Stalin had verschillende onderscheidingen in zijn collectiemedailles en ordes, hij ontving ook vele eretitels. Maar ooggetuigen beweerden dat de Generalissimo, wiens naam over de hele wereld bekend is, slechts één onderscheidend teken waardeerde, dat hij bij alle officiële evenementen droeg.
Diverse speculaties over talrijke medailles en onderscheidingen
Tijdens het bewind van Stalin, niet éénzelfs de meest moedige persoon zou zijn twijfel niet hardop durven uiten dat hij geen bevelen, medailles en titels van de opperbevelhebber van de USSR verdiende. Maar na het einde van zijn autoritaire bewind waren dergelijke uitspraken steeds vaker te horen. Een van de versies die over de onderscheidingen van Stalin werd uitgesproken, was de verklaring dat hij speciaal verschillende militaire onderscheidingen voor zichzelf had uitgeschreven om niet in een ongunstig daglicht te staan in de ogen van zijn ondergeschikten. Er moet meteen worden opgemerkt dat sommige militaire leiders vaak veel meer van deze onderscheidingen hadden dan Stalin.
Bovendien kun je vandaag lezenEr zijn veel gezaghebbende getuigenissen die bevestigen dat Stalin - de man die ongeveer 30 jaar over de Sovjet-Unie regeerde - tot het einde van zijn leven tamelijk bescheiden bleef en de voorkeur gaf aan een ascetische levensstijl. Hij hield niet echt van opscheppen over materiële rijkdom en prestaties, dus het is echt moeilijk voor te stellen dat zo iemand zichzelf specifiek zou kunnen belonen met iets om er waardig uit te zien naast militaire commandanten.
Stalins speciale houding ten opzichte van zijn onderscheidingen
In hun herinneringen, boeken en memoires, mensendie de gelegenheid hadden om persoonlijk met Stalin te communiceren en ook enige tijd met hem doorbrachten, merken op dat hij een bescheiden houding had ten opzichte van onderscheidingen. Hij hield er nooit van om ermee te pronken of te pronken. Zelfs de ontvangen medaille "Voor de overwinning op Duitsland in de Grote Patriottische Oorlog 1941-1945." hij droeg het zeer zelden.
Gezien dit is het moeilijk om dat aan te nemenJoseph Vissarionovich schreef speciaal prijzen voor zichzelf uit en nomineerde zichzelf voor staatstitels. Waarom had de Generalissimo bevelen en medailles nodig, waarover hij niet zou opscheppen, en vond hij het zelfs niet nodig om ze op verschillende officiële evenementen te dragen?
Ondanks hoeveel onderscheidingen Stalin had, had hij altijd maar één gouden medaille, Hammer and Sickle, zonder uitzondering.
De hamer en sikkel gouden medaille wastoegekend aan Stalin in 1939 bij besluit van het presidium van de Opperste Sovjet voor speciale diensten bij het opbouwen van een socialistische samenleving in de USSR, het onderhouden van vriendschappelijke betrekkingen tussen de volkeren en voor diensten bij het organiseren van de bolsjewistische partij. Velen begrepen niet waarom Stalin deze bijzondere onderscheiding zo waardeerde. Maar gezaghebbende historici en biografen zeggen dat deze onderscheiding als geen ander de zin van zijn leven weerspiegelde - werk voor de ontwikkeling en welvaart van het socialistische vaderland.
Berisping aan maarschalk Zhukov
Het is vermeldenswaard dat sommige van hun onderscheidingendie door hem al voor de oorlog werden ontvangen, droeg Joseph Vissarionovich toch af en toe. Degenen die tijdens de oorlogsjaren werden gepresenteerd, werden zeer zelden door de Generalissimo gedragen. Maar die onderscheidingen van Stalin, die na de oorlog werden uitgereikt voor de Grote Overwinning, waren er bijna niet op te zien.
Aangenomen mag worden dat hij dat geloofdede meeste van deze medailles werden onverdiend toegekend. Of misschien vond Stalin dat ze verdiend waren, maar kregen ze een onevenredig hoge prijs. Ten gunste van dergelijke overwegingen kan men de situatie noemen die door Y. Mukhin in een van zijn boeken wordt beschreven.
Volgens de auteur, tijdens het banket,georganiseerd voor het opperbevel ter ere van de overwinning, zat Zhukov aan dezelfde tafel met Stalin. Tegelijkertijd werden geen verwachte lofzangen ter ere van de eerste overwinning maarschalk Zhukov gehoord. Voor de maarschalk zelf en voor sommigen van de aanwezigen leek dit vreemd. Zhukov besloot het initiatief te nemen en een toast uit te brengen.
