De instelling van het huwelijk is altijd in de loop van de tijd geëvolueerdtijd en heeft vele veranderingen en vormen doorgemaakt. Wat voor een moderne man misschien vreemd lijkt, was voor een wilde heel normaal, en omgekeerd. Er zijn veel beperkingen op ons afgekomen. Mensen geven nog steeds om de mening van andere mensen, vooral familieleden. Velen van ons verdelen andere mensen nog steeds langs raciale, religieuze of klassenlijnen.
Houding ten opzichte van de instelling van het gezin
Voor sommigen is het huwelijk heilig.proces, en voor anderen - niets meer dan het creëren van optimale omstandigheden voor de geboorte van nakomelingen. De houding ten opzichte van het huwelijk was in verschillende tijden en voor verschillende naties totaal verschillend. Elke totemgroep had zijn eigen idee van hoe een gezin eruit zou moeten zien en met welk lid van de samenleving trouwen is toegestaan. De samenleving benaderde concepten als endogamie en exogamie soepel. De bewoners van de oude werelden dachten niet eens na over deze twee namen, maar ze waren al goed bekend met hun essentie. En jij en ik moeten gewoon uitvinden wat ze betekenen, en de kenmerken van deze twee aspecten begrijpen.
Hoe zijn endogamie en exogamie ontstaan?
Denk aan de oude man.Hij kon zich niet eens voorstellen wat het betekende om te trouwen, en de instelling van het gezin was hem volkomen vreemd. Het maximum dat hij kon was zich verenigen in een stam en functioneren binnen de grenzen van deze samenleving. Door hormonen en instincten te winnen, reproduceerden de wilde nakomelingen. Hij begreep niet precies met wie hij seksuele betrekkingen had, en eigenlijk kon het hem niet schelen. Het maakte niet uit of de man familie van hem was. Maar al snel, als we naar kinderen keken die na seksueel contact werden geboren, bijvoorbeeld een broer en een zus, realiseerden mensen zich dat zulke individuen inferieur zouden zijn. Slechts in een minimaal aantal gevallen werd een gezond en normaal kind verkregen. In de rest was het een individu dat niet bestand was tegen ziekten, natuurrampen of een aanval door een vijandelijke clan. Hij was zwak en lelijk. Zelfs met een vrij laag intellect, begreep de oude man dat het beter was om kinderen te krijgen met vertegenwoordigers van een andere stam, omdat dergelijke groepen vaak klein waren en voor het grootste deel alleen door familieleden werden bewoond.
Hoe krijg je gezonde nakomelingen?
Dus de selectieve mogelijkheden overtroffen de verwachtingen.Kinderen werden gezond, sterk, sterk, ontwikkeld en snel van begrip geboren. Hun lichaam reageerde bijna niet op prikkels van buitenaf, en men kon alleen maar jaloers zijn op hun gezondheid. Er was maar één probleem, waardoor ze lange tijd geen huwelijken binnen dezelfde clan konden weigeren - het mengen van bloed. Maar de zuiverheid ervan werd sinds onheuglijke tijden beschouwd als een teken van een sterke stam, die onder vele anderen gewicht had. Het bleek een goede erfelijkheid, maar een slechte gezondheid.
Het was het duidelijkste voorbeeld van endogamie.Endogamie is een onuitgesproken recept dat een persoon verplicht om te trouwen en alleen nakomelingen te krijgen binnen één sociale, etnische, religieuze of andere vergelijkbare groep mensen. Exogamie is het tegenovergestelde van endogamie. Exogamie staat huwelijken toe, staat toe en verwelkomt zelfs huwelijken buiten de associatie. In verschillende bronnen vind je verschillende interpretaties van deze begrippen. Dus, volgens andere bronnen, impliceert endogamie een verbod op het huwelijk alleen binnen hetzelfde geslacht, en wordt er niets gezegd over andere gevallen. Niettemin impliceert het brede concept van endogamie een verbod op communicatie met leden van vertegenwoordigers van andere klassen, totemgroepen, rassen, religies, enz.
