Ivan Kotlyarevsky, "Aeneid": geschiedenis van schrijven en samenvatting

De moderne Oekraïense taal misschien nietzou hebben bestaan ​​zonder Ivan Kotlyarevsky, die het verbazingwekkende humoristische gedicht "Aeneid" schreef. Dankzij dit werk werd de levende taal van het Oekraïense volk uiteindelijk overgebracht naar de pagina's van boeken. Dit trok echter niet alleen de lezers van "Aeneid", maar ook een leuk spannend plot en heldere, goed geschreven karakters.

Ivan Kotlyarevsky: een korte biografie

Ivan Petrovich Kotlyarevsky werd geboren in Poltava, in de familie van een kerkelijk ambtenaar, in september 1769.

Toen de jongen elf was,werd gestuurd om te studeren aan een theologisch seminarie. Na zijn studie gaf Ivan Kotlyarevsky, om zijn brood te verdienen, privélessen aan de nakomelingen van de plaatselijke kleine adel. Even later kreeg hij een baan bij de Poltava-kanselarij en werkte daar ongeveer vier jaar.

Tijdens de Russisch-Turkse oorlog nam Kotlyarevsky actief deel aan de belegering van Izmail en kreeg zelfs een ere-order. Na het einde van de oorlog trok hij zich terug en keerde terug naar Poltava.

Toen Ivan Petrovitsj de dertig gepasseerd was,kreeg een baan als opzichter in een van de Poltava-onderwijsinstellingen voor kinderen uit verarmde adellijke families, die niet in staat waren hun opleiding op middelbare scholen te betalen die hun positie waardig waren.

Tijdens de Frans-Russische oorlog van 1812 nam Kotlyarevsky actief deel aan de verdediging van Poltava, nadat hij toestemming had gekregen om een ​​Kozakkenregiment te organiseren met de hulp van lokale jongeren.

Na de oorlog raakte hij geïnteresseerd in theater.In 1816 werd hij directeur van het gratis theater van Poltava. Bij gebrek aan een behoorlijk repertoire ging hij zelf schrijven. Dus onder zijn pen kwamen twee toneelstukken uit: "Natalka-Poltavka" en "Moskal-Charivnik".

Op 69-jarige leeftijd stierf Kotlyarevsky. Begraven in Poltava.

De geschiedenis van het schrijven van de "Aeneis"

Zelfs tijdens militaire dienst bij Ivan Petrovichhet idee ontstond om een ​​gedicht over de Kozakken te schrijven. Omdat hij de klassieke literatuur goed kende en het talent had om goed te rijmen, besloot hij zijn eigen werk, Kotlyarevsky, te maken op basis van de plot van de Aeneis van de oude Romeinse dichter Vergilius.

Vergilius' Aeneis een paar jaar eerder alwerd in een nogal losse stijl in het Russisch vertaald door de Russische schrijver Nikolai Osipov, die Kotlyarevsky inspireerde. Echter, Ivan Petrovich veranderde de hoofdpersoon Aeneas in een Kozak, en schreef het gedicht zelf in gewone omgangstaal, wat niemand eerder in de Oekraïense literatuur had gedaan.

In 1798 werden de eerste drie delen van het gedicht gepubliceerd in St. Petersburg.

"Aeneid" van Kotlyarevsky onmiddellijk verworvenpopulariteit: niet alleen de plot, maar ook de pikante humor waarmee de dichter zijn werk royaal voorzag, trok lezers. Bovendien, geschreven in het Oekraïens, was het exotisch voor de Russisch sprekende bevolking van het land.

Het gedicht werd pas volledig gepubliceerd nadatdood van de dichter, in 1842. Het is opmerkelijk dat de laatste drie delen qua stijl en humor verschillen van de eerste, daarin voel je een zekere "rijping" van Kotlyarevsky.

"Aeneis": een samenvatting van het eerste, tweede en derde deel

In het eerste deel, de dappere Kozak Aeneas nazijn geboorteland Troje vernietigend, op advies van zijn moeder, de godin Venus (zijn overleden vader hielp haar ooit een ruzie met andere godinnen te winnen), gaat hij met de Trojanen naar nieuwe landen om daar zijn koninkrijk te vestigen.

