Heb je Sachsenhausen ooit gezien?(concentratiekamp)? Hoe is hij? Wie heeft het gemaakt? Antwoorden op deze en andere vragen vindt u in het artikel. Sachsenhausen is een nazi-concentratiekamp. Het is gelegen in Duitsland, vlakbij de stad Oranienburg. In 1945, op 22 april, werd hij bevrijd door Sovjettroepen. Deze instelling was tot 1950 een doorgangskamp van de NKVD voor ontheemden.
verhaal
Sachsenhausen (concentratiekamp) wasopgericht in 1936, in juli. In de loop der jaren bereikte het aantal gevangenen dat erin werd vastgehouden 60.000. Op het grondgebied van deze dodenfabriek stierven meer dan 100.000 gevangenen op verschillende manieren.
Hier hebben ze zich voorbereid en omgeschoold"Personeel" voor reeds gecreëerde en nieuw gecreëerde kampen. Nabij Sachsenhausen was vanaf 2 augustus 1936 het hoofdkwartier van de "Concentratiekampinspectie" gevestigd, dat in maart 1942 onderdeel werd van de Stuurgroep D (concentratiekamp) van het Hoofd Economisch en Bestuurlijk Lichaam van de SS.
Sachsenhausen is een concentratiekamp waariner werd een ondergronds verzetscomité opgericht om een vertakte, voortreffelijk samenzweerderige organisatie van gevangenen te coördineren. De Gestapo kon haar niet vinden. De ondergrondse werd geleid door generaal Alexander Semyonovich Zotov.
In 1945, op 21 april, werd opdracht gegeven om te beginnendodenmars. De nazi's waren van plan om meer dan 30.000 gevangenen in colonnes van 500 mensen over te brengen naar de Baltische Zee Rivièra en ze op binnenschepen te plaatsen. Ze wilden deze schepen van de kust halen en onder water zetten. Verzwakte en achterblijvende mensen werden tijdens de mars neergeschoten. Dus in Mecklenburg in het bos bij Belov werden honderden gevangenen gedood. De geplande massale liquidatie van gevangenen slaagde echter niet, omdat Sovjettroepen op tijd arriveerden om te helpen. Ze bevrijdden begin mei 1945 mensen op mars.
G. N.Van der Bela (gevangene Sachsenhausen onder nummer 38190) schreef dat 26.000 gevangenen op 20 april 's nachts het kamp verlieten. Dit is hoe deze mars begon. Ze vonden natuurlijk eerst een wagen en namen de zieken mee van de ziekenboeg.
Ongeveer de helft van de gevangenen die aan de mars hebben deelgenomendood, ofwel werden onderweg gedood, of stierven. Maar getuigen hebben het overleefd. De voorhoede van de Sovjet-troepen in 1945, op 22 april, viel Sachsenhausen zelf (concentratiekamp) binnen, waar op dat moment ongeveer 3.000 gevangenen zaten.
Toren "A"
We blijven dus verder kijken naar Sachsenhausen(concentratiekamp). Toren A - wat is het? Het was een elektrische afstandsbediening die de stroom verdeelde over het prikkeldraad en een net dat in de vorm van een grote driehoek om het kamp was gespannen. In de toren waren ook het kantoor van de commandant en het controlepunt Sachsenhausen gevestigd. Op de poort stond de cynische zin Arbeit macht frei ("Werk maakt je vrij"). In totaal had het concentratiekamp negentien torens, van waaruit zijn grondgebied werd beschoten.
Platz controleert
Sachsenhausen was erg verschrikkelijk (concentratiekamp). De geschiedenis suggereert dat deze instelling een paradeplaats voor cheques had. Het appèl werd drie keer per dag gehouden. Als er in het kamp een ontsnapping plaatsvond, werden de gevangenen gedwongen op het paradeterrein te blijven staan totdat de voortvluchtige werd gevangengenomen. Op deze plek werden ook openbare executies uitgevoerd - er was een galg.
Station Z
Hoe Sachsenhausen eruit zag (concentratiekamp)? Foto's van deze instelling zijn te vinden in alle thematische publicaties. Op hen zie je station Z - een gebouw dat zich buiten het grondgebied van het concentratiekamp bevindt. Het was daarin dat de slachtpartijen werden uitgevoerd.
