Op de zandbodem van de zeeën wonen ze dicht bij de bodemwit-crème of lichtroze doorschijnende dieren, genaamd lancelet. Hun afmetingen zijn van 5 tot 8 cm. Het lichaam is afgeplat van de zijkanten, het vooreinde is schuin afgesneden en daarop is een mond omlijst door tentakels. De achterkant van het lichaam heeft het uiterlijk van een chirurgisch mes - lancet. Vergelijkende anatomie en zoölogie worden om één reden ernstig bestudeerd voor dergelijke naar buiten toe onopvallende dieren: het lancet wordt beschouwd als de schakel tussen de twee belangrijkste groepen dieren - ongewervelde dieren en chordaten.
In dit artikel zullen we de structuur van het lancet vergelijken metbeenvissen, en we zullen ook een antwoord geven op de volgende vraag: wat is de bloedsomloop van het lancet? De Russische bioloog A.O. Kovalevsky bewees in 1860 dat dit dier gelijkenissen vertoont met gewervelde dieren, terwijl het de kenmerken van ongewervelde dieren behoudt.
Cirkel van bloedcirculatie
Overweeg de structuur van de bloedsomlooplancet. Rode vloeistof, die geen pigmenten heeft, beweegt langs de abdominale aorta, die constant pulseert als gevolg van samentrekkingen van de myoepitheliale laag van de coelomholte. Dan komt het bloed met een teveel aan koolstofdioxide de kop van het lancet binnen. Gasuitwisseling vindt plaats in de kieuwvaten. De slagaders stromen in het achterste deel van de keelholte, waar de rechter en linker delen van de dorsale aorta zich bevinden. De voorkant van het lichaam van het lancet wordt van bloed voorzien vanuit de halsslagaders die uit de aorta komen. Door de kleinere arteriolen stroomt zuurstofrijk bloed naar alle organen van het dier. Het veneuze deel van dit systeem begint met een netwerk van darmvenulen die kooldioxide bevatten. Van hen komt het bloed de subintestinale ader binnen.
Hier wordt het portaalsysteem van de lever gevormd.Anatomisch gezien bevindt het zich onder de darmbuis van het lancet en splitst het zich in een netwerk van venulen die de wanden van het spijsverteringsstelsel verstrengelen. Zijn functies zijn om bloed, gezuiverd van gifstoffen met een hoog gehalte aan kooldioxide, verder naar de veneuze sinus te transporteren. Van beide delen van het lichaam van het lancet gaat het naar de kardinale (ook wel halsader genoemd) aderen en vervolgens naar de Cuvier-kanalen.
Cuvier-kanalen
Deze aderen van gewervelde dieren voor het eerstworden geïsoleerd bij het lancet en worden gevormd wanneer de kardinale bloedvaten samenkomen. In hen komt rode vloeistof uit de voor- en achterkant van het lichaam van het dier. De kanalen van de Cuvier lopen rechtstreeks af naar de veneuze sinus, die wordt beschouwd als de oorsprong van de abdominale aorta. Deze vaten komen duidelijk tot uiting in de embryo's van gewervelde dieren, en in de postembryonale periode zijn ze inherent aan cyclostomen (prikken en mixins), evenals in vissen en amfibieën. De bloedsomloop van het lancet en de cyclostomen heeft de grootste overeenkomsten, hoewel deze laatste een echt hart hebben, bestaande uit een atrium en een ventrikel.
Veneuze sinus
Het is het eerste deel van de abdominale aorta, eneen dergelijk lancetsysteem is een vicieuze cirkel. Zo bewijst de structuur van de bloedsomloop van het lancet dat de bloedcirculatie gesloten is. Bij zoogdieren, vogels en andere gewervelde dieren behoort dit deel van de organen tot het rechter atrium. Van daaruit komt de veneuze vloeistof het ventrikel binnen en verder in de longslagaders. Dit is hoe de kleine cirkel van bloedcirculatie begint in organismen met een hart met vier kamers. In het lancet is, net als andere vertegenwoordigers van de cephalochordaten, het hart afwezig en wordt de veneuze sinus vertegenwoordigd door een ongepaard vat, waarin de veneuze vloeistof uit de leverader stroomt. Het gaat dan over in de abdominale aorta. Als u zich de structuur van de bloedsomloop van het lancet en de beenvissen herinnert, zult u zien dat de veranderingen voornamelijk de abdominale aorta beïnvloedden, die bij vissen is veranderd in een hart met twee kamers. Bovendien nam het ademhalingsoppervlak van de kieuwen van beenvissen ook toe door de vertakking van het capillaire netwerk van hun kieuwslagaders.
