Het gebruikelijke Leningrad-meisje, Tanya Savicheva, werd hetbekend bij de hele wereld dankzij haar dagboek, dat ze in 1941 - 1942 bewaard heeft. tijdens het beleg van Leningrad. Dit kleine boekje is een van de hoofdpersonen geworden van die vreselijke gebeurtenissen.
Plaats en geboortedatum
Tanya Savicheva werd geboren op 23 januari 1930 ineen klein dorp genaamd Hofjes. Deze plaats bevond zich in de buurt van het Peipsimeer. Ouders opvoeden en opvoeden haar in Leningrad, waar ze bijna haar hele korte leven doorbracht. Zichzelf ouder Savichevy kwam uit de noordelijke hoofdstad. De moeder van het meisje, Maria Ignatyevna, besloot in een afgelegen dorp te bevallen vanwege het feit dat haar zuster daar woonde, wiens man een professionele arts was. Hij speelde de rol van verloskundige en hielp veilig bij het bevrijden van een bevalling.
Tanya Savicheva was het achtste kind in haargroot en vriendelijk gezin. Ze was de jongste van al haar broers en zussen. Drie van hen stierven voor de geboorte van een meisje als kind in 1916 als gevolg van de epidemie van roodvonk. Dus, aan het begin van de blokkade, had Tanya twee oudere zussen (Eugene en Nina) en een broer (Leonid en Michail).
Familie Savichev
Tanya's vader was nepman - dat wil zeggen, de eersteeen ondernemer. In de tsaristische tijd bezat Nikolai Savichev een bakkerij, een patisserie en zelfs een bioscoop. Toen de bolsjewieken aan de macht kwamen, werden al deze ondernemingen genationaliseerd. Nikolay Rodionovich verloor niet alleen al zijn bezittingen, maar werd ook beroofd - hij werd verlaagd in het stemrecht als sociaal onbetrouwbaar.
В 30-е годы семью Савичевых даже ненадолго verdreven uit Leningrad, hoewel ze er snel in slaagden terug te keren naar hun geboortestad. Desondanks kon Nicholas niet tegen al deze schokken en stierf in 1936. Zijn kinderen hadden niet het recht om aan universiteiten te studeren of zich bij de Communistische Partij aan te sluiten. Oudere broers en zussen werkten in verschillende fabrieken en ondernemingen in Leningrad. Een van hen - Leonid, was dol op muziek, dat is de reden waarom er in het huis van Savichevs veel instrumenten waren en voortdurend amateur-vrolijke concerten werden gehouden. De jongere Tanya vertrouwde vooral op haar oom Vasily (de broer van de vader).
Het begin van de blokkade
In mei 1941 studeerde Tanya Savicheva af in graad 3.In de zomer wilde het gezin op vakantie naar het dorp Dvorishchi. Op 22 juni werd het echter bekend over de Duitse aanval op de Sovjet-Unie. Toen besloten alle volwassenen van de Savichevs in Leningrad te blijven en achter het Rode Leger te helpen. De mannen gingen naar het ontwerpbord, maar werden geweigerd. Broeder Leonid had een slecht gezichtsvermogen en ooms Vasily en Alex pasten niet in leeftijd. Alleen Mikhail zat in het leger. Nadat de Duitsers Pskov in juli 1941 hadden veroverd, werd hij een partizaan achter vijandelijke linies.
De oudere zus Nina ging toen opgravenloopgraven in de buurt van Leningrad en Zhenya begon het bloed dat nodig is voor transfusie te doneren aan gewonde soldaten. Het belegerde dagboek van Tanya Savicheva vertelt deze details niet. Daarin passen slechts negen pagina's in de korte aantekeningen van het meisje over de dood van haar geliefden. Alle details over het lot van de familie Savichev werden veel later bekend, toen het dagboek van het kind een van de belangrijkste symbolen van die vreselijke blokkade werd.
De dood van Eugenia
De eerste in de familie Savichev stierf.Ze beschadigde haar gezondheid ernstig door regelmatige bloeddonatie op de transfusieplaats. Bovendien bleef de oudere zus van Tanya in haar fabriek werken. Soms bleef ze daar de nacht doorbrengen om energie te besparen op extra diensten. Het ding was dat eind 1941 al het openbaar vervoer stopte in Leningrad. Dit was te wijten aan het feit dat de straten bedekt waren met enorme sneeuwlaag, die niemand kon schoonmaken. Om aan het werk te gaan, moest Eugenia elke dag enorme afstanden van enkele kilometers afleggen. Stress en gebrek aan rust hadden grote invloed op haar lichaam. Op 28 december 1941 stierf Zhenya in de armen van haar zus Nina, die haar kwam bezoeken nadat ze niet op het werk was gevonden. Toen werd het belegerde dagboek van Tanya Savicheva aangevuld met de eerste vermelding.
Eerste invoer
Het originele dagboek van Tanya Savicheva uitde belegerde Leningrad was het notitieboek van haar zus Nina. Het meisje gebruikte haar op haar werk. Nina was een tekeningsontwerper. Daarom was haar boek half vol met verschillende technische informatie over ketels en pijpleidingen.
Het dagboek van Tanya Savicheva begon bijna in haar zelfhet einde. Het tweede deel van het boek was alfabetisch verdeeld voor eenvoudige navigatie. Het meisje, dat de eerste invoer maakte, stopte op de pagina gemarkeerd met de letter "Zh". Daar bewaarde het dagboek van Tanya Savicheva uit belegerde Leningrad voor altijd de herinnering dat Zhenya stierf op 28 december om 12 uur 's ochtends.
