Er wordt aangenomen dat de aarde 7 miljard nodig hadjaren om te worden wat we nu kennen en zien. Gedurende de hele periode van zijn bestaan heeft onze planeet talloze geheimen verzameld, vooral over zijn primaire vorming. Wetenschappers van over de hele wereld, die de aardkorst bestuderen, verzamelen informatie over allerlei belangrijke veranderingen die ooit op het aardoppervlak hebben plaatsgevonden. Dergelijke gegevens worden in chronologische volgorde gesorteerd en worden geologische chronologie genoemd.
Opkomst en ontwikkeling
In een tijd waarin religieusde leer van de goddelijke daad, die betrokken was bij de vorming van de aarde, was er ook een mening over de jonge leeftijd van onze planeet en het universum als geheel (men geloofde dat ze gelijktijdig werden gevormd binnen letterlijk twee dagen ongeveer 6 duizend jaar geleden). Dit idee werd onvoorwaardelijk aanvaard door oude mensen vóór de opkomst en snelle ontwikkeling van exacte wetenschappen als astronomie, scheikunde en natuurkunde.
In de loop van de tijd hebben denkers uit de oudheid en wetenschappers die leefdenin de Renaissance, spraken hun eigen, meer realistische, standpunt uit over hoe de aarde werd gevormd. Volgens hun veronderstellingen, gebaseerd op de veelzijdigheid van veranderingen in het oppervlak en het interieur van de planeet, is de geschiedenis van zijn bestaan veel meer dan 6000 jaar. Moderne wetenschappers van over de hele wereld zijn tot de conclusie gekomen dat de aarde uiteindelijk meer dan vier miljard jaar geleden is gevormd. Het is de moeite waard om te zeggen dat niet iedereen het met deze stelling eens is, omdat ze van mening zijn dat dit cijfer te hoog is.
Planeet Aarde BC
Dit tijdelijke concept werd bekenddankzij Bede de Eerwaarde - een benedictijner monnik. Hij gebruikte de uitdrukkingen "onze jaartelling" en "BC" in zijn verhandelingen, waarna sinds 731 de meeste landen van West-Europa overgingen op een kalender met zo'n aftelling. Deze veranderingen hadden ook invloed op de geologische chronologie, die is verdeeld in twee ongelijke perioden. Het eerste, het oude deel, domineerde de planeet veel langer dan het tweede, omdat het in die tijd was dat de natuur werd geboren en zich ontwikkelde van de kleinste levende organismen tot enorme oceanen.
De aarde voor onze jaartelling beleefde lang engrootse veranderingen om de meest comfortabele leefomstandigheden voor een modern persoon te creëren. Langdurige studies van de aardkorst boden wetenschappers de mogelijkheid om zich een algemeen beeld te vormen van de vorming van onze planeet als geheel en het ontstaan van het leven.
Precambrium
De geochronologische tafel begint metPrecambrische eon, die van 4,5 miljard tot 600 miljoen jaar geleden op aarde bestond. Tijdens deze periode vond de vorming van de aardkorst en later van water en land plaats. Actieve vulkanische activiteit vond plaats gedurende de hele aion.
Katarchei
Deze periode wordt vaak een van de drie delen genoemd.Precambrium. Dit is waarschijnlijk een verkeerde mening, aangezien de Catarcheaanse aion praktisch niets te maken heeft met zijn voorganger. Op dat moment waren er geen manifestaties van vulkanische activiteit en in plaats daarvan heerste er een koude woestijn op het aardoppervlak.
In de dagen van de Katarcheïsche aion waren er slechts zesuur. Deze periode ging nogal eens gepaard met aardbevingen die het landschap plat maakten. Toen was het grondgebied van de aarde bedekt met regoliet - de primaire substantie van donkergrijze kleur.
Archaea
De auteur van deze term in 1872 was een vanAmerikaanse wetenschappers. Archaea verschilt van Katarchean door het verschijnen van erosie en een groot aantal vulkanen. Tijdens de Archean Eon, die 2,5 miljard jaar duurde, begon het evolutieproces op onze planeet.
Ook al was er nog geen sfeer,anaërobe bacteriën verschenen die bestonden in afwezigheid van zuurstof. Natuurlijke mineralen zoals zwavel, ijzer, nikkel en grafiet werden gevormd door de activiteit van de eerste levende organismen.