Portaalsysteem van hepatische uitgroei
De bloedsomloop van het lancet, net als anderegewervelde dieren, anatomisch geassocieerd met het spijsverteringsstelsel. De spijsverteringsorganen van alle gewervelde dieren zijn morfologisch met elkaar verbonden en de producten van dissimilatie: glucose, aminozuren, komen in de haarvaten. Laten we doorgaan met het bestuderen van de structuur van de bloedsomloop van het lancet, laten we verduidelijken dat alle vloeistof uit de spijsverteringsorganen van het dier de uitgroei van de lever binnengaat. Net als de lever van vissen, amfibieën en andere gewervelde dieren, vervult dit orgaan van het lancet een ontgiftende functie, waarbij het bloed uit de darmen wordt gereinigd van vervalproducten - metabolieten. Vervolgens komt het de veneuze sinus binnen. We voegen eraan toe dat bloed de uitgroei van de lever binnenkomt vanuit de subintestinale ader.
Abdominale en dorsale aorta
Het is het belangrijkste arteriële vat.Als je je de structuur van de bloedsomloop van het lancet herinnert, zie je op de microscoop dat er onder de keelholte van het dier een abdominale aorta is, van waaruit gepaarde slagaders symmetrisch vertakken. Ze vertakken zich in de septa van de kieuwholtes. De dorsale aorta vormt zich aan het achterste uiteinde van de keelholte als gevolg van de fusie van de supragillaire slagaders. Anatomisch gezien bevindt het zich onder het notochord en strekt het zich uit tot het achterste uiteinde van het lichaam van het lancet, vertakt zich in slagaders die de interne organen van het dier voeden. In het lancet worden metabolische producten in het bloed gefilterd door speciale buisjes die proteenephridia worden genoemd. Van de abdominale aorta tot de lichaamsholte - het geheel - past een arterieel vat. Het vertakt zich in capillaire glomeruli. Filtratie van plasma vindt plaats door hun wanden en toxines in opgeloste vorm komen de proteenephridia binnen, vervolgens in het mesonephrale kanaal en verder in de cloaca.
De bloedsomloop van het lancet en de beenvissen
Overweeg de kenmerken van gelijkenis en verschillen in structuurcardiovasculair systeem van de superklasse Beenvissen en van het Cephalochordate-type, waartoe het lancet behoort. Beide groepen dieren hebben één cirkel van bloedcirculatie. Maar in het lancet is het hart afwezig, de functie ervan wordt overgenomen door een deel van de abdominale aorta, dat samen met de toevoerende vertakkingsslagaders samentrekt en een bloedstroom creëert. Vissen hebben een hart, het is, net als cyclostomen, tweekamerig (atrium en ventrikel).
De vorming van dit orgaan wordt geassocieerd met een actieveremetabolisme. Het hart bij vissen bevindt zich naast de tussenkieuwbogen onder de onderkaak. Zoals we uit de bovenstaande feiten hebben gezien, verschilt de structuur van de bloedsomloop van het lancet, die voor de overdracht van zuurstof en voedingsstoffen zorgt, van die van beenvissen.
Kenmerken van de bloedtoevoer naar het vertakkingsapparaat
Als u zich de structuur van de bloedsomloop herinnertlancet, vergelijk het met beenvissen, dan zul je verschillen vinden in de bloedtoevoer naar het vertakkingsapparaat. Aan de onderkant van de keelholte bevindt zich de abdominale aorta. Van daaruit komen slagaders die veneus bloed transporteren naar elk paar vertakkingsbogen. De afname van het aantal partities in de kieuwen (in het lancet 150 paar en in vissen 4 paar) wordt verklaard door een toename van het metabolisme, evenals een toename van het totale oppervlak van het capillaire netwerk van vertegenwoordigers van beenvissen. Het lancet kan zijn bloed niet alleen met zuurstof verzadigen door het kieuwslagadersysteem, maar ook door directe diffusie van gas door de huid naar de oppervlakkige bloedvaten.
Halsslagaders
Als u de bloedsomloop van het lancet enbeenvissen, zul je verschillen vinden in de vaten die de halsslagaders worden genoemd. Ze vervoeren arteriële rode vloeistof naar het voorste uiteinde van het lichaam van het dier. Bij beenvissen stromen 4 paar kieuwslagaders in de dorsale aorta, waarvan de wortels de halsslagaders scheiden. In het lancet is het aantal vertakte vaten veel groter. Ze leveren zuurstof aan de hersenen, die een verlengstuk zijn van de neurale buis en niet in divisies zijn onderverdeeld. Hij controleert de reflexactiviteit van het dier. De toevoer van zuurstof en voedingsstoffen naar de neuronen van de hersenen vindt plaats door de vertakking van de halsslagaders in het capillair systeem. Het ontvangt ook producten - metabolieten die door de aderen naar de veneuze sinus reizen.
In dit artikel werden de bloedsomloop van het lancet en de eigenaardigheden van de bloedcirculatie bij cephalochordaten bestudeerd.
