Marshal Novikov: een korte biografie

Een zeer interessante historische figuur isAlexander Novikov - maarschalk van de USSR Aviation. Hij werd geboren in het dorp Kryukovo (regio Kostroma) in 1900. In 1919 vervoegde hij het Rode Leger en nam deel aan de burgeroorlog. Sinds 1920 is een lid van de RCP (b). In hetzelfde jaar studeerde hij af van infanteriecursussen, en in 1922 - cursussen "Shot". Bevolen delen van peloton tot bataljon. In 1930 studeerde Alexander Alexandrovich Novikov af aan de militaire academie. Daarna werd hij naar het personeel van het infanteriekorps gestuurd.

Tijdens het Sovjet-Finse conflict, de toekomstMaarschalk Novikov was in het Noordwestelijk Front, waar hij het hoofdkwartier van de luchtmacht leidde. In 1940 werd Aleksandr Aleksandrovich aangesteld als commandant van de luchtmacht van het militaire district Leningrad en in 1941 werd hij gepromoveerd tot hoofdgeneraal van de luchtvaart. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde Novikov eerst de Noordelijke Luchtmacht en vervolgens het vliegtuig van het Leningrad Front. In april 1942 werd hij benoemd tot commandant van de luchtmacht van het Sovjetleger. In 1942-1943 bekleedde hij tegelijkertijd de functie van plaatsvervangend commissaris van defensie. Novikov als eerste in de USSR kreeg de titel van Marshal of Aviation.

Als vertegenwoordiger van het bod Alexander AlexandrovichVele malen gecoördineerd de militaire operaties van de luchtmacht van verschillende fronten - tijdens de aanval in de buurt van Stalingrad, tijdens de Slag om Koersk, tijdens offensieve operaties in de Noord-Kaukasus, in Wit-Rusland, in de Oekraïne, in de Baltische staten, in Duitsland en tijdens de gevechten met het Kwantung-leger. In 1944 werd hij Chief Air Marshal. Deze titel in de USSR verscheen voor het eerst.

Maarschalk Novikov had de leiding over luchtde blokkade van het omsingelde leger van Paulus en de nederlaag van het Duitse vliegtuig in luchtgevechten in de Kuban. Hij nam deel aan de overdracht van de USSR Luchtmacht aan hetzelfde type eenheden (jager, aanval, bommenwerper) en aan de creatie van een nieuwe organisatiestructuur (luchtmacht, luchtlegers). Na de oorlog diende maarschalk Novikov verschillende commandoposten in de luchtmacht. In 1946 werd hij een plaatsvervanger van de Opperste Sovjet.

Op de Conferentie van Potsdam vond een vergadering plaats I.Stalin met zijn zoon Basil, die een militaire piloot was. Hij vertelde de leider dat Amerikaanse vliegtuigen veel beter zijn dan binnenlandse vliegtuigen. Stalin bestelde een onderzoek. Het hoofd van het ministerie van Staatsveiligheid Abakumov besloot om "te buigen" en begon een bedrijf tegen de vliegeniers. In maart 1946 werd maarschalk Novikov gearresteerd samen met de Volkscommissaris van de luchtvaartindustrie Shakhurin en een aantal andere functionarissen.

Onderzoekers van Alexander Alexandrovichze eisten erkenning in criminele acties, en anders beloofden ze om de hele familie dood te schieten. Na een hele week verhoor in de nacht, tekende maarschalk Novikov een getypt document in de naam van Stalin, met compromisloos bewijs tegen Zhukov en Malenkov. Hier maakten de onderzoekers echter een fout. In "openhartige bekentenis", ondertekend door maarschalk Novikov, was er een lijst van personen die voor hem onbekend waren. Abakumov, alsof er niets gebeurd was, de onderzoeker Likhachev maakte een opmerking: "Hier lijkt het overdreven ...". Volgens Novikov kreeg hij een soort sigaret, waarna de maarschalk uiteindelijk zijn gevoel voor de realiteit van wat er gebeurde verloor. Onder haar actie tekende hij het gecorrigeerde document pagina voor pagina.

Er wordt aangenomen dat de MGB een "herkenning" in reliëf nodig hadMarshal en de rest van de gearresteerde vliegeniers, om ze tegen GK te gebruiken Zhukova. Alexander Alexandrovich werd veroordeeld voor een aanzienlijke periode van tijd, die in een van de instellingen van de GULAG diende. Hij werd gerehabiliteerd na de dood van Stalin in 1953 en benoemd tot commandant van de ADD (lange-afstandsluchtvaart). In 1956 ging maarschalk Novikov met pensioen. Hij woonde in Moskou en publiceerde zijn memoires. Alexander Alexandrovich stierf in 1976.