Maar Juno, die een hekel heeft aan de familie Aeneas (zijwas een van de godinnen die van Venus verloren), probeert allerlei vuile trucs voor de held te herstellen. Maar Venus, die geklaagd heeft bij haar vader Zeus, ontdekt dat Aeneas een groot lot heeft - hij zal de stichter worden van een groot koninkrijk.

Ondertussen arriveren Aeneas en zijn metgezellen bijCarthago, waar koningin Dido verliefd wordt op de dappere Kozak. In haar armen vergeet de held alles: zowel het droevige verleden als de grote toekomst. Dan stuurt Zeus Mercurius naar hem toe, waardoor Aeneas zijn geliefde moet verlaten. Dido, die zo'n verraad niet verdraagt, pleegt zelfmoord.

In het tweede deel forceert Juno sluwTrojaanse vrouwen verbranden schepen terwijl mannen feesten op Sicilië. De goden sturen echter regen op verzoek van Aeneas en sommige schepen blijven intact. Al snel komt zijn overleden vader Anchises in een droom naar Aeneas en vraagt ​​hem om hem in de hel te bezoeken.

In het derde deel, Aeneas, na lang zoeken en metMet de hulp van de Sibyl vindt hij de weg naar de hel. Na de verschrikkingen van de onderwereld te hebben gezien en daar de zielen van dode landgenoten te hebben ontmoet, evenals Dido en zijn vader, gaat de held met dure geschenken en gunstige profetieën weer op pad.

Samenvatting van het vierde, vijfde en zesde deel van de "Aeneis" (veel later geschreven)

In het vierde deel vaart Aeneas naar het koningseilandLatina. Hier sluit hij vriendschap met hem, en hij is van plan zijn mooie dochter Lavinia door te geven als een prettige nieuwe buurvrouw. Echter, de ex-verloofde van het meisje - King Thurn - begint, met de hulp van de alomtegenwoordige Juno, een oorlog tegen Latina. Ondertussen zet de verraderlijke godin zijn vrouw Latina op sluwe wijze op tegen de Trojanen, en ze bereiden zich allemaal voor op oorlog.

In het vijfde deel overtuigt Venus de god-smidVulkaan om een ​​geweldig wapen te maken voor Aeneas. Om de oorlog te winnen, vragen de Trojanen om hulp van de buren. Juno waarschuwt Thurn voor het begin van de aanval van Aeneas. En twee Trojaanse krijgers - Niz en Euryal - sluipen stiekem het vijandelijke kamp binnen en doden veel tegenstanders, terwijl ze zelf sterven. Al snel slagen de Trojanen erin om Thurn op de vlucht te jagen.

In het laatste deel van het gedicht leert Zeus over de trucsalle goden en verbiedt hen om zich in het lot van Aeneas te mengen. Echter, Juno, die bij haar man Zeus was gekomen, gaf hem te drinken en liet hem slapen. En toen, met behulp van sluwheid, redde ze Turna van de dood. Aeneas onderhandelt met Thurn en Latin over een eerlijke strijd, die de uitkomst van de oorlog moet bepalen. Juno probeert met al haar macht om Aeneas te vernietigen, maar Zeus betrapt haar en verbiedt haar tussenbeide te komen, eraan toevoegend dat Aeneas na haar dood bij hen zal zijn op Olympus. Aeneas verslaat Thurn eerlijk en na enige aarzeling doodt hij hem.

Aeneis-personages

De hoofdpersoon van het gedicht is de zoon van Venus en de koningTroy Ankhiza - Aeneas. Hij is een dappere Kozak, een dappere, beslissende en bekwame krijger, maar menselijke zwakheden zijn hem niet vreemd. Aeneas is dus niet vies van drinken en wandelen met vrienden.

Hij is ook hebberig voor vrouwelijke schoonheid.Aeneas is een affaire begonnen met koningin Dido en vergeet alles. Maar later laat hij haar gemakkelijk in de steek op bevel van de goden. Ondanks al zijn tekortkomingen is Aeneas in staat om waar nodig diplomatie en vindingrijkheid aan de dag te leggen. Het is rond deze held dat het hele Aeneis-gedicht is gebouwd.