Met hulp van is in dit gebouw een apparaat geplaatstdie de beul in het achterhoofd schoot, een gaskamer, toegevoegd in 1943, en een crematorium, bestaande uit vier ovens. Soms ging het vervoer met mensen daar rechtstreeks naartoe, waarbij de registratie in een concentratiekamp werd omzeild. Daarom kan niemand het exacte aantal doden hier vaststellen.
Schoenentest
Rond het paradeterrein werd een baan van negen geplaatstverschillende coatings die de nazi's maakten voor het testen van schoenen. De geselecteerde gevangenen legden er dagelijks met verschillende snelheden afstanden van veertig kilometer op af. Deze test werd in 1944 gecompliceerd door de SS. Ze dwongen mensen kleinere schoenen te dragen en tassen te dragen van tien of soms vijfentwintig kilo. De gevangenen werden veroordeeld tot dit soort schoeneninspectie voor periodes van een maand tot een jaar. Als iemand een bijzonder ernstige misdaad pleegde, werd hij veroordeeld tot een onbeperkte straf.
Dergelijke wreedheden werden beschouwd als sabotage, ontsnapping,herhaalde poging om te ontsnappen, een andere barak te bezoeken, aanzetten tot sabotage, popularisering van berichten van buitenlandse omroepen, pedofilie (artikel 176), homoseksuele prostitutie, verleiding of dwang van heteroseksuele mannen in het hoofdconcentratiekamp tot homoseksuele contacten, homoseksuele handelingen gepleegd met wederzijdse instemming van heteroseksuele mannen. Homoseksuelen die in Sachsenhausen aankwamen, werden onmiddellijk veroordeeld tot een eeuwigdurende straf (artikelen 175 en 175a).
Ziekenhuisbarak
Sachsenhausen is een concentratiekamp, waarin angstaanjagende medische experimenten werden uitgevoerd. Deze faciliteit voorzag de medische instituten in Duitsland van anatomische demonstratiematerialen.
Gracht voor executies
Waar staat Sachsenhausen nog meer bekend om (concentratiekamp)? De lijst van zijn gevangenen is lang. Deze dodenfabriek was uitgerust met een zogenaamde schiettent, met een mortuarium, een gemechaniseerde galg en een schietwal. De galg was voorzien van een lus voor het hoofd van de gevangene en een doos waarin zijn benen werden geplaatst. In feite werd het slachtoffer uitgerekt in plaats van opgehangen. De Gestapo gebruikte het als doelwit en oefende het schieten.
Gevangenis gebouw
Het gevangenkamp en de Gestapo Zelenbau werden opgerichtin 1936. Ze waren T-vormig. Speciale gevangenen werden in tachtig enkele cellen vastgehouden. Onder hen was generaal Grot-Rovetsky Stefan, de eerste commandant van het Binnenlandse Leger. Hij werd neergeschoten in een concentratiekamp na het uitbreken van de Opstand in Warschau.
Veel mensen werden opgeslokt door Sachsenhausen(concentratiekamp). Bandera Stepan, Taras Bulba-Borovets en enkele andere leiders van de nationalistische beweging in Oekraïne werden ook opgesloten in deze gevangenis. Sommigen van hen werden eind 1944 door de Duitsers vrijgelaten.
Hier kwijnde pastoor Nemöller ook weg in gevangenschap.Deze kazemat bevatte ook andere priesters (ongeveer 600 zielen in totaal), hoge militaire functionarissen, verschillende politici, evenals leden van de arbeidersbeweging uit Frankrijk, Nederland, Polen, Hongarije, Tsjecho-Slowakije, Duitsland, de USSR en Luxemburg.
Tegenwoordig is de enige vleugel van de gevangenis intactin vijf kamers die een permanente tentoonstelling van de nationaalsocialistische periode herbergt. Ze vertelt over de activiteiten van deze dodenfabriek. In sommige andere cellen (generaal Grot-Rovetsky) werden gedenkplaten aangebracht voor de gevangenen van het concentratiekamp.
