Meervoudige zelfstandige naamwoorden in het Engels: regels en uitzonderingen

Engelse zelfstandige naamwoorden kunnen veranderenhet grammaticale getal, dat wil zeggen, enkelvoud of meervoud. Dit artikel bespreekt verschillende manieren om meervouden van zelfstandige naamwoorden in het Engels te vormen.

Meervoud van zelfstandige naamwoorden

Zelfstandige naamwoorden die telbaar worden genoemd - dit zijn de woordsoorten die kunnen zijngeteld. De Engelse meervoudsuitgang wordt meestal gespeld door de letter -s aan het enkelvoud toe te voegen. De fonetische vorm van een meervoudig morfeem is [z]. Als het vorige geluid een geluidloze medeklinker is, wordt het uitgesproken als [s].

Het meervoud van zelfstandige naamwoorden inEngels kan op verschillende manieren worden weergegeven. Wanneer een zelfstandig naamwoord eindigt met een sissend geluid [s], [ʃ], [ʧ], [z], [ʒ] of [ʤ], wordt het meervoud gevormd door [ɪz] toe te voegen. Morfologisch is dit postulaat voldoende om de meervoudsregels in het Engels te beschrijven. Er zijn echter verschillende complicaties bij de spelling.

• De -oes regeert: De meeste zelfstandige naamwoorden die eindigen op o, voorafgegaan door een medeklinker, vormen ook hun meervoud, waarbij -es wordt toegevoegd, uitgesproken als [z]: aardappel - aardappelen.
• De -s regel: Zelfstandige naamwoorden die eindigen op y voorafgegaan door een medeklinker vervangen y en add -ies (uitgesproken als [iz]): verhaal - verhalen.

Merk op dat het kwantificeerbaar iszelfstandige naamwoorden (vooral voor mensen of plaatsen) die eindigen op y en voorafgegaan door een medeklinker, vormen hun meervoud door toevoeging - ies: spion - spionnen.
Woorden die eindigen op y en worden voorafgegaan door een klinker, worden in het meervoud toegevoegd door - s: speelgoed - speelgoed toe te voegen.

Maar toch, in het Engels, de meestezelfstandige naamwoorden zijn meervoud door toevoeging van de uitgang s / es. Deze buitenlandse meervoudsuitgangen zijn het populairst. Bijvoorbeeld: bal - ballen, trein - treinen.

Het meervoud van ontelbare zelfstandige naamwoorden

Naast traditioneel onderwijs, multipleEr zijn andere meervoudige regels in het Engels. Er zijn veel andere, minder gebruikte vormgevingsmethoden. De meervoudsvormen van zelfstandige naamwoorden in het Engels worden meestal geassocieerd met oudere vormen van de taal of met externe leningen.

Sommige zelfstandige naamwoorden zien er zowel in het enkelvoud als in het meervoud hetzelfde uit. Sommigen van hen zijn dierennamen:

Herten - herten, vis - vissen (en veel individuele namen voor vis: kabeljauw, makreel, forel, enz.), Eland - eland, schapen - schapen.

Andere zelfstandige naamwoorden met gelijke enkelvoudige en meervoudige uitgangen zijn onder meer: ​​vliegtuig - vliegtuig, blues - blues, kanon (soms kanonnen) - geweer, hoofd - hoofd.

Hieronder ziet u de vorming van meervoudsvormen in het Engels, in de tabel.

De meervoudstabel in het Engels weerspiegelt de eigenaardigheden van het wijzigen van de uitgangen van zelfstandige naamwoorden in verschillende gevallen.

Germaanse zelfstandige naamwoorden in het meervoud

Sommige Engelse woorden kwamen van anderentalen en vormen hun meervoudsvorm volgens de regels van de taal waaruit ze afkomstig zijn. De meeste Germaanse zelfstandige naamwoorden die in het Engels worden gebruikt, kunnen uit het enkelvoud worden gevormd door -n of -en toe te voegen, wat volgt uit de verouderde zwakke verbuiging. Bijvoorbeeld: vax - vaxen, unix - unices.

Soms wordt de transformatie gedaan door een simpeleeen verandering in de klinker in een woord genaamd umlaut (soms gemuteerd meervoud genoemd): muis - muizen. Als woorden uit het Duits worden geleend, wordt in het Engels het meervoud van zelfstandige naamwoorden gevormd volgens de regels van het Duits.

Zelfstandige naamwoorden uit het Grieks en Latijn

Omdat Engels woorden bevatuit vele voorouderlijke talen kwamen veel leenwoorden uit het Latijn en Klassiek Grieks. Dergelijke zelfstandige naamwoorden (vooral Latijnse) behouden vaak hun oorspronkelijke meervoud, althans niet lang na hun introductie. In sommige gevallen strijden beide vormen nog steeds om aandacht: appendix is ​​bijvoorbeeld voor bibliothecarissen en appendix is ​​appendix voor medici.

Goedgevormde Latijnse meervoudsvormengetallen zijn de meest geschikte en algemeen vereiste in academische en wetenschappelijke contexten. Over het algemeen hebben meervoudsvormen met de uitgang -s de voorkeur.

Het einde a wordt -ae (ook -æ) of voegt gewoon -s toe.

Het einde ex of ix wordt -ices, of voegt gewoon -es toe.

Het meervoud van zelfstandige naamwoorden in het Engels die uit andere talen komen

Sommige Franse zelfstandige naamwoorden voegen –x toe.

Zelfstandige naamwoorden van Slavische oorsprong voegen -a of -i toe volgens hun eigen regels, of gewoon -s.

Kanji-zelfstandige naamwoorden krijgen -im of -ot volgens hun eigen regels, of gewoon -s. Merk op dat ot wordt uitgesproken als os in het Ashkenazi-dialect.

Veel zelfstandige naamwoorden van Japanse oorsprong doen dat nietzijn meervoud en veranderen niet. Andere zelfstandige naamwoorden, zoals kimono's, futons en tsunami's, komen echter vaker voor bij Engelse meervoudsuitgangen.

Meervoud en uitzonderingswoorden in het Engels

Naast alle bovenstaande kenmerken van de vorming van het meervoud, zijn er aanvullende uitzonderingen in de taal.

Een aantal zelfstandige naamwoorden geassocieerd met het vervangen van een klinker aan de wortel van een woord bij het vormen van een meervoud, je hoeft alleen maar te onthouden: foot - feet - poten, tooth - teeth - tanden, menn - men - Heren, vrouween - vrouwru - Dames, kind - childrru - kinderen, os - osru - stieren.