Hij begon met te zeggen dat de moeilijkste tijd,die hij tijdens de Tweede Wereldoorlog moest doorstaan, was de verdediging van Moskou. Stalin bevestigde na het beluisteren van deze hele toespraak dat de tijd moeilijk was en in veel opzichten bepalend voor de uitkomst van de oorlog. Hij zei dat tegelijkertijd veel verdedigers van de hoofdstad geen welverdiende onderscheidingen ontvingen, omdat ze, nadat ze zich hadden onderscheiden in veldslagen, ernstig gewond of gehandicapt waren. Toen sloeg Stalin hard met zijn vuist op de tafel en merkte dat degenen die niet aangemoedigd hoefden te worden met deze prijzen niet werden vergeten, opstonden van de tafel en vertrokken zonder terug te keren naar het banket.
De eerste prijzen van Young Stalin
Ondanks de specifieke houding ten opzichte van de medailles "For Victory", waardeerde Stalin nog steeds zijn eerste onderscheidingen. Naast de Hero of Labor-ster omvatten deze het volgende:
- De Orde van de Rode Vlag werd in 1919 toegekend voor de definitieve verovering van Tsaritsyn door de Rode troepen.
- De Orde van de Rode Vlag werd in 1937 toegekend voor de verdiensten die op de voorkant van de sociale structuur worden getoond.
- Medaille "XX jaar van het Rode Leger van Arbeiders en Boeren" werd in 1938 uitgereikt.
Oorlogsprijzen
Aangezien Joseph Vissarionovich de opperbevelhebber was van de troepen van de USSR, ontving hij tijdens de Tweede Wereldoorlog medailles en bevelen:
- bij decreet van de Opperste Sovjet van de USSR ontving hij de Orde van Suvorov, 1e Art. voor de briljante leiding van de operaties van het Rode Leger tegen de Duitse indringers in 1943
- De Orde van de Rode Vlag "Voor 20 jaar onberispelijke dienst" werd uitgevaardigd in 1944.
- Order "Victory" nr. 3 werd in 1944 uitgevaardigd voor de ontwikkeling van offensieve operaties van ruimtevaartuigen, die leidden tot de nederlaag van de nazi's.
- Medaille "Voor de verdediging van Moskou" ontvangen in 1944.
Orders en medailles ontvangen in de naoorlogse periode
Medailles die in de naoorlogse periode werden uitgegeven, waren niet bijzonder populair bij Stalin. Waaronder:
- Medaille "Voor overwinning op Duitsland in de Grote Patriottische Oorlog 1941-1945." ontvangen in 1945
- De Order "Victory" No. 15 werd in 1945 ontvangen voor diensten in de organisatie van alle strijdkrachten van de USSR en hun bekwame leiding tijdens de oorlog.
- "Gold Star" - een medaille, ontvangen in 1945, voor de leiding van het ruimtevaartuig in moeilijke dagen voor het moederland en de hoofdstad.
- Medaille "For Victory over Japan" ontvangen in 1945.
Onderscheidingen uitgegeven door verschillende republieken
Naast staatsprijzen ontving JV Stalin ook onderscheidingen voor zijn diensten uit andere republieken. Waaronder:
- Onderscheidingen uitgegeven door de Tsjechoslowaakse SSR: twee Militaire Kruisen van 1939 (de eerste werd toegekend in 1943, de tweede in 1945) en twee Orden van de Witte Leeuw (1e klasse en "For Victory") werden uitgereikt in 1945.
- Order ontvangen van de Tuva HP: de Order of the Republic of the TNR uitgegeven in 1943.
- Titels, medailles en ordes van de Mongoolse HP:een medaille voor de "Overwinning op Japan" (1945); bestelling aan hen. Sukhe-Bator ontving in 1945; het verlenen van de titel van held van de Mongoolse Republiek met de ontvangst van de "gouden ster"; Medaille ter ere van de 25ste verjaardag van de Mongoolse revolutie, uitgegeven in 1946
- Stalin ontving in 1922 de Orde van de Rode Ster, uitgegeven door de Sovjetrepubliek Bukhara.
Ontvangen titels
Na de overwinning in Stalingrad in maart 1943een nieuwe militaire rang werd toegekend aan Stalin - maarschalk. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog waren er steeds meer gesprekken in de binnenste cirkel dat de opperbevelhebber de rang van Generalissimo zou krijgen. Maar de eretitels van Stalin waren niet geïnteresseerd, en hij weigerde lange tijd. Onverwachts kon hij worden beïnvloed door een brief van K. Rokossovsky, waarin de auteur, verwijzend naar Stalin, opmerkte dat ze allebei maarschalken waren. En als Stalin op een dag Rokossovsky wil straffen, zal hij hiervoor niet genoeg autoriteit hebben, omdat hun militaire rangen gelijk zijn.
Een soortgelijk argument bleek voor Joseph Vissarionovich te geldenzeer met redenen omkleed, en hij gaf zijn langverwachte toestemming. Deze titel werd hem in juni 1945 toegekend, maar tot zijn laatste dagen weigerde Stalin een uniform te dragen met de schouderbanden van de Generalissimo. Hij vond haar te elegant en luxueus.