NKVD speciaal kamp
In 1945, in augustus, was Sachsenhausen datvertaald "Speciaal kamp nummer 7" van de NKVD. Hier werden voormalige krijgsgevangenen geplaatst. Het waren Sovjetburgers die wachtten op terugkeer naar de USSR, sociaal-democraten die ontevreden waren over het communistisch-socialistische sociale systeem, voormalige leden van de nazi-partij, maar ook voormalige Duitse Wehrmacht-officieren en buitenlanders. In 1948 werd deze faciliteit omgedoopt tot "Special Camp No. 1". Als gevolg hiervan verscheen de grootste van de drie speciale kampen, die geïnterneerden in de Sovjet-bezettingszone bevatten. Het werd in 1950 gesloten.
Deze instelling duurde slechts 5 jaar. Maar gedurende deze periode slaagde het erin om 60.000 Sovjet krijgsgevangenen te maken, waarvan ongeveer 12.000 zielen stierven door uitputting en honger tijdens gevangenschap.
Gevangenen groepen
Tegenwoordig is het moeilijk voor mensen om zich Sachsenhausen te herinneren(concentratiekamp). De lijst met zijn gevangenen is enorm. Nu zullen we u vertellen over de groepen gevangenen. Volgens sommige berichten waren er onder andere in Sachsenhausen dragers van de roze driehoek. In de periode vanaf de oprichting van het concentratiekamp tot 1943 werden daarin 600 vertegenwoordigers van seksuele minderheden vermoord. Homoseksuelen werken sinds 1943 voornamelijk in het kampziekenhuis als verpleegsters en doktoren. Na het einde van de oorlog werden veel van de overlevende homo-gevangenen niet vergoed door de Duitse regering.
Sachsenhausen vandaag
Regering van de DDR in 1956 op het grondgebiedconcentratiekampen richtten een nationaal monument op, dat in 1961 op 23 april werd ingehuldigd. De toenmalige regering was van plan om het leeuwendeel van de oorspronkelijke gebouwen te ontmantelen en een standbeeld en een obelisk te installeren en een ontmoetingsplaats te creëren. De rol van politieke confrontatie werd te benadrukt en viel op in vergelijking met andere groepen.
Tegenwoordig is Sachsenhausen een museum en gedenkteken.Het grondgebied is open voor het publiek. Verschillende structuren en gebouwen hebben het overleefd of werden gereconstrueerd: de poorten van het concentratiekamp, wachttorens, kampbarakken (aan de joodse kant) en de crematoriumovens.
Ter nagedachtenis aan de homoseksuelen die in 1992 in het kamp zijn omgekomen, werd een gedenkplaat geopend. In 1998 verscheen er een expositie in het museum gewijd aan Jehovah's Getuigen - de gevangenen van Sachsenhausen.
Opmerkelijke gevangenen
Over Sachsenhausen (concentratiekamp) kan nog veel meer worden gezegd. De lijsten van zijn gevangenen worden nog bestudeerd. De bekendste gevangenen van deze dodenfabriek waren:
- De zoon van I. V. Stalin is Dzhugashvili Yakov. Hij werd in 1943, op 14 april, door schildwachten neergeschoten in een demonstratieve poging om te ontsnappen.
- Stepan Bandera is de leider van Oekraïense nationalisten. Vrijgegeven door de Duitse regering.
- Yaroslav Stetsko is de leider van Oekraïense nationalisten. Vrijgelaten door de Duitse leiding.
- Dmitry Mikhailovich Karbyshev is een gevangengenomen generaal van het Rode Leger. Hij werd overgebracht naar Mauthausen, waar hij stierf.
- Lambert Horn is een communistische, Duitse publieke en politieke figuur. Hij stierf aan leukemie.
- Fritz Thiessen is een grote Duitse industrieel, politicus, hoofd van een staalbedrijf. Werd overgebracht naar Buchenwald.
- Alexander Semyonovich Zotov - Generaal, die het ondergrondse kamp leidde.
- Jurek Becker - Duitse schrijver en scenarioschrijver, kwam het kamp binnen toen hij klein was, met zijn moeder.
- Max Lademann is een Duitse publieke en politieke leider, communist, revolutionair.
- Lothar Erdmann is een sociaaldemocraat en een Duitse journalist.
Concentratiekampcommandanten
De commandanten van Sachsenhausen waren Karl Otto Koch(Juli 1936 - juli 1937), Hans Helwig (augustus 1937 - 1938), Hermann Baranowski (1938 - september 1939), Walter Eisfeld (september 1939 - maart 1940), Hans Loritz (april 1940 - augustus 1942), Anton Kayndl (augustus 31 1942-22 april 1945).