De rest van de personages in het gedicht zijn niet zo helder. Dus de klassieke vrouw is belichaamd in het beeld van Dido.

Ze is slim, vrolijk en hardwerkend, maar omdat ze weduwe is gebleven, droomt ze van een sterke mannelijke schouder. Nadat ze het hart van Aeneas had gegrepen, begon de koningin zich als een echtgenoot in komedies te gedragen: ze was jaloers en maakte ruzie met hem.

De koningen van Latijn en Thurn hebben het tegenovergestelde:karakters. De eerste is hebzuchtig en laf en probeert met al zijn macht oorlog te vermijden. De tweede daarentegen was gedurfd, pompeus en arrogant. Door deze bombast weet Juno hem met gemak te gebruiken.

Van bijzonder belang is het karakter van de vrouwLatina is de koningin van Amata. Een vrouw die bij Turnu past, is net zo trots en pompeus. Maar tegelijkertijd is ze ongelooflijk slim en sluw. Maar net als Dido, die verliefd is geworden, begint hij domme dingen te doen.

Opvallend zijn de karakters van twee Trojaanse Kozakken - Niza en Euryale. Ze offerden hun leven en vernietigden veel vijanden.

Het is heel goed mogelijk dat Kotlyarevsky bij het maken van deze afbeeldingen zijn herinneringen aan de Russisch-Turkse oorlog heeft gebruikt.

"Aeneis" is ondenkbaar zonder de hoofdpersonen, de goden. De eerste van hun gastheer is de oppergodin van Olympus Juno - de belangrijkste tegenstander van Aeneas.

Ze haat de hoofdpersoon met heel haar hart, dromendkalk het. Om haar doel te bereiken, is Juno overal klaar voor en stopt ze niet eens bij het directe verbod van haar man. Ondanks al haar trucjes komt de profetie over Aeneas echter uit.

Een andere heldin-godin van de Aeneis is Venus.Omdat ze nogal losbandig is, gedraagt ​​​​de godin zich als een echte zorgzame moeder. Ze doet er alles aan om haar Aeneas te helpen: ze verzet zich tegen Juno, verleidt Vulcanus en maakt soms zelfs ruzie met Zeus.

Zeus in de "Aeneis" wordt afgebeeld als een traditionalbaas - houdt van drinken en ontspannen. Ondanks al zijn waarschuwingen luisteren de godinnen zelden naar hem en proberen ze hun zin te krijgen via omwegen, met behulp van steekpenningen en connecties.

Vertaling van "Aeneis" in Russisch

Tegenwoordig is er veel controverse over de vraag ofin welke taal werd Kotlyarevsky's "Aeneis" geschreven. Sommigen geloven dus ten onrechte dat Ivan Petrovich zijn gedicht eerst in het Russisch schreef en later een vertaling maakte. De Aeneis was echter eigenlijk in het Oekraïens geschreven (Beetje Russisch, zoals ze destijds zeiden), maar omdat het nog geen apart alfabet had, gebruikte de auteur Russische letters.

Maar de volledige vertaling van Kotlyarevsky's "Aeneid" in het Russisch werd uitgevoerd door I. Brazhnin.

Trouwens, verwar het werk van Osipov niet endegene die Kotlyarevsky schreef. "Aeneis" voor elk van de auteurs is een afzonderlijk, onafhankelijk werk. Bij het schrijven gebruikten zowel Osipov als Kotlyarevsky het gedicht van Virgilius als de primaire bron.

Jaren zijn verstreken, veel woorden, verschijnselen, dingen en...de gebeurtenissen die in de "Aeneis" worden genoemd, hebben hun relevantie verloren, of zijn zelfs volledig in de vergetelheid geraakt, dus moderne lezers begrijpen niet alles van wat Kotlyarevsky in zijn gedicht beschreef. "Aeneis" lijkt hun nu gewoon een grappig gedicht met oude vloeken. Maar tegelijkertijd blijft ze vandaag de dag geliefd bij alle Oekraïners, en niet alleen bij hen.