Voordat we het hebben over staal, laten we het eerst definiërenmet de fysieke betekenis van de categorie zelf is het smeltpunt. In de wetenschappelijke en industriële sfeer wordt dit concept ook gebruikt als de stollingstemperatuur. De fysieke betekenis van deze categorie is dat deze temperatuur laat zien op welke waarde het de aggregatietoestand van materie verandert, dat wil zeggen de overgang van vloeibare naar vaste toestand. Op het punt van de temperatuurovergang kan een stof zich in een of andere toestand bevinden. Wanneer extra warmte wordt toegevoerd, wordt een object of substantie een vloeibare toestand, en wanneer warmte wordt verwijderd, stolt het. Deze indicator wordt beschouwd als een van de belangrijkste fysische eigenschappen van elke stof in het systeem en er moet rekening mee worden gehouden (dit is vooral belangrijk om te begrijpen met betrekking tot staalsoorten) dat de stollingstemperatuur alleen numeriek gelijk is aan de smelttemperatuur als we het hebben over een ideaal zuivere stof.
Zoals je weet uit het schoolcurriculum, de temperatuurhet smelten van staal voor verschillende soorten legeringen is anders. Dit wordt bepaald door de structuur van de legering, de samenstellende componenten, de aard van de technologische productie van staal en andere factoren.
Dus bijvoorbeeld de smelttemperatuur van staal,bestaande uit een koper-nikkellegering is ongeveer 1150 ° C. Als we het nikkelgehalte in zo'n legering verhogen, zal de temperatuur stijgen, aangezien het smeltpunt van nikkel zelf veel hoger is dan dat van koper. In de regel kan, afhankelijk van de chemische samenstelling van de legering en de verhouding van de componenten die erin aanwezig zijn, de smelttemperatuur van staal in het bereik van 1420-1525 ° C liggen.Als dergelijk staal tijdens de metallurgische productie in mallen moet worden gegoten, moet de temperatuur nog eens 100-150 graden worden gehandhaafd. bovenstaand. Een belangrijke factor die het smeltpunt beïnvloedt, is het koolstofgehalte in de legering. Als het gehalte hoog is, zal de temperatuur lager zijn, en dienovereenkomstig, daarentegen, met een afname van de hoeveelheid koolstof, stijgt de temperatuur.
Meer gecompliceerd in termen van het bepalen van de waardeis het proces van het meten van het smeltpunt in roestvast staal. De reden hiervoor is hun complexe chemische samenstelling. Zo bevatten staalsoorten 1X18H9, die veel worden gebruikt in de tandheelkunde en elektrotechniek, naast ijzer zelf koolstof, nikkel, chroom, mangaan, titanium en silicium. Uiteraard wordt het smeltpunt van een roestvrij staal met deze samenstelling bepaald door de eigenschappen van elke component die erin is opgenomen. Gegoten tanden, kronen, verschillende soorten kunstgebitten, elektrische onderdelen en meer zijn gemaakt van dergelijk staal. U kunt een lijst geven van enkele van de eigenschappen die dit roestvrij staal bezit, het smeltpunt is 1460-1500 ° C, daarom worden op basis van deze parameter en de chemische samenstelling van de legering speciale zilversolderen gebruikt voor het solderen.
Een van de meest hightech in modernde productie van soorten legeringen zijn verschillende staalsoorten met de opname van titaniumelementen in hun samenstelling. Dit komt door het feit dat deze staalsoorten bijna honderd procent biologische inertie hebben, en het smeltpunt van op titanium gebaseerd staal is een van de hoogste.
De meeste staalsoorten bevattenijzer als het belangrijkste onderdeel. Dit wordt niet alleen verklaard door het feit dat dit metaal een van de meest voorkomende in de natuurlijke omgeving is, maar ook door het feit dat ijzer een bijna universeel element is voor de productie van staalsoorten van verschillende kwaliteiten en legeringen, waaronder het. Deze breedte van toepassing wordt verklaard door het feit dat het smeltpunt van dit metaal, gelijk aan 1539 graden, in combinatie met andere unieke chemische eigenschappen, ijzer een geschikte component maakt voor een breed scala aan staalsoorten voor verschillende doeleinden.