Weg naar Sachsenhausen
Veel mensen zijn geïnteresseerd om Sachsenhausen te zien(concentratiekamp). Hoe kom je in dit vernietigingskamp? Het is noodzakelijk vanaf het centraal station van Berlijn om met de S-Bahn in de richting van Brandenburg naar het station Oranienburg te gaan. De reis duurt 45 minuten.
Nadat je bent aangekomen in Oranienburg (de finalehalte), moet u 3 km lopen naar Sachsenhausen (de wandeling duurt 20 minuten) of u kunt er met de bus komen. De toegang tot het museum is gratis. De audiogids kan hier worden gekocht. Als je een gids nodig hebt, moet je een groep verzamelen (minimaal 15 personen), elk moet 1 euro betalen. Hier worden rondleidingen in alle talen gegeven.
Veel mensen vliegen per vliegtuig van Rusland naar Berlijn.U kunt informatie vinden over goedkope tickets naar Duitsland. Je kunt vanuit Moskou ook met de trein naar Berlijn komen vanaf het treinstation Belorussky, die een paar keer per week rijdt. De reis duurt tussen de 26 en 29 uur.
Enige informatie
Sachsenhausen bracht de mensen veel verdriet(concentratiekamp). Stalin kon zijn zoon niet uit hem krijgen. De blockführer, geleid door de commandant van het concentratiekamp, streden om de instrumenten van de dood te verbeteren. Volgens het plan van de SS zouden de crematoria en de galg angst zaaien onder duizenden krijgsgevangenen die naar Sachsenhausen werden overgebracht. De foto's die op de tentoonstelling worden gepresenteerd en de uitleg die ze krijgen, getuigen van iets anders: er was geen angst of afschuw op de gezichten van de gevangenen die werden geëxecuteerd.
Het is bekend dat de Duitsers qua uiterlijk niet wisten hoeom onderscheid te maken tussen Sovjetmensen - voor hen waren ze allemaal hetzelfde. Om Joden te identificeren, dwongen de nazi's de gevangenen zich uit te kleden om de besnedenen te vinden. Indien besneden, dus een Jood. De gevangenen werden ook gedwongen het woord "mais" te roepen. Als een persoon uitbarstte, werd hij onmiddellijk neergeschoten.
Net als in andere vernietigingskampen waren dat er in Sachsenhausener zijn geavanceerde foltermethoden ontwikkeld. Voor een klein vergrijp werd een persoon zwaar geslagen met stokken met staaldraad, rubberen zwepen, opgehangen aan een paal met touwen of kettingen door zijn verwrongen handen. Deze bespotting werd door de SS straf genoemd en de gevangenen werden criminelen genoemd. In werkelijkheid was de enige "gruweldaad" van de gevangenen dat ze gevangen werden genomen of Joden waren. Er werden vreselijke martelingen uitgevonden voor vrouwen tijdens de bevalling. Op de gevangenen van Sachsenhausen testten de Duitsers nieuwe soorten gifstoffen, giftige stoffen, gassen, medicijnen tegen tyfus, brandwonden en andere verwondingen en kwalen.
Experimenten met het effect van chemische materialen op mensenwerden alleen uitgevoerd op Sovjetgevangenen. Voor de moorden gebruikte de SS giftige gassen waarmee ze tuinongedierte uitroeiden. Maar ze wisten niet welke dodelijke dosis mensen nodig hadden. Om dit te bepalen, voerden ze experimenten uit op de gevangenen die de kelder in werden gedreven, waarbij ze de dosis veranderden en het moment van overlijden vaststelden.
Vijanden van het nazi-regime werden in Sachsenhausen geplaatstuit heel Europa. Ondanks het bestaan van een taalbarrière heersten in het kamp echte interetnische solidariteit en broederschap. Tsjechen, Noren, Duitse antifascisten, Nederlanders - senior arbeiders van teams, kazernebewakers, griffiers hebben het Sovjetvolk gered. De tentoonstelling bevat hiervan veel bewijzen.
Enkele gevangenen - Denen en Noren -ontvangen voedselpakketten. Op eigen risico deelden ze hun eten met Sovjetgevangenen. Als de SS hiervan op de hoogte was, werden beiden zwaar gestraft.