Endogamie en religie
Endogamie binnen een bepaalde religiekomt tot op de dag van vandaag voor. Vertegenwoordigers van de islam gaan bijvoorbeeld in de regel geen huwelijksbanden aan met niet-christenen. Voor hen wordt het als een zonde beschouwd als het huwelijk niet met een moslim is. En er zijn nogal wat van dergelijke voorbeelden over de hele wereld. Vaak denken mensen niet eens na waarom ze alleen binnen dezelfde religie een gezin mogen stichten. De meesten van hen geloven gewoon dat ze niet eens het recht hebben om over dit onderwerp te praten. En het punt is dat dit de handigste manier is om te trouwen, als je geen rekening houdt met een specifiek recept. Vrome mensen vormen dezelfde waarden, ze raken eraan gewend om dezelfde rituelen uit te voeren, dezelfde tradities in acht te nemen.
Waarom is het altijd voordelig geweest om binnen hetzelfde religieuze geloof te trouwen?
Trouwen volgens dit principe geeft nietde religieuze kaste "verdunnen", waardoor het geloof zijn originaliteit en authenticiteit niet verliest. Ook voorkomt religieuze endogamie ruzies en meningsverschillen over geloof. Wat voor vertegenwoordigers van de ene religie heel acceptabel is, is immers volkomen wild en zelfs beledigend voor een drager van een ander geloof.
Bedenk in ieder geval het feit dat dezelfde moslims dat niet doenvarkensvlees wordt geaccepteerd en voor de katholieke of christelijke bevolking vormt dergelijk voedsel soms de basis van het dieet. Bovendien zal een niet-christen elementen van een vreemde religie introduceren, wat vaak onaanvaardbaar is. En mensen met hetzelfde geloof wonen vaak in de buurt. Ik zou willen opmerken dat er niets mis is met religieuze endogamie als het huwelijk wordt gesloten met de goede wil van de echtgenoten. In sommige stammen en andere religieuze verenigingen van mensen wordt bepaald dat de oudste in het gezin of de leider een koppel kiest. Een dergelijke endogamie is immers een norm op religieuze basis, het kan zijn eigen duidelijke regels en wetten hebben, waarvan de naleving strikt wordt gereguleerd door de overeenkomstige persoon of groep daarvan.
Endogame groepen
Endogame totemgroepen verschenen inoudheid, v.Chr. Een van de eerste vertegenwoordigers van een dergelijke endogamie waren de Nodites. Andieten werden ook aanhangers van een dergelijke ideologie. De mensen die het oude Egypte, Syrië of Perzië bewoonden, waren endogaam.
De tradities van de etnische groep stonden dit niet toebuiten je eigen soort trouwen. Elk van de inwoners van deze oude staten moest de knoop doorhakken met zijn familielid. De Indiase stammen van Noord-Amerika benaderden de kwestie van endogamie niet zo strikt. Voor gewone inwoners van deze stam was huwelijk met mensen van andere stammen toegestaan. Maar de adel en de hogere klassen moesten de zuiverheid van het bloed behouden door binnen de grenzen van één clan te trouwen.
Endogamie door de ogen van mannen en vrouwen
Over het algemeen, ongeacht de tijdsperiode die u neemt,mannen neigen altijd meer naar exogamie en vrouwen naar endogamie. Endogamie is een andere manier om te onderwerpen en te controleren waar alle eerlijke seks tegenwoordig zo dol op is, maar exogamie betekende meer vrijheid. De populariteit van endogame huwelijken was op zijn hoogtepunt, toen een vrouw een echtgenoot kon kiezen uit de stamleden van haar vader. Het doel van endogamie kan ook de wens zijn om de geheimen van vakmanschap, ambacht of familiebedrijf te bewaren.
Overgang naar exogamie
Naar exogamie komen begon met de opkomstzoiets als polygamie. Immers, als een zuster echtgenote werd, was zij het die altijd voorrang had, en de meeste religieuze wetten zijn gericht op dezelfde houding ten opzichte van alle vrouwen. De indianenstammen van Noord-Amerika begonnen ook afstand te nemen van endogamie. Exogamie is een uitstekend politiek instrument geworden. Er was een mogelijkheid tot verzoening tussen twee strijdende clans als hun vertegenwoordigers in het huwelijk traden. Endogamie is een directe manier om de zuiverheid van je clan en clan te beschermen.
Maar zij is het die vriendschap in de weg staatbestaan van meerdere sociale groepen. Vanuit het oogpunt van biologie is endogamie een gevaar voor levensvatbare nakomelingen, omdat het de vermenging van verschillende genotypen en rassen is waarmee je de mooiste en meest gezonde individuen kunt krijgen. Dit feit geldt zowel voor dieren als voor mensen, hoe monsterlijk het ook mag klinken.