Proterozoïcum
Geologische gebeurtenissen van deze eon zijn gemarkeerdde vorming van bergen met de zogenaamde Baikal-vouwing. Na verloop van tijd veranderden ze in kleine heuvels. De rotsen van het Proterozoïcum waren rijk aan ijzer, erts en non-ferrometalen. Wat betreft de vorming van leven, deze eon wordt gekenmerkt door het verschijnen van de eenvoudigste micro-organismen, schimmels en algen. Aan het einde van het Proterozoïcum verschenen weekdieren en wormen.
Op zijn beurt omvat het Proterozoïcum drie lange termijn tijdperken:
• Tegen het einde van het Paleoproterozoïcum treedt de zuurstofconcentratie op het huidige niveau op in de atmosfeer.
• Tijdens het Mesoproterozoïcum, dat bestaat uit:kalium, ectasia en sthenia, bereiken hun hoogtepunt van ontwikkeling van algen en bacteriën. Proterozoïcum verschilt van andere tijdperken in de koudste periode, waarin ijs het grootste deel van de aarde bedekte.
• Het Neoproterozoïcum omvat drie stadia: tonium, cryogenie en ediacarium. De perioden van het tijdperk worden gekenmerkt door de vorming van het eerste continent - Rodinia, waarvan de platen al snel weer uit elkaar gingen.
Fanerozoïcum
Met deze eon eindigt de geochronologische tafel.Het Phanerozoïcum wordt gekenmerkt door een duidelijke periode waarin een groot aantal levende organismen met minerale skeletten verschijnen. De vorige Proterozoïcum aion wordt verborgen genoemd, omdat er geen sporen van leven werden gevonden dat zich in die tijd ontwikkelde.
Tijdens het Phanerozoïcum waren er grootschalige gebeurtenissen zoals de Cambrische explosie (ongeveer 540 miljoen jaar geleden), evenals de 5 grootste uitstervingen van levende wezens in de hele geschiedenis van de aarde.
De tijdperken van het Phanerozoïcum eon
Het eerste van de drie delen van het Phanerozoïcum wordt het Paleozoïcum genoemd. Het wordt beschouwd als het tijdperk van het oude leven en is verdeeld in zeven fasen:
• Cambrium gekenmerkt door de vorming van een gematigd klimaat.De geologische chronologie van deze periode wordt gekenmerkt door de afwezigheid van veranderingen in het landschap, in plaats daarvan vindt de opkomst van moderne diersoorten plaats.
• Ordovicium... Op dit moment verspreidde een warm klimaat zich over de hele wereld, inclusief Antarctica. Er is ook een aanzienlijk zinken van het land en de opkomst van vissen.
• Siluur gekenmerkt door de vorming van binnenzeeën en dorre laaglanden.
• Devon de tijd van het verschijnen van bossen en de eerste amfibieën is inherent.
• Onder Carboon onderscheidt zich door een aanzienlijke verspreiding van haaien en varens.
• Boven- en middenkoolstof.
• Perm - de tijd waarin het uitsterven van de meeste oude dieren plaatsvond.
Mesozoïcum - het tweede deel van het Phanerozoïcum, dat,omvat drie perioden: Trias, Krijt en Jura. Deze periode wordt gekenmerkt door het verschijnen, de ontwikkeling en het uitsterven van dinosaurussen en getande vogels. De geologische chronologie van het Mesozoïcum wordt gekenmerkt door de dekking van het grondgebied van West-Amerika en een deel van Europa door ondiepe zeeën. Tijdens deze periode werden de eerste esdoorn- en eikenbossen op aarde gevormd.
Het derde deel van het Phanerozoïcum wordt het Cenozoïcum genoemd, of de tijd van de zoogdieren. Op zijn beurt is het tijdperk van een nieuw leven verdeeld in twee fasen:
• Tertiair... Het begin van de periode wordt gekenmerkt door een warm klimaat,de ontwikkeling van roofdieren en hoefdieren en tegelijkertijd het uitsterven van de oudste zoogdieren. Bossen hebben zich zoveel mogelijk over de planeet verspreid. Ongeveer 25 miljoen jaar geleden verschenen mensapen. Even later, in het Plioceen, ontstonden de eerste mensen.
• Kwartair het podium heeft vier ijstijden.Op dit moment vinden de verdwijning van grote zoogdieren en de geboorte van de menselijke samenleving plaats. Aan het einde van de vierde ijstijd kreeg het klimaat zijn huidige vorm. Vanaf het Kwartair is de suprematie van de mens stevig verankerd over het hele grondgebied van de aarde, wat tot op het huidige moment voortduurt.
