos het adres voor de eland, zo lijkt het, een goed adres (het park "Esplanada"). Echter, na het mislukken van de staatsgreep, na de aankondiging van rouw om de doden en de afgelasting van de disco, gingen de boze vandalen breken en alles in het park vernielen. Een eland die op de grond werd gegooid, viel toen van een hoorn.
Om te beginnen werd het beeld naar Sovtransavto gebracht.Daarna - naar de scheepswerf. Veel mensen namen deel aan de restauratie. De eland werd onmiddellijk in zijn oorspronkelijke staat hersteld. Er waren veel deuken en breuken op het oppervlak. De plaatsen waar gelast moest worden, werden omlijnd met krijt. Vervolgens handelde de lasser volgens de instructies van de beeldhouwer. De laatste ging toen aan de slag - draaien, embossen, oxideren (bedekken met een beschermende film). Het beeld werd gedurende twee maanden gerestaureerd.
Het monument viel zonder granieten sokkel.De steen bleef op zijn plaats. Maar de bronzen sokkel viel met de figuur. Maar daarvoor zwaaide ze een beetje, losjes op het graniet staande. Dat wil zeggen, de eland was niet gerepareerd. Daarom was het in de fabriek nodig om de basis van de plint recht te trekken en er een speciale plaat met pinnen aan te lassen. Voor sterkte werd het ook op een cementmortel geïnstalleerd. Zodra de eland terugkeerde naar zijn plaats, kwam hij daar gewoon perfect. Kortom alles werd zeer nauwkeurig berekend.
Sculptuur bevestigingsmiddelen
Het monument bleek dus betrouwbaar te zijnvastgemaakt. De beeldhouwer trok hier ideeën voor, kijkend naar de basis van het monument voor Lenin - hard, geconfronteerd met granieten platen. De meester keek toe terwijl het monument tijdens de installatie werd gerepareerd. Ze waren gemarkeerd met krachtige pinnen die uit de basis kwamen en met dezelfde krachtige moeren op de sokkel werden geschroefd. Er werden ook speciale dekken gemaakt, gevuld met olie van roest.
Munten
Het is nog steeds niet alleen een versiering van de stadeland (sculptuur, Vyborg). Toeristen maken er natuurlijk een foto naast. Maar er is ook nog een andere bekende, onvergetelijke traditie. Mensen gooien nog steeds munten in het gat in de achterpoot van de eland. Volgens de beeldhouwer die de figuur restaureerde, waren er gaten op andere veel hoger gelegen plaatsen. Ze waren aan elkaar gelast, omdat ze werden beschouwd als sporen van granaatscherven. Sommigen van hen waren hetero, sommigen waren haveloos. Het is echter mogelijk dat ze met opzet zijn achtergelaten om een microklimaat in de figuur te behouden. De bronzen eland is een hol product met daarin een stalen frame. Het is onderhevig aan klimatologische invloeden - het condensaat moet een afvoer hebben. Daarom zijn de gaten gelast, mogelijk absoluut tevergeefs. Dit zal pas na verloop van tijd merkbaar worden.
Verleden, heden en toekomst
Over het algemeen is tegenwoordig het beeld van de eland (sculptuur, Vyborg)helpt om de stad op de best mogelijke manier te behouden. Het herinnert bewoners en bezoekers aan de geschiedenis, veel van de momenten die ze hebben meegemaakt. De eland (sculptuur) is ook gewoon een prachtige versiering van de stad. Vyborg beschermt en behoudt het imago van het monument.
Het beeld is nu in goede staat.Men mag echter de combinatie van brons en een metalen frame niet vergeten. Dit is niet het beste paar in elektrolytische zin. Daarom kan het monument in de toekomst in gevaar komen. Kortom, sculpturen moeten worden verzorgd en verzorgd. In dit geval gaat de prachtige creatie van Mäntünen niet verloren.
