Bevolking van Europa: gisteren en vandaag

Aan het begin van onze jaartelling was Europa volgens de moderne tijdnaar de maatstaven van een vrij dunbevolkt vasteland. En dit ondanks het feit dat sommige van haar landen, vooral Griekenland en het Romeinse rijk, het centrum waren van de wereldbeschaving, cultuur en wetenschap.

De bevolking van Europa groeide lange tijd enormlangzaam, wat de schuld was van eindeloze oorlogen, korte levensverwachting en hoge kindersterfte. Natuurlijk was het medicijnniveau in die tijd over het algemeen niet erg hoog, bovendien waren de diensten van gekwalificeerde artsen in de regel voornamelijk beschikbaar voor rijke mensen, wat bijdroeg aan het algemene beeld.

Wetenschappers waren in staat om demografische gegevens te berekenenEuropees continent 2-3 duizend jaar geleden. Volgens deze informatie woonden tegen 400 voor Christus ongeveer 19 miljoen mensen op dit continent. Na nog eens 200 jaar nam dit aantal met slechts 11 miljoen toe, dus in die tijd bedroeg de groei slechts 5-6 miljoen mensen per eeuw. Tegen de tijd dat Christus werd geboren, had de bevolking van Europa 42.000.000 bereikt. Tijdens de hoogtijdagen van de macht van het Romeinse rijk vertraagt ​​deze groei. En tegen de tijd dat deze staat ineenstort, beleeft het continent een demografische ramp die gepaard gaat met een afname van de bevolking, in niet geringe mate als gevolg van brute oorlogen. De bevolking van Europa nam in die tijd geleidelijk af. De situatie stabiliseerde zich slechts twee eeuwen na de val van het Romeinse Rijk. Sindsdien is de demografie langzaam maar gestaag gegroeid.

In de negentiende eeuw was de bevolking van de landen van Europa,ondanks alle sociaaleconomische problemen die kenmerkend waren voor die tijd, verdubbelde het bijna tot 383 miljoen tegen het einde van de eeuw (tegen 195 miljoen aan het begin van de eeuw). De groei werd vertraagd door demografische verliezen in de vreselijke vleesmolen van de Eerste Wereldoorlog, waarna het continent werd getroffen door een epidemie van de Spaanse griep, die het leven kostte aan 50.000.000 tot 90.000.000 mensen over de hele wereld.

In de volgende 20 jaar ging het continent verderdemografische groei, waardoor het vasteland nog eens 70 miljoen mensen kreeg. Het vertraagde vanwege het enorme verlies aan mensenlevens in de Tweede Wereldoorlog. Maar na een tijdje, in de jaren 60, begon de zogenaamde "babyboom". Dit viel samen met de herziening van traditionele waarden. Al in de jaren zeventig begon het geboortecijfer echter sterk te dalen. En in de jaren 90 begon in bijna alle Europese landen het sterftecijfer het geboortecijfer te overschrijden. De levensverwachting bleef echter stijgen.

Nu is de bevolking van buitenlands Europaongeveer 830 miljoen mensen. En in bijna al zijn landen is het geboortecijfer veel lager dan het niveau van natuurlijke voortplanting. Het aantal huwelijken neemt af en het aantal echtscheidingen groeit gestaag. Kinderen worden steeds vaker buiten het huwelijk geboren, en in sommige landen (Estland, de Scandinavische landen, Oost-Duitsland) is het aantal "vaderloze" ten minste de helft van alle pasgeborenen.

Wat schudt het vruchtbaarheidsniveau, dan alleen inAlbanië, Ierland en IJsland, dit cijfer bevindt zich nog op het vervangingsniveau. In andere landen heeft elke vrouw gemiddeld minder dan twee kinderen. Hierbij spelen de afwijzing van traditionele waarden en het principe 'eerste carrière - dan gezin' een rol. Over het algemeen sterft de inheemse bevolking van Europa uit en dit proces is volgens experts niet te stoppen. Daarom worden deze demografische verliezen gecompenseerd door immigratie uit "niet-blanke" landen. De meeste "nieuwe Europeanen" zijn moslims uit de Maghreb, Afrika, Arabische staten en Turkije. Velen geloven dat Europa dankzij zo'n massale immigratie halverwege deze eeuw een islamitisch continent zal worden. Deze mening wordt gerechtvaardigd door statistische gegevens, omdat moslimvrouwen over het algemeen veel meer kinderen krijgen dan Duitse, Britse of Franse vrouwen. Daarom zal Europa de komende decennia al een heel ander continent zijn.