Nieuwe 1942e
Ondanks het feit dat al in de eerste maanden van omsingelingveel mensen stierven in de stad, alsof er niets was gebeurd, de blokkade van Leningrad bleef doorgaan. Het dagboek van Tanya Savicheva bevatte verschillende aantekeningen over de meest verschrikkelijke gebeurtenissen voor haar familie. Het meisje maakte haar aantekeningen met een normaal kleurenpotlood.
In januari 1942, de grootmoeder van moeders kantlijn Evdokia Grigoryevna Fedorova werd gediagnosticeerd met dystrofie. Deze zin is gemeengoed geworden in elk huis, in elk appartement en elk gezin. In Leningrad stopte de aanvoer uit aangrenzende regio's en waren de binnenlandse aanvoer snel uitgeput. Bovendien vernietigden de Duitsers met behulp van luchtaanvallen aan het begin van de blokkade de hangars waar brood werd opgeslagen. Het is daarom niet verwonderlijk dat de oude 74-jarige grootmoeder van Tanya een van de eersten was die stierf van uitputting. Ze stierf op 25 januari 1942, slechts twee dagen na de verjaardag van het meisje.
Recente invoer
De volgende na grootmoeder Evdokia van dystrofie stierfLeonid. In het gezin werd hij liefdevol Lekoy genoemd. De 24-jarige was even oud als de Oktoberrevolutie. Hij werkte bij de Admiralty Plant. De onderneming was niet ver van het huis van de Savichevs, maar Leka bezocht daar bijna nooit en hij verbleef elke dag in de onderneming om de tweede dienst te beginnen. Leonid is overleden op 17 maart. Het dagboek van Tanya Savicheva hield het nieuws van deze dood op een van zijn pagina's.
In april stierf oom Vasya en in mei - oom Lesha.Broers van vader Tanya werden begraven op de begraafplaats van Piskarevsky. Slechts drie dagen na oom Lesha stierf de moeder van het meisje, Maria Savicheva. Het gebeurde op 13 mei 1942. Toen liet Tanya de laatste drie vermeldingen in haar dagboek achter: 'De Savichevs stierven', 'Iedereen stierf', 'Tanya bleef alleen.'
Het meisje wist niet dat Misha en Nina het hadden overleefd.De oudere broer vocht aan het front en was een partijdige, waardoor er lange tijd geen nieuws over hem was. Hij werd gehandicapt en bewoog in vredestijd alleen in een rolstoel. Nina, werkzaam in haar fabriek in Leningrad, werd haastig geëvacueerd en was nooit in staat de familie tijdig op de hoogte te stellen van haar redding.
Zuster was al na de oorlog de eerste die een briefje vondeen boek. Nina stuurde haar naar een tentoonstelling waarin de dagen werden beschreven waarin de blokkade van Leningrad verliep. Het dagboek van Tanya Savicheva werd daarna bekend in het hele land.
Zwervende meisjes
Na de dood van haar moeder werd Tanya alleen gelaten.Eerst ging ze naar de buren van Nikolayenko, die een verdieping hoger in hetzelfde huis woonden. De vader van dit gezin organiseerde de begrafenis van moeder Tanya. Het meisje was zelf niet in staat om de ceremonie bij te wonen, omdat ze te zwak was. De volgende dag ging Tanya naar Evdokia Arsenyeva, de nicht van haar grootmoeder. Het meisje verliet haar huis en nam de doos weg, die verschillende kleinigheden bevatte (inclusief de overlijdensakte van familieleden en het dagboek).
De vrouw nam de voogdij over de jongere Savicheva.Evdokia werkte in de fabriek en liet het meisje vaak alleen thuis. Ze leed al aan dystrofie veroorzaakt door ondervoeding, waardoor ze, zelfs met het begin van de lente, geen afscheid nam van winterkleren (omdat ze constante rillingen voelde). In juni 1942 werd Tanya ontdekt door Vasily Krylov, een oude vriend van haar familie. Hij slaagde erin brieven van de oudere zus van Nina te brengen, die werd geëvacueerd.
evacuatie
In de zomer van 1942 Savicheva Tatyana NikolaevnaSamen met honderd kinderen werd ze naar een weeshuis in de regio Gorky gestuurd. Het was veilig achterin. Tal van medewerkers zorgden voor de kinderen. Maar tegen die tijd werd de gezondheid van Tanya hopeloos ondermijnd. Ze was fysiek uitgeput door langdurige ondervoeding. Bovendien werd het meisje ziek van tuberculose, waardoor ze geïsoleerd was van leeftijdsgenoten.
De gezondheid van het kind is heel langzaam opgebrand.In het voorjaar van 1944 werd ze naar een tehuis voor gehandicapten gestuurd. Daar ging tuberculose de laatste fase van zijn vooruitgang in. De ziekte overlapt met dystrofie, zenuwinzinking en scheurbuik. Het meisje stierf op 1 juli 1944. In de laatste dagen van haar leven was ze volledig verblind. Dus zelfs twee jaar na de evacuatie doodde de blokkade zijn gevangenen. Het dagboek van Tanya Savicheva werd kort, maar een van de meest indrukwekkende en ruime bewijzen van de verschrikkingen die de inwoners van Leningrad moesten doorstaan.
